Vanaf nu vind je mij en al mijn receptjes op Een lepeltje lekkers!
Deze site wordt niet meer onderhouden.
Ambitieuze zaterdag: Schelvis met knapperige groentjes en vissaus
Dit wordt het laatste berichtje op Lieziepeasy. De laatste post, het laatste receptje, het laatste verhaaltje… Maar niet getreurd: maandag start ik met een nieuwe site, waar je alle vertrouwde receptjes kan terugvinden, in een nóg mooiere lay-out, met een nóg overzichtelijker receptenindex en een nóg leukere naam!
Als je hier volgt via mail of de WordPress-reader, of via Facebook, Instagram of Pinterest, hoef je je trouwens helemaal geen zorgen te maken. Je zal van de overgang zelf weinig merken. Ik maak er maandag werk van om alles zo vlot mogelijk te laten verlopen. En ik hoop natuurlijk dat jullie even talrijk, en even enthousiast zullen meelezen op mijn nieuwe site als hier!
Maar terug naar de orde van de dag. In het weekend probeer ik af en toe een wat bewerkelijker receptje uit. Gewoon, omdat ik graag kook, en omdat het er – sinds we twee vrolijke meisjes rondhuppelen hebben – tijdens de week meestal niet van komt. En laat dit recept nu toch wel een topper van jewelste zijn! Héérlijk om je op een rustige dag mee bezig te houden en je huisgenoten te verwennen met een gerecht dat niet zou misstaan op de menukaart van menig deftig restaurant.
Deze schelvis in pistachekorst met knapperige groentjes en lichte vissaus is er eentje om te onthouden. Om op te slaan in je favorieten, en boven te halen op momenten dat je iets te vieren hebt met wie je het nauwst aan het hart ligt. Ik kan mij geen betere afsluiter bedenken…
Bron: Libelle Lekker maart 2015
Wat heb je nodig?
1 courgette
1 prei
2 wortelen
1 sjalot
800 g aardappelen
boter
200 ml witte wijn
400 ml visfond
200 ml lichte room
nootmuskaat
4 el ongezouten pistachenoten
4 el paneermeel
4 schelvisfilets
olijfolie
een handvol kervel
peper en zout
Hoe ga je tewerk?
Snijd courgette, prei en wortelen in fijne julienne (reepjes).
Pel en snipper de sjalot.
Schil de aardappelen en breng ze aan de kook in gezouten water.
Verhit een klontje boter in een klein sauspannetje.
Fruit er de sjalot in aan tot glazig.
Blus met witte wijn en visfond.
Laat tot de helft inkoken.
Zeef en breng opnieuw aan de kook.
Voeg er de room aan toe en laat weer tot de helft inkoken.
Kruid bij met peper en zout.
Houd warm.
Pureer de gare aardappelen met een klontje boter.
Kruid naar smaak met peper, zout en nootmuskaat.
Verhit een klontje boter in een andere pan.
Bak de groentenjulienne kort aan tot beetgaar.
Kruid met peper en zout.
Hak de pistachenoten fijn en meng met het paneermeel.
Kruid met peper en zout.
Wentel de visfilets door de pistachemengeling zodat ze bedekt zijn met een dun laagje.
Verhit een scheutje olijfolie in een pan.
Bak de visfilets aan beide kanten goudbruin.
Lepel wat puree in het midden van een bord.
Leg er de visfilets op en schik er de groenten op.
Schuim de saus even op met een staafmixer.
Lepel rond de puree.
Garneer met een toefje kervel.
Serveer.
Troostende dinsdag: Citroenkip met kruidige rijst
Dinsdagen zijn niet meteen de meest happy dagen van de week. Het nieuwe van de maandag is er alweer af, en het reikhalzend uitkijken naar het weekend van de donder- en vrijdagen lijkt nog zo ver weg. En dan heb je maar één ding nodig om ’s avonds iedereen aan te sterken om er de rest van de week tegenaan te gaan: troosteten!
