Tien leuke tips om van je kinderen echte smulpapen te maken

Ik kan mijzelf alleen maar omschrijven als een “eetfan”. Waar een ander alle titels van dEUS-albums van buiten kent, kan ik alle ingrediënten van groene curry aframmelen, dweep ik met de nieuwe kleurtjes van Le Creuset en is mijn dag goed als ik een pak Sardijnse fregola vind. Dat wil ik natuurlijk delen met mijn kroost, en dus probeer ik ervoor te zorgen dat ze even graag eten als ik. Met deze leuke tips maak je van je kinderen echte smulpapen!

Boodschappen zijn fun. Ik geef het toe, shoppen met twee losgeslagen kleuters kan een uitdaging zijn. Maar als je hen erbij betrekt, staat iedereen te glimlachen aan de kassa. Loop je door de fruitafdeling, laat ze dan een wedstrijdje “wie selecteert de mooiste peer” houden. Organiseer een zoektocht in het pastarek (“Wie vindt de strikjes?”) en laat hen – bij wijze van beloning – iets lekkers nemen tussen de (verantwoorde) yoghurtjes.
Laat ze kiezen. Als je het slim aanpakt, eten ze nog altijd wat jij wilt. Laat hen uit twee goeie alternatieven kiezen – “eten we vandaag zalm of kip?” en “wil je daarbij liefst broccoli of boontjes?” – en voor je het weet zitten ze vrolijk te smakken. Doordat ze het gevoel krijgen dat zij de touwtjes in handen hebben, zullen ze gemakkelijker hun bordje leegeten.
Samen aan de kook. Als je wat meer tijd hebt, laat je kinderen dan eens meehelpen. De onze doen niets liever dan uien uit de kast nemen, de buitenste blaadjes eraf halen, roeren in het cakebeslag, mayonaise onder de sla mengen, patatjes wassen etc.
Proeven, proeven en nog eens proeven. Laat je kinderen altijd proeven als ze daarom vragen. Waarschuw hen wel bij uitgesproken smaken (mosterd, pikante saus, rauwe ui), maar weiger het hen niet. Ze moeten voor zichzelf kunnen beslissen wat lekker is en wat niet, en dat lukt niet als ze niet zelf mogen proberen.
Gooi je vooroordelen overboord. Sojasaus niet voor kinderen? Onze oudste zat er op haar derde verjaardag al lustig sushi-rolletjes in te doppen. Denk niet te gauw “dat zullen ze wel niet lusten”, maar biedt hen alles onbevangen aan. Je zal verstelt staan van wat ze wél eten.
Less is more. Dit heb ik eigenlijk zelf nog maar net ontdekt: onze meisjes eten meer als er (initieel) niet te veel op hun bord ligt. Ik schep bewust weinig op, en dit lijkt hen veel meer aan te trekken dan een hoop puree met daarbovenop nog eens een berg groenten en en een grote braadworst. Ze beginnen enthousiaster, en vragen meestal nog een tweede, en soms zelfs een derde en een vierde keer, bij.
Twinnen is winnen. Lusten jouw kinderen niet graag venkel, maar wel graag tomaat? Combineer de twee in één gerecht. Prijs hen de hemel in bij elk hapje venkel dat ze nemen. Op die manier worden ze gewoon aan de smaak, en voor je het weet willen ze niets anders meer.
Geen twee dagen dezelfde. Wij eten thuis zéér gevarieerd: pasta, boerenkost, verfijnde visgerechten of een Noord-Afrikaanse tajine, het staat allemaal regelmatig op ons menu. Ik weet wel dat ik geen “doorsnee” kok ben, maar ook als je geen keukenprinses bent, kan je voor voldoende variatie zorgen. Neem een nieuwe groentesoort mee uit de supermarkt en maak er iets lekkers mee. Kies eens meer voor vis of veggie. Probeer Pascale Naessens en de dag erna Jamie. Verandering van spijs doet eten, nietwaar!
Volharden in de boosheid. Ook als het klein grut al tien keer heeft laten blijken dat vis een “no-go” is, bied ik het een elfde keer aan. Het is mij op die manier toch al enkele keren gelukt hen te “bekeren”.
Relax mama! Misschien de belangrijkste tip van al: zie het avondmaal niet als een strijd. De laatste tijd vliegen de “gezondheidsidealen” – gaande van chiazaad over boerenkoolsmoothies tot speltbrood – ons rond de oren. Laat je niet overdonderen en neem al die “adviezen” met een korreltje zout. Wat mij betreft is variatie en vers – zonder pakjes en zakjes – het beste devies. En genieten! Want dat is uiteindelijk toch de essentie van eten: samen rond de tafel zitten, lachen en gieren en honderduit vertellen over grootse toekomstplannen en kleine gelukjes.

Weinig inspiratie? Onze meisjes zijn grote fans van deze gerechtjes:

Heb jij zelf nog leuke tips om van je kroost echte smulpapen te maken?

Ik schreef deze blog voor Leuke Wereld.

Gezond en makkelijk weekmenu voor keuken-linkerhanden #boostyourpositivity

Ik ben een echte foodie. Dat mag niet verbazen als je met enige regelmaat deze blog leest. Ik adem “eten”, ik denk er voortdurend aan en sta te popelen om nieuwe en onbekende gerechten uit te proberen.

Maar ik besef maar al te goed dat ik daarmee absoluut niet in de meerderheid ben. Voor veel mensen is ’s avonds koken een heuse opdracht, een “noodzakelijk kwaad” omdat het aanbod lekkere en gezonde kant-en-klaar-maaltijden bedroevend klein is.

Behoor je tot die laatste categorie, en heb je in een vlaag van onbezonnen overmoed – of uit “plichtsbesef”, omdat je nu eenmaal mijn collega, familie of vriendin bent – toch deze blog gevonden, dan hoop ik je vandaag alsnog een stapje op weg te helpen.