De Engelsen noemen het “comfort food” en het dekt misschien nog iets beter de lading dan het Vlaamse alternatief. Comfort is ook warmte, gezelligheid, gemak, rust, no-nonsens. En dat is net wat deze citroenkip met kruidige rijst is.
Het recept komt van één van de iconen in foodbloggersland Katie Quinn Davis, die haar blog What Katie Ate intussen aangevuld heeft met twee kookboeken. Ik ben de trotse bezitter van het eerste, en ik hoop dat het tweede, “What Katie Ate at the weekend” snel in het Nederlands vertaald wordt, want ik kan niet wachten om het in huis te halen. Het eerste volume is immers zo’n voltreffer dan nummer 2 dat nog meer moet zijn.
Ik heb wat geëxperimenteerd met de marinade van dit recept, maar ik moet mijn meerdere erkennen: de oorspronkelijke versie was telkens lekkerder, meer gebalanceerd en toch genoeg “troostend”. De kruidige rijst hóef je er niet bij te maken, maar zorgt voor een frisheid die het gerecht wel kan gebruiken.
Wat ik je nog kan aanraden, is de kip niet te klein te snijden. Aangezien het geheel redelijk lang in de oven moet om de lekkere, geglaceerde finish te krijgen, riskeer je te eindigen met droge stukjes. Check dus snel genoeg, en haal ze er liever wat te snel, dan net te laat, uit.
Bron: “Wat Katie eet” van Katie Quinn Davis
Wat heb je nodig?
75 g tarwebloem
1 el pimenton (gerookt paprikapoeder, ev. te vervangen door gewone paprika)
zout en peper
2 kipfilets (400 g in totaal), in niet te kleine hapklare stukjes
50 g boter, gesmolten
1 groene chilipeper, in fijne ringetjes
Voor de citroenmarinade
80 ml sojasaus
180 ml citroensap
80 ml olijfolie
40 ml balsamico-azijn
1 kl mosterd
rasp van 1 citroen
1 teentje look, geperst
zout en peper
Voor de kruidige rijst
1 el olijfolie
1 ui, gehakt
400 g basmatirijst
2 pijpajuintjes, in ringetjes
zout en peper
Hoe ga je tewerk?
Verwarm de oven voor op 180 °C.
Meng alle ingrediënten voor de marinade en zet in de koelkast tot gebruik.
Meng bloem, pimentón, peper en zout in een diep bord.
Wentel er de stukjes kip door, klop er de overtollige bloem af en leg in een braadslede.
Bestrijk royaal met gesmolten boter.
Bak 30 minuten in de oven.
Keer de stukjes om en giet er de marinade over.
Bak nog eens 30 minuten.
Maak intussen de rijst.
Verhit de olijfolie in een grote kom.
Fruit er de ui enkele minuten in aan tot glazig.
Doe de rijst erbij, roer om zodat alle korrels bedekt zijn met olie en bak even aan.
Giet er kokend water bij tot de rijst 2 cm onderstaat.
Zet het vuur heel laag, leg een deksel op de pan en laat 10 minuten garen zonder te roeren.
Zet het vuur uit en laat de rijst nog 10 minuten afgedekt rusten.
Roer los met een vork, meng er de pijpajuin door en kruid flink met peper en zout.
Verdeel de rijst over de borden en leg er de kipstukjes in bij.
Werk af met wat ringetjes groene chili.
Serveer.
Zondige zondag: Rabarber-ricottacake met aardbeien #foodblogswap
Fris, smeuïg, licht, zomers, gemakkelijk en snel. De pro’s van deze cake zijn talrijk. Als je dan ook nog eens – net als ik – fan bent van de lichte zurigheid van rabarber, dan kan het helemaal niet meer stuk! Neem 20 minuten de tijd en draai deze rabarber-ricottacake met aardbeien in elkaar. Je zal het je niet beklagen!
Ik maakte de cake voor de Foodblogswap van april. Deze keer kreeg ik de prachtige blog van Roos, Roos & Recepten, voorgeschoteld. Ik zag vrij snel dit gerecht staan, en heb dus ook niet lang getwijfeld. Ik heb weinig aan het recept veranderd, enkel wat sinaasrasp toegevoegd, omdat dit wel mooi combineert met de rabarber.