Een tijdje terug gaf ik al een aanzet met vijf shortcuts om de “dagelijkse kookplicht” te vereenvoudigen en tips rond het maken van een weekmenu. En vandaag wil ik jullie een concreet voorbeeld van zo’n gezond en gevarieerd weekmenu geven.

Deze post kadert in de Boost your positivity uitdaging die Kelly en Oon opstartten. Ikzelf kook bijna dagelijks, en meestal met veel goesting. Doordat ik het zodanig leuk vind om mijn gezin iets lekkers en homemade voor te schotelen, geeft dat kookritueel mij een dikke portie energie. Echt iets dat mijn “positivity boosts” dus!

En ik zou het echt fantastisch vinden als ik iemand, al was het maar één enkele ziel, zou kunnen inspireren om ook eens aan de slag te gaan, bijvoorbeeld met dit weekmenu. Ik heb zorgvuldig gekozen voor recepten die vrij eenvoudig te bereiden zijn, weinig (niet-vaatwasbestendige) afwas opleveren en gezond zijn voor het hele gezin.

Ik ging uit van drie keer veggie en twee keer vis. De pastagerechten heb ik tot twee kunnen beperken (een hele uitdaging, want niks zo makkelijk als een pastaatje maken na een drukke werkdag) en drie avondmalen zijn uitgesproken kindvriendelijk. Ik ben ervan overtuigd dat zelfs een keuken-groentje dit weekmenu op tafel kan zetten.

En om het je nóg makkelijker te maken, kan je hier ook het boodschappenlijstje voor het hele menu downloaden, mét vermelding van wat je waarschijnlijk in voorraad hebt. Best even checken voor je aan de slag gaat dus!

Maandag

De eerste dag van de week is altijd een beetje pompen of verzuipen. ’s Avonds wil ik dan ook graag iets dat iedereen lust en waarvan ik niet té veel opkuis heb. Deze pompoenschelpjes met hazelnootpesto passen perfect in dat plaatje. Voor de kindjes hou ik de pesto apart, maar de radicchio lusten ze op deze manier wel, omdat hij zijn bitterheid wat verliest in het kookproces.

Dinsdag

Op dinsdag is het hier dikwijls een drukte van jewelste: de papa werkt later, de kindjes rennen al zingend het huis door, en ik probeer snel nog iets lekkers klaar te maken voor ik naar de fotografiecursus vertrek. In dat opzicht zijn deze Marokkaanse mosselen ideaal: snel klaar, weinig werk en – althans in ons huis – een succesnummer!

Zowel mosselen als couscous zijn trouwens dikke vriendjes met de drukbezette kok: ze zijn in geen tijd klaar en je kan er niet zo heel veel fout mee doen.

Woensdag

Ha, woensdag, het midden van de week: dat vraagt om een (l)ieziepeasy gerechtje dat iedereen lust. Deze zonneschijnsoep van geroosterde groenten voldoet aan alle voorwaarden. Voel je trouwens niet verplicht de opgelijste groenten te gebruiken: ook geroosterde wintergroenten (denk wortel, pastinaak, aardpeer, pompoen, …) laten zich uitstekend verwerken tot een hartverwarmend soepje!

Donderdag

Tijd om dé tijdswinners van de keuken boven te halen: de wok en de pasta! In dit recept gebruik ik weliswaar parelcouscous, maar een andere kleine pastasoort zoals orzo of fregola zou het hier ook heel erg goed doen. Je kan de overgebleven courgette van de soep gebruiken, of kiezen voor andere groentjes die nog liggen te verwelken in je koelkast. Het principe is grotendeels hetzelfde als bij de pompoenschelpjes van maandag: alles in één pot klaarmaken voor ultiem comfort en geen afwas (zeker als je een wok met antikleeflaag gebruikt). Aan de slag!

Vrijdag

TGIF en al, en op naar het weekend met deze maïsburgertjes! Snel wat mixen, mijmerend beslag lepelen in een laagje olie, en broodjes, groentjes en saus naar keuze op tafel zetten. De kindjes vinden het trouwens extra leuk als ze zelf hun burgertje mogen samenstellen.

Zaterdag

Onze zaterdagen zijn altijd goed gevuld: ’s ochtends zwemles voor de grootste meid, en na het middagdutje van de mini racen we nog gauw richting supermarkt om de voorraad voor de volgende week in te slaan. Hoewel ik in de dagen vooraf altijd grote voornemens heb over heuse feestmenu’s en experimentele desserts, zakt de moed mij tegen de avond meestal in de schoenen, en ben ik maar wát blij dat ik deze kinderfavoriet – ons allen bekend in een belabberde versie bij de meubelgigant – gepland heb.

Zondag

Zondag rustdag. En dat mag je letterlijk nemen: we slapen wat langer, lopen tot de middag in pyjama, en plannen nadien een uitstap voor de kindjes. ’s Avonds wil ik toch graag iets specialer op tafel, iets dat een beetje “Woohoo, Sunday!” schreeuwt. Een lekker visje is dan ook ideaal. Ik gaf er freekeh bij, een wat minder courante graansoort die nog mooi oogt ook. Groot feest op tafel, weinig rommel in de keuken: de ideale combinatie voor een lazy Sunday. Al dat lekkers heeft mij alvast een flinke dosis energie voor de komende drukke week bezorgd. Kleurrijke gerechten zijn sowieso een stuk smakelijker dan die kwak ondefinieerbare puree uit de bedrijfskantine. Probeer het dus eens, ik ben er zeker van dat je een aantal pareltjes zal ontdekken die nog een leven lang meekunnen.

Maak je dit weekmenu, of één gerechtje ervan, laat dan zeker iets weten! Op Instagram kan je mij taggen of #lieziepeasy toevoegen, en op Facebook mag je gerust een berichtje op mijn tijdlijn plaatsen. De firma is u eeuwig dankbaar.

(Geef me de) Vijf dingen die koken bereikbaarder maken

Ik doe niets liever dan rommelen in de keuken. Maar met een drukke job, een bezige partner en twee kleine meisjes wordt het alsmaar moeilijker om ’s avonds toch nog zélf iets lekkers op tafel te toveren. Deze vijf shortcuts helpen mij om de trein weer op de sporen te zetten.

Gearomatiseerde olie

Ik heb intussen een hele collectie in mijn keukenkast staan. Vooral de lookolie gebruik ik regelmatig: bespaart je de moeite om look te pellen, en achteraf die verdomde lookpers te moeten afwassen…

Gepelde en ontdarmde diepvriesscampi’s

Als ik nog een kwartier zwarte draadjes uit half-ontdooide scampilijfjes moet staan peuteren voor ik kan beginnen, zakt de moed mij al in de schoenen… Met een zak van deze beauties in je diepvries, heb je altijd een snelle maaltijd bij de hand.

Kruidenplantjes

Superhandig, die kruidenpotjes uit de supermarkt: de jonge plantjes hebben zachte steeltjes die je niet moet verwijderen en doordat ze bio zijn, hoef je ze ook niet te wassen. Gewoon een centimetertje boven de aarde afsnijden en versnipperen boven je bord: klaar!

Gnocchi

Als ik om zes uur de voordeur achter mij dichtsla, is aardappels schillen het laatste waar ik nog zin in heb. Gnocchi uit de versafdeling zijn dan de ideale oplossing: gewoon even in de pan bakken en je hebt een supersnelle variant op gebakken patatjes.

Lente-ui

Ook uien schillen is zo’n keukenklusje waar ik dikwijls de moed niet meer voor heb. Dan is een bosje lente-ui zoveel gemakkelijker: het buitenste blad en de wortel verwijderen, en gewoon rechtstreeks boven je pan in stukjes knippen. Handig toch?

Ik schreef dit artikel voor Femma.

Tips and tricks: In 6 stappen naar een haalbaar weekmenu

De sleutel tot gezond en gevarieerd eten als je weinig tijd hebt, ligt in de planning. Bedenk vooraf wat je deze week zal eten, maak een boodschappenlijstje en relax. De helft van het werk is al gedaan. Bijkomend voordeel is dat dit je heel wat geld kan besparen: gedaan met impuls-aankopen!

In een nog niet zo ver verleden deed ik helemaal niet mee aan al dat voorbereiden en plannen. Ik verkondigde aan wie het maar wilde horen dat ik dat niet zo kúnnen, zo’n weekmenu maken, dat ik de dag zelf wilde beslissen wat ik ’s avonds zou eten, want hoe kan je nu vooraf weten waar je zin in hebt? De realiteit was echter dat ik, ondanks mijn enorme voorraad kookboeken, receptenknipsels en overvolle Pinterest-borden, dikwijls geen inspiratie had, niet wist waarin ik zin had, en ter elfder ure nog ergens een exotisch ingrediënt moest gaan zoeken. Gevolg: we aten veel te laat, de restjes en overschotjes stapelden zich op en verdwenen aan het einde van de week in de vuilbak wegens… geen inspiratie.

Elke keer als ik met pijn in het hart een halve citroen, enkele sneetjes brood of overjaarse charcuterie weggooide, daagde het idee meer en meer dat dit aan mijn nonchalante kookstijl lag… Ik ben natuurlijk een foodie, en als ik ergens iets zie liggen dat nieuw is, of moeilijk verkrijgbaar, moest het mee in de winkelkar. Maar uiteindelijk lagen die mooie doosjes en zakjes gewoon achteraan de voorraadkast, waar ze maandenlang het daglicht niet meer zagen. Tijd voor verandering dus!

Ik begon een dik jaar geleden met het maken van een weekmenu, en ik word er steeds beter in! Er zijn steeds minder restjes om weg te gooien of ongebruikte ingrediënten. Het is niet moeilijk, het bespaart je enorm veel tijd en geld, en het zorgt voor rust in je hoofd. Het laat je ook toe om gevariëerder te eten. Je kan er immers gewoon bij stilstaan op het moment dat je de planning maakt: ik wil twee keer vegetarisch eten deze week, minstens één keer vis en maximaal twee keer vlees. Of: deze week maar één keer pasta, misschien ook één keer rijst, maar voor de rest altijd patatjes. Ik zeg maar iets. Je kiest zelf wat voor jou belangrijk is.

Wat heb je nodig?

Agenda van jezelf en je huisgenoten
Notitieblaadjes en een balpen, of een app die je graag gebruikt (Wunderlist, Evernote, …)
Kookinspiratie: kookboeken, receptenknipsels, pinterestborden, websites, receptenindex van leuke blogs, een lijst van wat nog in je diepvries zit, map met word-documenten van je favoriete recepten op je computer, de laatste afleveringen van Dagelijkse Kost, …

Hoe ga je tewerk?