Haal de lente in huis – ondanks de regen buiten – met een plakje van deze cake bij een geurig kopje koffie of thee: er bestaan geen betere zondagen.
Wat heb je nodig?
125 g boter op kamertemperatuur
150 g kristalsuiker
250 g ricotta
3 eieren
150 g zelfrijzend bakmeel
3 stengels rabarber
rasp van 1 sinaasappel
enkele aardbeien
bloemsuiker, om af te werken
Hoe ga je tewerk?
Verwarm de oven voor op 180 °C.
Roer de boter romig met de suiker.
Meng er lepel per lepel de ricotta door.
Roer er één voor één de eieren door. Voeg pas een tweede ei toe als het eerste volledig is opgenomen.
Zeef het bakmeel en meng geleidelijk aan door het beslag.
Was de rabarber en snijd in fijne boogjes.
Meng onder het beslag.
Roer er ook de sinaasrasp door.
Vet een bakblik in met een beetje boter en giet er het beslag in.
Snijd de aardbeien in plakjes en druk zachtjes in het deeg.
Schuif het bakblik in de oven en bak 45 minuten tot de bovenkant goudbruin in.
Laat afkoelen op een rooster en ontvorm.
Bestrooi met een beetje bloemsuiker en serveer.
Donderdag veggiedag: Courgettekoekjes met feta
Ze was er helemaal klaar voor. Ze babbelde erover, wou ’s avonds na de crèche altijd nog eens een kijkje gaan nemen, en stapte maandag gezwind – met haar nieuwe vossenboekentas op de rug – richting schoolpoort. Ze snelde direct richting haar vriendinnetje “Soksanne” (haar uitspraak van Roxanne) en begon een beetje gek te doen. En dan ineens: tranen. Armpjes rond mijn nek gekneld, hoofdje op mijn schouder, krulletjes in mijn nek. Zo vlot als het met de oudste ging, zo moeilijk gaat het met de jongste.
En ja, ik weet het: we zijn nog maar de vierde dag van nog maar de eerste week, maar toch breekt mijn hart elke dag een beetje meer als ik haar krijsend moet achterlaten, als ik haar armpjes van mij losruk en als ik haar krulletjes zie schudden van het wenen. Waar ze maandag nog vrolijk meedeed in de klas, had ze dinsdag de hele dag wat hulpeloos lopen treuren. En gisteren liep ze mij huilend achterna in de gang.
Gelukkig had ze nadien al weer wat meer meegedaan, na de crisis van de ochtend toch goed meegespeeld en geschilderd. Hopelijk krijgen we vandaag een vergelijkbaar scenario, en liefst zonder de vastgeknelde armpjes, het verborgen gezichtje en de schuddende krulletjes. Want mijn hart kan het niet aan. Wat een moeder lijden kan…
Om ’s avonds de glimlach terug wat meer op de vermoeide gezichtjes te krijgen, zocht ik mijn toevlucht tot Nigella. Want zij weet altijd raad op momenten als deze, zij weet wat je nodig hebt en wat troost biedt. En deze courgettekoekjes passen uitstekend in dat rijtje: verrassend lekker, snel klaar, fris maar toch hartig, knapperig maar toch smeuïg. Ideaal voor een zonnige dag, of om een overvloed aan courgettes in de moestuinen straks op een originele manier te verwerken.
Bron: Voor altijd zomer van Nigella Lawson
Hebben jullie kindjes ook moeilijkheden gehad bij de overgang van crèche/onthaalouder naar school? Hoe hebben jullie dit opgelost? Is het snel gebeterd? Tips die je kan delen? Laat het me weten!
Wat heb je nodig?
3 courgettes
4 pijpajuintjes, fijngehakt
250 g feta
een handvol peterselie, grof gehakt
een handvol verse munt, grof gehakt
1 el gedroogde munt
1 tl paprikapoeder
120 g bloem
zout en peper
3 eieren, losgeklopt
olijfolie
2 limoenen
Hoe ga je tewerk?