Plannen
Bekijk eerst je agenda: welke dagen moet er gekookt worden? Wanneer eet je al buitenshuis, en volstaat dus een broodmaaltijd? Ik kijk zelf ook altijd wanneer mijn man ’s avonds thuis is en wanneer niet. Op de dagen dat hij thuis is, kan ik iets bewerkelijker maken dan op de dagen dat hij er niet is. Hij kan dan immers de kindjes bezig houden en doordat ik ze niet moet gaan afhalen op school, heb ik ook wat meer tijd.
Variatie
Bedenk wat je deze week wil eten in termen van categorieën. Bijvoorbeeld: twee keer veggie en twee keer vis, niet meer dan één keer pasta.
Overschotjes incalculeren
Als je weet dat je van bepaalde producten een grotere hoeveelheid moet kopen dan je eigenlijk nodig hebt, en je kan deze extra’s niet invriezen of lang bewaren, hou daar dan rekening mee in je planning. Ik denk bijvoorbeeld aan een krop sla, zongedroogde tomaten of een blik kikkererwten. Plan deze overschotjes dan in voor de lunch (met bovenstaande voorbeelden kan je een lekkere maaltijdsalade maken) of verwerk ze in een recept de dag nadien (een extra groene sla bij de pasta of een potje hummus voor bij de pita’s, bijvoorbeeld).
Inspiratie zoeken Neem je “kookinspiratie” erbij: kookboeken of -tijdschriften bijvoorbeeld. Ga op zoek naar specifieke gerechten die je deze week wilt maken in functie van wat je onder “variatie” beslist hebt, de planning uit punt 1 en de eventuele overschotjes.
Weekmenu opmaken
Schrijf de gevonden gerechten op een notitieblaadje (of in een app) bij de juiste dag.
Boodschappenlijstje maken
Neem er een tweede blaadje bij, overloop de ingrediëntenlijst van je gekozen recepten, en schrijf op wat je niet in huis hebt. Als ik het van bepaalde zaken niet zeker weet, zet ik er een vraagteken bij, en check ik de voorraad meteen als het boodschappenlijstje af is. Afhankelijk van het resultaat, schrap ik dan het ingrediënt of het vraagteken.Producten die ik later in de week moet kopen, omdat ze bijvoorbeeld vers zijn (vlees, vis, brood), of omdat ze enkel in bepaalde winkels te krijgen zijn (Italiaanse deli, Aziatische supermarkt, natuurvoedingswinkel, …) schrijf ik op mijn lijstje aan de rechterkant. Elke avond kijk ik dan even na of het product nodig is voor het recept van de volgende dag, zodat ik er in de lunchpauze om kan.

Extra’s voor ijverige planners en perfectionisten

Boodschappenlijstje ordenen
Je kan je boodschappenlijstje nog eens opnieuw maken, maar dan meteen geördend volgens de volgorde van de rayons in je favoriete supermarkt. Zo voorkom je dat je nog tomaten moet gaan zoeken als je eigenlijk al bij de wijn staat. Ik doe dit soms, maar zeker niet altijd. Hangt een beetje van mijn werkijver af.
Boodschappen online bestellen
Een fantastische uitvinding vind ik dat, het online shoppen! Niet echt voor Zalando, maar eerder voor de Collect&Go’s en de Delhaize Direct’s van deze wereld.Nippend van een gin tonic wandel je door de virtuele rekken en leg je in je kar wat je nodig hebt. Nog een uur kiezen dat je alles wilt gaan afhalen, en voilà, weer een “to do” minder op je lijstje! Ik doe dit zeker niet elke week, maar ik hou de promoties een beetje in het oog. Zo vallen de “bereidingskosten” (€ 5,5 euro bij Colruyt en € 4,5 bij Delhaize) weg als je bepaalde producten koopt. Als dat dan zaken zijn die ik sowieso koop (bijv. pampers, shampoo, etc.) dan bestel ik graag. Vooral als je kleine kindjes hebt, is deze manier van boodschappen doen zéér gemakkelijk!

Waar wacht je nog op om aan de slag te gaan? Probeer het weekmenu eens een paar weken uit en kijk wat je ervan vindt. Spaart het je tijd uit? Heb je minder overschotjes? Moet je minder weggooien? Allemaal goeie redenen om te blijven plannen!

Heb je zelf nog tips om aan dit lijstje toe te voegen?

Mijn culinair manifest van 2015

Dan toch nog goeie voornemens? Ik had nochtans het goede voornemen om dit jaar geen goede voornemens te maken… Maar toen ik vorige week het creatief manifest van Cuberdon & Macaron zag passeren, bedacht ik me dat ik eigenlijk net hetzelfde, zij het beperkt tot het culinaire, in mijn hoofd had. Daarom, alsnog, mijn Goede Voornemens van 2015!

Geen brood meer weggooien
Ik vind het altijd zo’n zonde als ik brood moet weggooien. Meestal niet omdat het slecht is, maar gewoon omdat het te hard is om nog echt lekker te zijn. Ik ben al een heel stuk verbeterd, maar dit jaar wil ik echt absoluut geen brood meer weggooien. Er zijn genoeg lekkere receptjes waarin je het kan verwerken, zoals in pangrattatto of in deze bietenhummus bijvoorbeeld. Verwacht je dit jaar dus zeker aan heel wat tips om oud brood te verwerken.
Minder eten weggooien
Sluit misschien goed aan bij de vorige, maar ik zet het hier toch nog eens als apart voornemen. Ik moet nóg beter plannen, nóg meer restjesgerechten in mijn repertoire opnemen, zodat aan het einde van de week de koelkast zo goed als leeg is.
De voorraadkast leeg eten OK, misschien niet zó letterlijk, maar al die vergeten pakjes en zakjes achteraan de kast moeten dringend een nieuw leven krijgen. Minstens eens per week wil ik uitsluitend koken met wat ik nog in voorraad heb.
De diepvries leeg eten
Ook hier niet te letterlijk: ik ben net heel blij dat de voorraad weer wat aangevuld is, voor avonden dat er geen tijd of zin meer is om “from scratch” te beginnen. Maar elke drie maanden wil ik de diepvries eens goed bekijken, en bepaalde restjes, zoals diepvriesgroenten, beslag, brood, taart, sauzen, … die er al lang genoeg inzitten, verwerken of opeten.
Koken uit de kookboeken die tot nu toe verwaarloosd zijnIk beken, ik heb een kookboekenverslaving. Zie ik ergens een mooi vormgegeven, bijzonder boek, dan moet ik het meenemen. Toch zitten in mijn kast enkele werken onaangeroerd te wachten tot ik er iets zal uit maken. Hoog tijd om daarin verandering te brengen! Minstens om de veertien dagen wil ik zo een nieuw recept uitproberen.
Mijn fotografieskills verbeteren
Daarvoor ben ik alvast op het goede pad. Ik ben ingeschreven voor een workshop rond foodstyling, en ik heb mij ook aangemeld voor een basiscursus fotografie in avondonderwijs. En zaterdag woonde ik een masterclass foodfotografie van Piet De Kersgieter bij: dit is mijn beste shot van die dag!
Dineren of lunchen in één van de Gentse pareltjes
Gent is de laatste jaren uitgegroeid tot hét culinair walhalla van België. Toch zijn er nog heel wat restaurants die we tot nu toe niet bezocht hebben. Op mijn bucketlist staan Oak, Vrijmoed, House of Elliott en Cochon de Luxe voor lunch of diner, en Publiek en J.E.F. voor het diner. Minstens één zouden we dit jaar toch moeten kunnen schrappen…Bron: http://www.facebook.com/restaurantcochondeluxe

En jij, heb jij goede voornemens gemaakt? Of heb je een lijstje gemaakt van dingen die je dit jaar nog zeker wilt doen? Laat het me weten! Zet hieronder jouw lijstje, of een link naar je blog.

Flop tien van 2014

Eindejaar is traditioneel de tijd van de lijstjes. Muziekredacties geven hun favoriete albums mee, filmliefhebbers maken hele opsommingen van de must-see’s van het voorbije jaar en foodbloggers lijsten hun populairste gerechten op.

Ik dacht aan een gelijkaardige post, maar toen ik door mijn archief aan het bladeren was, viel het mij op hoezeer mijn blog geëvolueerd is het laatste jaar. Ik startte in oktober 2013, en de berichten die ik toen postte, zijn in veel opzichten niet meer te vergelijken met de manier waarop ik nu blog. Vooral de fotografie is er met rasse schreden op vooruit gegaan, al zeg ik het zelf. Ergens rond de zomer kwam ik immers ineens tot het besef dat gerechten er veel smakelijker uitzien op een goed belichte, mooi gestylde foto. Al zoek ik daarin mijn stijl nog altijd een beetje, en ben ik geen liefhebber van al te veel “props” die de aandacht afleiden van wat écht belangrijk is: het eten.

Enfin, ik lijst ze hier in omgekeerde volgorde: nummer één is dus het recept dat het allerslechtst bekeken is in 2014. Veel plezier ermee! 🙂

10. Cijferkoekjes

We starten deze flop 10 met een zeer recent recept, geplaatst rond Sinterklaas. Het basisrecept is ideaal voor gelijk welke soort koekjes, en iedereen lust het.

9. Mafaldini met lamsragù

Nigella op haar best.

8. Vrolijke tian van zomergroenten met mozzarella

Zalig zomers.

7. Guilt-free instant fruitijs

Ideaal voor als je je jezelf eens wilt verwennen, zonder de calorieën. Geen al te beste foto wel.

6. Kip met pernod en venkel

Lekker bistrogerechtje met leuke foto, vond ik zelf. Wel nog van in de tijd dat ik dacht Instagramfilters te moeten gebruiken…

5. Zonneschijnsoep van zomergroenten

Kan nochtans écht donkere dagen opvrolijken.

4. Aziatische asperges met zalm en rijstnoedels

Een recept van Cuisine de Clementine. Je kan misschien ook beter daar gaan kijken voor een smakelijke foto.

3. Basilicumrisotto met geroosterde groenten

Puur troosteten, deze risotto. Zou trouwens ook niet misstaan op een feestje.

2. Supersnelle pizza’s

Deze ereplaats is weggelegd voor pizza’s op een bodem van tortilla. Misschien een beetje simpel voor een foodblog.

1. Eton mess

De goddelijke Eton Mess is het allerslechtst bekeken recept van 2014! Hoe spijtig, want dit is toch écht zeer lekker. Eens de eerste aardbeien in de rekken liggen, moet je dit zeker eens uitproberen.

Veertien tips om van eindejaar een echt feest te maken

Kerst hoort gezellig, leuk en hartelijk te zijn. Dat er voor mij ook lekker eten bijhoort, zal je niet verbazen. Maar net daar wringt het schoentje. Dat eten bezorgt veel mensen, mijzelf incluis, dikwijls een flinke dosis stress. Het begint al bij de planning (gaan ze het wel lusten, zal dit gerecht wel aan de verwachtingen voldoen), maar later ook zeker bij het voorbereiden (je vindt dat ene onmisbare ingrediënt niet in de winkel waar je gedacht had hem wél te vinden, de supermarkt heeft net de indeling van de rekken gewijzigd, de rij aan de kassa is zo lang dat je nooit nog op tijd bij de vishandel geraakt) en al helemaal bij het koken zelf (de wasbak ligt vol afwas als je snel een bijna aangebrande crème anglaise wilt afkoelen, de bruschetta verspreiden een brandlucht en je mixer beslist net dán om het te begeven). Fear not, Lieziepeasy to the rescue!

Denk nu niet dat het bij mij telkens van een leien dakje loopt. Bovenstaande voorbeelden heb ik allemaal (sommige zelfs meermaals) meegemaakt. Maar door enorm veel etentjes te organiseren, heb ik wel een soort van rust opgebouwd, zit er in mijn hoofd een plan van aanpak, en blijf ik voor 90% van de tijd kalm en geordend verder werken.

En ik zou mijzelf niet zijn als ik deze tips niet met jullie zou delen. Ik zou immers niks liever willen dan dat iedereen een leuke, gezellige kerstavond kan beleven, met een glaasje wijn, veel gelach en het nodige culinaire genot. Of dat nu een exquis sterrendiner of een kaasschotel is, dat maakt mij niet uit. Maar als je zelf gaat koken, hou dan rekening met deze tips, en je kerst – en bij uitbreiding elk feestje waarop jij de gastvrouw of -heer bent – wordt gegarandeerd een succes!