Rasp de courgettes grof.
Spreid ze uit op een keukenhanddoek en laat een half uurtje uitlekken.
Doe de pijpajuin, verkruimelde feta, gehakte peterselie en munt in een kom en meng er gedroogde munt, paprikapoeder en bloem door.
Kruid royaal met peper en zout.
Roer er geleidelijk aan de losgeklopte eieren door en nadien ook de geraspte courgette. Niet schrikken als je een kleverig, vrij vloeibaar geheel krijgt: dat hoort zo!
Verhit een scheut olijfolie in een pan met antikleeflaag tot goed heet.
Lepel er eetlepels van het courgettemengsel in en strijk een beetje glad.
Bak ze enkele minuten per kant tot ze goudbruin zijn.
Laat uitlekken op keukenpapier.
Ga zo verder tot al het beslag opgebruikt is.
Snij de limoenen in partjes en leg bij de courgettekoekjes.
Serveer.
Zondige zondag: Chocolade-hazelnootrol
Er zijn zo van die dagen dat je wel wat lekkers kan gebruiken. Slechte dag op het werk, uren in de file gestaan, de kinderen die net wat lastiger zijn, of gewoon, one of those days, waarop je je niet optimaal voelt. Voor zo’n dagen is er nu een oplossing, een instant-medicijn dat zorgt voor onmiddellijke good vibes, zonneschijn in je hoofd en een glimlach op je gezicht: de chocolade-hazelnootrol!
Het recept vergt een beetje “kunde”: je moet een merengue kloppen, je moet ervoor zorgen dat je hem net lang genoeg laat bakken om gaar te zijn maar wel nog een beetje smeuïg, en je moet stalen zenuwen hebben om het ding op te rollen. Maar eerlijk: ik ben zelf niet het toonbeeld van geduld, en ook mij is het gelukt. Gewoon even concentratie, rustig blijven, en je kan de rol trots op een serveerschaal schuiven.
En dan: bij de eerste hap is al het voorgaande vergeten. Dit is écht het walhalla voor zoetebekken: nutellaroom, chocolade en gekarameliseerde hazelnoten in een marshmallow-achtig deeg. Waar wacht je nog op?
Bron: Delicious april 2015
Wat heb je nodig?
4 eiwitten
225 g kristalsuiker
75 g blanke hazelnoten, geroosterd in een droge koekenpan en grof gehakt
Voor de vulling
350 ml volle slagroom
3 el nutella (of een andere chocolade-hazelnootpasta)
25 g pure chocolade, fijngehakt + extra om te garneren
25 g blanke hazelnoten, geroosterd in een droge koekenpan en grof gehakt + extra om te garneren
bloemsuiker, om te garneren
Hoe ga je tewerk?
Verwarm de oven voor op 180 °C.
Bekleed een bakplaat met bakpapier.
Klop de eiwitten in een vetvrije kom tot pieken.
Voeg er dan lepel per lepel de helft van de suiker aan toe.
Klop tot een mooi blinkende merengue.
Spatel de rest van de suiker door de merengue.
Verspreid het deeg gelijkmatig over de bakplaat.
Strooi er de gehakte hazelnoten over.
Bak 15 à 20 minuten tot de merengue goudkleurig is.
Leg een stuk bakpapier op de merengue en keer om op een rooster.
Trek er het andere bakpapier voorzichtig af.
Leg er een licht vochtige handdoek op en laat volledig afkoelen.
Maak intussen de vulling.
Klop de slagroom stijf.
Klop in een andere kom de nutella los.
Spatel er geleidelijk de opgeklopte slagroom door.
Bestrijk de afgekoelde merengue met de chocoladeroom, en blijf daarbij enkele centimeters van de kant.
Strooi er de hazelnoten en chocolade over.
Rol de merengue voorzichtig op. Je kan daarvoor het onderste bakpapier gebruiken als hulp.
Leg de merengue op een serveerschaal.
Bestuif met bloemsuiker en verdeel er nog wat extra gehakte hazelnoten en chocolade over.
Serveer.