Neem voldoende tijd om alles te plannen. Zoals bij zovele dingen, is voorbereiding het halve werk. Ga rustig zitten en bekijk welke recepten je zou willen maken. Noteer ze en schrijf erbij uit welk tijdschrift, kookboek of van welke leuke blog ze komen, zodat je ze achteraf gemakkelijk kan terugvinden. Als je enkele opties hebt neergepend, bekijk dan alles eens kritisch. Wat is te moeilijk? Van welke ingrediënten weet je niet zeker of je ze wel kan vinden? Welke gerechten gebruiken dezelfde producten en kan je dus niet allebei serveren? Schrap.
Stel een gebalanceerd menu samen. Let daarbij op het evenwicht: geen 5 zware gerechten met veel boter en room, geen hapje en voorgerecht met dezelfde smaken, geen té uiteenlopende wereldkeukens (ik denk bijv. aan een Thaise curry gevolgd door een crème brulée) door elkaar.
Hou ook rekening met de tijd dat alles in beslag neemt en de tijd die je daadwerkelijk hebt. Als je maar een halve dag in de keuken kan doorbrengen, kies dan voor één uitgebreid gerecht en kies voor de andere gangen eenvoudige recepten.
Je denkt best ook eens na over het kookgerei dat je nodig hebt. Als je voorgerecht bestaat uit traag gegaarde zalm, en het hoofdgerecht een gratin heeft, wordt dit waarschijnlijk een probleem voor je oven. Als je een grote kom soep wilt bereiden, maar daarnaast dezelfde pot ook nodig hebt om je vis te pocheren, zal je ergens een kom moeten gaan lenen, of gewoon één van de twee gerechten vervangen door een alternatief.
Maak een boodschappenlijst. Zaken die je denkt nog in voorraad te hebben, schrijf je op een apart blaadje en check je voor je naar de winkel vertrekt. Vergeet ook de drank en eventuele hapjes of koekjes voor bij de koffie niet.
Besteed indien mogelijk je boodschappen uit aan de Collect-and-go’s of Delhaize Direct’s van deze wereld. Zo hoef je je niet door massa’s shoppers te murwen, maar kan je rustig vanuit je zetel door de virtuele rekken flaneren.
Maak een planning van wat je wanneer gaat doen. Soep, ijs, degen voor koekjes, basissen voor sauzen, boterroom…: allemaal bereidingen die je gemakkelijk enkele dagen, of soms zelfs een week op voorhand kan doen. Soep en koekjesdegen kan je invriezen, boterroom en de basis van bijv. een béarnaisesaus kan je zeker een week in de koelkast bewaren. Doe grote delen van de “mise-en-place” de dag voordien. Kruiden kan je al wassen en bewaren in vochtig keukenpapier in de koelkast. Groenten kan je al proper maken en in stukken snijden. Tomaten kan je al ontvellen. Desserts kan je in de meeste gevallen al helemaal vooraf maken.
Doe niet alles zelf. Ik spreek hierboven nu wel over ijs, koekjes en sauzen, maar niks belet je om die dingen gewoon in te kopen. Waarom zou jij een paar uur gefrustreerd staan sukkelen in de keuken, als iemand anders dat met plezier doet? Zoek vakmannen en -vrouwen en haal daar je bouillons, taart, koffiekoekjes, ijsroom, etc.
Als koken voor jou een heuse opdracht is: doe het dan niet! Het is niet omdat ík graag in de keuken sta, dat iemand anders dat ook moet doen. Je genodigden zullen even blij zijn met een gezellige gourmet of een mooie kaasschotel, dan met een bijeengekookt etentje van iemand die dat eigenlijk liever niet doet. Misschien zelfs nog blijer.
Ben je geen keukenwonder, maar wil je toch iets speciaals doen voor eindejaar, concentreer je dan op één gerecht. Koop de andere gangen of ga voor minimale inspanningen. Kies als voorgerecht bijvoorbeeld een lekkere garnalencocktail of een toast gerookte zalm met mierikswortel (mierikswortelpasta uit een potje mengen met een beetje mayonaise en verder afkruiden met peper en een paar druppeltjes citroensap). Een dessert van hoeve-ijs met verse vruchten en eventueel een kant-en-klare coulis zorgt voor een mooie afsluiter. En jij kan je helemaal concentreren op het hoofdgerecht.
Ruim tussendoor op. Zet borden meteen in de vaatwas, spoel gebruikte potten en pannen en zet ze uit de weg. Zorg dat je aanrecht vrij blijft. Voldoende overzichtelijke werkruimte zorgt voor rust in je hoofd.
Maak een gastvrije welkomtafel. Zet bijvoorbeeld al wat gekruide noten, olijfjes, toastjes met potjes pesto en tapenade om zelf te besmeren klaar. Zo moet je niet direct heen en weer lopen naar de keuken en heb je rustig de tijd om even met iedereen bij te praten.
Schakel je partner in. Vraag hem/haar om de glazen bij te vullen, te zorgen voor brood en boter, en tussendoor af te ruimen. Ben je alleen, aarzel dan niet om de gasten te laten inspringen. De meeste vinden het écht niet teveel om bubbels uit te schenken, borden naar de keuken te brengen, en iedereen een waterglas voor te zetten.
Maak tijdens deze eindejaarsperiode bovenal tijd om samen te genieten. Er is tijdens het jaar al dikwijls zo weinig ruimte om eens écht samen te zitten. Sluit de deur, maak het binnen extra sfeervol met kaarsjes, speel wat jazzy kerstmuziek en geniet. Dat is de essentie.

Nog meer tips nodig? Lees deze post van Kelly eens, en je kan je arsenaal “tips and tricks voor het perfecte etentje” verdubbelen! En dan kan het dus echt niet meer misgaan.

Zalig kerstfeest, lieve lezers!