Eén keer koken, twee keer eten: Rijstballetjes met tomatensalsa
Wat leuk toch dat de lente weer in het land is. De korte broeken en zonnebrillen worden bovengehaald, iedereen loopt met een glimlach op zijn gezicht en in de keuken maken de pompoenen en kolen weer plaats voor komkommers en asperges. De primeurs zijn spijtiggenoeg nog redelijk duur, en dus beperk ik mij tot een occasioneel schaaltje tomaten, enkele voordelige courgettes, en gisteren toch ook een eerste bakje aardbeien.
De tomaten gebruiken we in dit restjesgerecht-pur-sang voor een tomatensalsa. Je kan er ook nog wat (verwelkte) koriander en overjaarse pijpajuintjes in kwijt. De rijstballetjes maken we met restjes rijst, ei en kaas en een klein blikje maïs.
Je kan de rijstballetjes serveren als hapje, maar ook als lunch of lichte avondmaaltijd (bij een glaasje rosé in de laatste zonnestralen op je terras). Iedereen houdt ervan, dat kan ik je verzekeren!
Inspiratie: Libelle Lekker maart 2015
Wat heb je nodig?
200 g gekookte rijst (ik gebruikte een restje kokosrijst)
130 g maïs uit blik (uitgelekt)
handje koriander, gehakt
2 eieren, losgeklopt (ik gebruikte 3 dooiers die overschoten van een ander recept en 1 volledig ei)
4 el geraspte kaas
4 el paneermeel
peper en zout
olijfolie
Voor de tomatensalsa
3 tomaten, in blokjes
2 pijpajuintjes, in ringetjes
handje koriander, fijngehakt
olijfolie
rode wijnazijn
peper en zout
Om af te werken
slablaadjes
ev. wat extra blaadjes koriander
Hoe ga je tewerk?
Meng de rijst met alle andere ingrediënten, behalve de olijfolie.
Kruid het mengsel met peper en zout.
Zet een half uur in de koelkast om op te stijven.
Maak intussen de tomatensalsa.
Meng de blokjes tomaat met pijpajuin en koriander.
Roer er wat olijfolie en een scheutje rode wijnazijn door.
Kruid met peper en zout.
Maak balletjes van het rijstmengsel (ik gebruikte hiervoor een maatschepje: goed aandrukken en door een ferme tik tegen de rand van een bord weer losmaken).
Verhit 1 cm olijfolie in een pan met anti-aanbaklaag.
Bak er de balletjes goudbruin in aan.
Serveer de rijstballetjes in de slablaadjes met wat tomatensalsa.
Garneer met een blaadje koriander.
Eén keer koken, twee keer eten: Tagliata met parmezaan en rucola
Wat een prachtig weertje vandaag! Zo’n dag uit de duizend, waar je alleen maar buiten wilt zijn, genieten van de zon op je snoet en de gekke kapriolen van de kindjes die na een lange winter voor het eerste weer in blote armen en benen buiten mogen. Het laatste waar ik dan aan denk, is ’s avonds lang in de keuken staan. Liever maak ik een gerechtje met de overschotjes in mijn koelkast, waar ik hoogstens een kwartiertje werk aan heb. En zo komt deze tagliata “in the picture”!
Je start met wat restjes gebakken biefstuk. Dan kan van deze rosbief zijn, of van een ander vleesgerecht. Je raapt er wat rucola, tomaat, parmezaan, olijfolie en eventueel wat geroosterde pijnboompitten bij, en je bent al klaar! Wij aten de tagliata met gebakken aardappeltjes – alweer van een restje – maar een goed stuk brood is even lekker. Gebakken aardappels zijn trouwens het lekkerste als je deze maakt van vooraf gekookte, en dus volledig afgekoelde patatjes. Zo krijg je een extra krokant korstje.
Veel recept is er niet aan – de uitleg hierboven laat weinig aan de verbeelding over – maar voor het gemak lijst ik toch nog eens alles op.
Wat heb je nodig?