Easy Friday: Sinter-kliekjes

Ssst… Wees eens even stil? Hoor je het? Dat zachtjes tikken op het dak? Ja hoor, de Sint is daar. De spannendste dag van het jaar – alvast voor mijn twee meisjes, die met pretlichtjes en een lichte angst in de ogen ronduit babbelen over slechtweervandaag, de stoomboot en zwarte piet-wiedewiedewiet – is aangebroken. We maken het in huis extra gezellig, want buiten is het toch geen weer om een hond, laat staan een oude man op een paard, door te jagen. We zingen sintliedjes en fantaseren samen over wat er morgen in ons schoentje zal liggen. Onze oudste meid kijkt reikhalzend uit naar prinsessenspullen, en de mini wil vooral véél “jo-ko-ja”.

Als ik denk aan de volgende ochtend, zie ik ze al naar beneden rennen, de ogen wijd open van opwinding, hoor ik de “oh’s” en “ah’s” en stel ik mij de chocolade-mondjes al voor als ik naar beneden gesloft ben. Later op de dag wordt er gespeeld met het gekregen speelgoed, worden sint-stickers op alle mogelijke (en onmogelijke) plaatsen gekleefd en wordt er gesmuld van al het lekkers. En dan moeten ze nog gaan kijken wat sint wel niet bij de ene en de andere oma en opa gebracht heeft! En voor je het goed en wel beseft, ligt je keukenkast vol met zákken vol snoep, die er na een week toch al iets minder aantrekkelijk uitzien, al dan niet door de overdosis van de eerste dagen. Zonde toch om dit weg te gooien? Hieronder alvast wat tips om de “Sint-kliekjes” te verwerken in nieuwe lekkernijen.

We starten met guimauves. Deze zoetigheden kan je perfect onderdompelen in een dampende kop chocolademelk, om een extra schuimend laagje te bekomen. Check bijvoorbeeld dit recept van Nullam Microwaveum (heerlijke naam voor een kookblog, trouwens). Of je kan ze – net zoals de Amerikanen – roosteren boven open vuur tijdens een héérlijke winterbarbecue.

Marsepein heeft ook wel wat leuke toepassingen. Bak bijvoorbeeld eens mee in een cake, zoals Jeroen Meus je hier voordoet. Héérlijk! Je zou ook wat marsepein door je cakebeslag kunnen roeren: dit geeft een subtiele amandelsmaak en zorgt voor een extra smeuïg gebak.

Speculoos doet het perfect in tiramisu. Francesca heeft een kids-proof versie op haar blog staan. Zoek je nog meer inspiratie? Check dan ook eens de ideetjes van Zoetrecepten.

Deze pietjes zijn zó leuk dat ik me niet kan voorstellen dat je er nog veel over hebt. En als dat toch zo is: geef ze dan mee met de kinderen naar school, om uit te delen aan de vriendjes of de juffen en meesters. Maak je ook meteen een goeie beurt! 😉

Eenvoudige letterkoekjes kunnen, indien niet geglazuurd, perfect ingevroren worden. Wil je ze meteen verwerken, verkruimel ze dan in de keukenrobot en gebruik ze als bodem voor een cheesecake. Probeer bijvoorbeeld dit recept voor vanille cheesecake met frambozen eens. Andere optie is dat je ze toevoegt aan een dessert dat nog iets “kruimelig” kan gebruiken, zoals in deze panna cotta ter vervanging van de amaretti.

En de overdosis aan chocolade, hoe ga je die verwerken? In deze lekkere chocolademousse misschien, die ook perfect op de feesttafel past.

Heb jij nog tips om de restjes te verwerken?

Culinair Londen in zeven sprekende beelden

Onlangs trokken de hubbie en ik naar Londen voor een weekendje-weg. Het was niet de eerste keer, en het zal waarschijnlijk ook niet de laatste keer zijn, want de stad-der-steden blijft verbazen. De drukte was overweldigend, maar het culinaire aanbod ook! Zeven sprekende beelden…

Van zodra we wisten dat we naar Londen zouden gaan, baande ik mij een weg naar de site van Ottolenghi en boekte ik een tafeltje voor twee op onze eerste avond in de stad. Sinds zijn kookboeken Jeruzalem en Plenty, is de ingeweken Israëliet de nieuwe ster aan het gastronomisch firmament. En zijn “flagship restaurant” NOPI stelde niet teleur. Het hoofdgerecht was weliswaar vrij uitgesproken en niet helemaal onze smaak, maar het voorgerecht van coquille, buikspek en yuzu, en dit dessert van pinda-ijs, chocoladesaus en karamel (een snickers in een potje, zeg maar) waren hemels.

We ontbeten twee keer in The Grazing Goat, een “gastro-pub” zoals de Britten dat zo graag noemen. De thee was perfect, de eitjes nét smeuïg genoeg en de fruitsla met Griekse yoghurt en honing een tikkeltje decadent. Net zoals het hoort dus.

De hemel ís een plek op aarde, en wel in de vorm van Borough Market. Wat een walhalla voor foodies! Het aanbod is onvoorstelbaar: niet enkel the usual suspects als superverse groenten en fruit, maar ook culinaire specialiteiten uit alle hoeken van de wereld, kruiden, verse vis en minstens vijftig busladingen toeristen. Wij zijn uiteindelijk vrij snel een rustig straatje ingeslagen, want de drukte was bijna niet houdbaar. Maar desalniettemin blijft dit een must-do.

Ontbijt bij Lanes of London met “pancakes with seasonal berries”. Lekker, maar aardbeien in oktober “seasonal”? I didn’t think so…

Typisch Brits: appelcrumble met custard, aka vanillesaus. Deze at ik in een typisch Britse pub bij St Paul’s Cathedral: niet memorabel, wel troostend.

Tegen zondagavond hadden we onze buik al een beetje vol (letterlijk) van het “high end” eten en hadden we wel zin in een simpel pasta’tje. We reserveerden snel een tafeltje bij Jamie’s Italian en schoven die avond aan in zijn restaurant nabij Piccadilly Circus. Al het culinair snobisme ten spijt: deze maaltijd heeft mij het beste gesmaakt van onze hele Londense trip. Was het de eenvoud van de gerechten, de authentieke Italiaanse ober, of de levendige sfeer in deze omgebouwde pub? Wie zal het zeggen… Dan mag je nog Yotam of Gordon eten, daar doe je gewoon geen afbreuk aan. Gastronomisch is het niet, maar lekker wél!