150 g rucola
150 g zongedroogde tomaten
restje gebakken biefstuk of rosbief
blokje parmezaan
geroosterde pijnboompitten (indien gewenst)
olijfolie, de lekkerste die je kan vinden
zwarte peper van de molen en fleur de sel
Hoe ga je tewerk?
Verdeel de rucola over 4 borden en leg er enkele zongedroogde tomaatjes bij.
Snijd de biefstuk in repen en leg op de rucola.
Trek met een dunschiller krullen van de parmezaan en strooi over de biefstuk.
Verdeel er de pijnboompitten over.
Sprenkel er wat olijfolie bij.
Werk af met zwarte peper van de molen en fleur de sel.
Troostende dinsdag: Visovenschotel van Jamie
“Dagen zonder vlees” ligt intussen alweer enkele dagen achter ons. En eerlijk: ik ben er niet rouwig om. Alhoewel ik absoluut hou van een grote portie groenten, speelde tegen het einde vooral het gebrek aan variatie mij parten. ’s Middags ben je al snel “veroordeeld” tot een kom soep en een boterham met kaas, en ’s avonds aten we vooral veel curry’s/stoofpotjes/prutjes en pastagerechten. Eigenhandig heb ik de omzet van kikkererwten in de buurtsupermarkt doen verdubbelen, ik ben er zeker van!
Ik vond deze 46-daagse vooral goed om eens stil te staan bij onze vlees- en visconsumptie, om te beseffen welke impact dit heeft op het milieu, en om te beseffen dat het echt wel anders kan. En we houden er zelfs enkele top-gerechtjes aan over, zoals de risottoballetjes en de oeufs en cocotte.
Wat ik nog het ergste miste, waren onze wekelijkse visdiners. Mocht het puur “dagen zonder vlees” geweest zijn, had ik er geen moeite mee gehad. Vis is immers zo veelzijdig, dat je er zowel voor de lunch als voor het diner alle kanten mee op kan.
Nu de lente nog een beetje – als we de voorspellingen mogen geloven slechts enkele dagen meer – op zich laat wachten, zette ik gisteren nog eens een ovenschotel op het menu. Zo’n dampende stoofpot, onder een royale laag puree: daar kan toch niemand neen tegen zeggen. Het recept komt -alweer- van Jamie en was -alweer- een succes. Maak gebruik van de laatste goedkope wintergroenten, vraag je vishandel om advies over de beste soorten van het moment, en je hebt een heerlijk avondmaal in het vooruitzicht.
Bron: “The naked chef is terug” van Jamie Oliver
Wat heb je nodig?
4 grote aardappelen, geschild en in blokjes
2 eieren
200 g babyspinazie
olijfolie
1 ui, fijngehakt
1 wortel, gehalveerd en in hapklare stukjes
3 dl room
2 handenvol parmezaanse kaas, geraspt
sap van 1 citroen
1 kl mosterd
een handvol fijngehakte peterselie
350 g visfilets, zoals zalm, schelvis, kabeljauw, … (vraag je vishandel om raad), in blokjes
150 g gerookte forel
peper en zout
nootmuskaat
Hoe ga je tewerk?
Verwarm de oven voor op 230 °C.
Kook de aardappels gaar in gezouten water.
Leg de eieren erbij en laat 8 minuten meekoken.
Stoom intussen de spinazie gaar (of stoof aan in een klontje boter) tot geslonken.
Druk er zoveel mogelijk vocht uit.
Pel de eieren en snijd in vieren.
Giet de aardappels af en prak ze fijn met een beetje olijfolie, peper, zout en nootmuskaat.
Bak intussen de ui en wortel ongeveer 5 minuten in een scheutje olijfolie op laag vuur.
Voeg de room aan toe en breng aan de kook.
Neem van het vuur en roer er kaas, citroensap, mosterd en peterselie door.
Kruid naar smaak bij met peper en zout.
Verdeel de spinazie en eieren over een ovenschotel.
Verdeel er de visfilets en gerookte forel over.
Giet de saus over de vis.
Schep er de puree op.
Zet de schaal 25 à 30 minuten in de oven tot de puree goudbruin is.
Serveer.
Paas-countdown: Pull-apart bread met citroen
Oooooh, wat is dit een zalig recept! Het ziet er niet alleen spectaculair uit, het smaakt ook nog heerlijk fris en decadent. Zo’n gerecht waarvan iedereen “wow!” zegt. Het vergt wat tijd, een beetje liefde, een schepje geduld, maar het is het allemaal dubbel en dik waard. Dit pull-apart bread is dé ster van je paasbrunch of -ontbijt.
De basis is een eenvoudig zoet gistdeeg dat je met een mengsel van boter, suiker en citroenrasp bestrijkt. Door dit in reepjes te snijden en te stapelen, krijg je dat typisch “pull-apart” patroon. Je hoeft trouwens niet voor citrus te kiezen: ik ben ervan overtuigd dat wat vanille, of een mooie hoeveelheid geraspte chocolade gemengd met wat gehakte hazelnoten een even lekker resultaat geeft. Maar zelf hou ik wel van wat frisheid bij de intense zoetigheid van de gekarameliseerde suiker.
De grootste moeilijkheid bij dit brood is weten wanneer het gaar is. Als je erin steekt met een mesje, zal dat er altijd wat vochtig uitkomen door de toevoeging van boter en suiker tussen de lagen. Zelf heb ik ook de fout gemaakt het brood wat te lang te bakken. Ik zou dus 30 à 35 minuten aanraden (heteluchtoven).
Overgiet het brood na afkoelen met een dik glazuur van bloemsuiker en citroensap en je kunstwerk is klaar. Laat de gasten sneedjes brood afscheuren en besmeren met (jawel) nog wat extra roomboter: goddelijk!
Inspiratie voor het deegrecept: Nest Bakboek
Wat heb je nodig?
Voor het brooddeeg
20 g verse gist
2 el suiker
2,8 dl melk, lichtjes opgewarmd
500 g patisseriebloem
1 ei
1 tl zout
20 g boter op kamertemperatuur & extra om de cakevorm in te vetten
1 el olie
Voor de vulling
150 g boter
rasp van 3 bio-citroenen
150 g suiker
Voor het glazuur
sap van 1 citroen
200 g bloemsuiker
Hoe ga je tewerk?
Los gist en suiker op in de melk.
Meng met de helft van de bloem.
Laat 10 minuten rusten.
Voeg nadien de rest van de bloem toe en meng in de keukenmachine.
Roer er ook het losgeklopt ei, het zout en de boter door.
Laat 10 minuten kneden tot een elastisch, maar nog vrij nat deeg (met de hand 20 min. kneden).
Vet een kom lichtjes in met een beetje olie.
Leg er het deeg in, dek af met een handdoek en laat 30 minuten rijzen op kamertemperatuur, of tot het deeg verdubbeld is in volume.
Smelt de boter voor de vulling.
Roer er citroenrasp en suiker door.
Rol het deeg uit tot ongeveer een halve centimeter dik op een bebloemd oppervlak.
Smeer er het boter-suiker mengsel over uit.
Snijd de deegplak in vierkantjes.
Snijd de vierkantjes nog eens middendoor zodat je rechthoekjes krijgt.
Vet een cakevorm in met een beetje boter.
Leg één rij van de rechthoekjes op elkaar en zet deze met de snijkant naar boven in de cakevorm.
Herhaal met de rest van het deeg.
Kwast een beetje olie op een vel plasticfolie.
Dek hiermee de cakevorm losjes af (met de geoliede kant op het deeg) en leg er een handdoek over.
Laat rijzen tot het deeg in volume verdubbeld is (1 à anderhalf uur).
Verwarm de oven voor op 175 °C.
Schuif het brood in de oven en bak in 30 à 35 minuten goudbruin.
Neem uit de oven en laat afkoelen op een rooster.
Maak intussen het glazuur: voeg hiervoor een beetje citroensap bij de bloemsuiker.
Roer en voeg extra sap toe tot je een vloeibaar maar vrij dik en ondoorschijnend glazuur hebt.
Giet het glazuur over het brood.
Serveer en geniet!
lieziepeasy 