Tot slot: ’s werelds kleinste tonic in ’s werelds duurste stad… De laatste dag deden we een lange wandeling van Canary Wharf tot de Tower Bridge. We zochten verfrissing in een nabijgelegen bar. Ik wilde iets verfrissend en zag tonic op de kaart staan voor 2,5 £. Vond ik nog OK, na drie dagen Londense prijzen waren we immers al wat gewoon. Bleek de tonic in kwestie geen gewoon formaat te zijn, maar wel een “slimline” van 125 ml… London heeft zijn status van duurste stad ter wereld duidelijk niet gestolen…

Ben jij al naar Londen geweest? Wat zijn jouw memorabele (culinaire) herinneringen?

Hoe ik het klaarspeel… en jij binnenkort ook!

Ik krijg wel eens de vraag van vrienden en collega’s hoe ik het allemaal klaarspeel. Twee kindjes, een wederhelft die af en toe in het buitenland vertoeft en heel dikwijls ’s avonds en in de weekends (kortom, als de meisjes en ikzelf wel thuis zijn…) riebendebie is, voltijds werken, het huishouden een beetje binnen de perken houden en dan ook nog al die zelfgebreide maaltijden op tafel zetten. Wel, eerlijkgezegd, ik stel mij soms helemaal dezelfde vraag als ik rond een uur of negen, na 14u crossen van hot naar her, kleine en grote pijntjes verzorgend en links en rechts nog een troostende arm om een treurig schoudertje slaand, in onze kruimelige sofa plof.

Ik denk dat het gewoon passie is… Het klinkt misschien een beetje wollig, maar ik kan geen andere beschrijving bedenken die de lading dekt. Ik éét gewoon graag, en ik word kriegelig als ik een paar dagen na elkaar rommel eet. Ik vind voeding ook heel erg belangrijk, voor onze twee opgroeiende dochters, voor de papa die veel energie nodig heeft voor al die avonden en weekends (en zijn drie vrouwen erbovenop), en voor de mama die probeert niet op een tientonner te gelijken. Ik ben er heilig van overtuigd dat je goed voelen, zowel in je hoofd als in je vel, voor een groot stuk bepaald wordt door wat je naar binnen werkt. OK, er zijn heel wat andere factoren die een rol spelen, maar daar heb je meestal geen vat op, dus steek ik liever mijn energie en tijd in wat ik wél kan beïnvloeden.

Maar je kan het wel willen, maar daarom is het nog niet gelukt natuurlijk… Eerlijk is eerlijk: bij mij lukt het ook niet altijd! Het is niet omdat ik hier mooie foto’s van bordjes lekker zelfbereid eten post, dat we ook niet eens dit in de oven gooien:

Of dit snel nog gaan afhalen na een dagje om in te kaderen (*ironic frown):

Maar zoals gezegd: als dat te vaak voorvalt, word ik ambetant. Dan heb ik échte groenten nodig (niet die rode kwak die – als je de verpakking mag geloven – gemaakt is van tomaten geplukt op een belachelijk groene heuvel in Toscane), olijfolie die niet in een chemisch fabriek gefabriceerd is, pasta van goeie kwaliteit, … om mijzelf weer een beetje mijzelf te voelen. Sommige mensen hebben dat gevoel helemaal niet, en daar is ook niets mis mee, ik kan er alleen niet over meespreken. Maar als je dat gevoel ook kent, wil ik je graag een beetje bijstaan. Deze blog is deels bedoeld om mensen te tonen dat lekker eten niet moeilijk of ingewikkeld hoeft te zijn, en deels om mensen te inspireren die wel willen maar niet kunnen.

Alle receptjes die hier staan, zijn zélf gemaakt, zélf getest. En dat in “real life”: na een dagje werken, wanneer ik om zes uur de voordeur achter mij toesla met een kleuter aan mijn hand en een peuter op mijn arm, in een keuken waar de jongste de hele “plastieken pottekes-lade” heeft leeggehaald, zodat ik een waar hindernissenparcours moet afleggen om van het aanrecht tot het fornuis te geraken. En op momenten dat er eentje loopt te zeuren dat ze filmpjes wil kijken, en de andere aan mijn been hangt. Op dagen dat het enige vooruitzicht dat mij nog blij kan maken, de kruimelige sofa is.

Ik krijg zelf een beetje de kriebels van de “goed nieuws shows” in magazines of op sociale media. Gelukkig zijn er genoeg bloggers die “het leven zoals het is” tonen (zoals zij en zij). Dat was ook wat ik wilde toen ik deze blog startte. Ik denk dat ik de teugels onderweg een beetje gelost heb tussen het upgraden van mijn fotografiekunsten, en het opzetten van een ware “social media blast” om mijn blog te promoten… Niet dat er iets veranderd is aan dat “real life”: wat je hier ziet is nog steeds echt. Maar ik wil vanaf nu wat meer “your long lost friend” zijn, die naast je staat als je zuchtend een snijplank uit de kast haalt, in échte situaties zoals hierboven beschreven. Ik hoop dat ik jullie, de lezers, daarmee méér zal kunnen inspireren dan met een simpel receptje. Die blijven er natuurlijk bijhoren, no worries, dit is en blijft een foodblog, niewaar! Maar ik wil ook mijn tips delen, uit het leven gegrepen, die jouw keuken een aangenamere plaats kunnen maken, die kunnen helpen om door het bos hier en daar nog een boom terug te vinden. En hopelijk kan ik jullie daarmee inspireren om zelf aan de slag te gaan, eens iets uit te proberen en zelf te ontdekken wat werkt en wat niet!

Dit is trouwens wat ik gisteren aantrof als ik mijn hoofd even uit de keuken stak: