Maandag pastadag: Lasagnoni met courgette

Voor de start van een nieuwe werkweek maak ik altijd een weekmenu. Meestal op vrijdag, zodat we zaterdag de nodige boodschappen kunnen doen. Bepaalde verse ingrediënten, zoals bijvoorbeeld vis of groenten die snel bederven, haal ik dan tijdens de week in mijn lunchpauze of op weg naar huis.

Ik krijg dikwijls de reactie “ik zou dat niet kunnen, al vooraf beslissen wat ik ga eten”, maar persoonlijk vind ik dat het ons enorm veel tijd uitspaart. Mijn gedachten dwalen tijdens de dag niet steeds af naar wat we nu weer gaan eten, en ik hoef geen halsbrekende toeren uit te halen om ’s avonds nog de nodige boodschappen bij elkaar te shoppen. Daarenboven heb ik zo meer controle over wát we eten, want als ik om 6u ’s avonds nog iets moet bedenken, lijken frieten en pizza de meest verleidelijke keuzes. En ik ben niet zo wilskrachtig dat ik telkens “neen” kan zeggen.

Daarom hieronder – ter inspiratie en illustratie – ons weekmenu van deze week! Ik doe nog steeds mee met Dagen zonder Vlees, dus voor ons tijdens de werkweek enkel veggie. In het weekend mag het wat meer zijn, maar in de week houden we het nu veertig dagen bewust sober.

Maandag
Lasagnoni met courgette

Dinsdag
Lunch buitenshuis

Woensdag
Parelcouscous met courgette en tomaat

Donderdag
Tomaten-erwtencurry
Onder de middag maak ik ook nog een testbaksel voor de paasbrunch-recepten die hier binnenkort verschijnen (de voordelen van thuiswerk…).

Vrijdag
Zelfgemaakte pizza met een restje ingevroren deeg

Zaterdag
Spaghetti met gehaktballen à la Jamie

Zondag
Hotel mama én alweer een testje voor de paasbrunchreceptjes

Vanavond zet ik dus deze heerlijke “lasagnoni” op tafel. Lasagnoni is een pastasoort die er een beetje uitziet als lasagne met een rokje. Ik vind hem gewoon prachtig, en dus móest ik hem kopen toen ik hem in de vitrine van een Italiaanse delicatessenzaak bij mijn werk zag liggen. Maar je kan evengoed gewone lasagnevellen gebruiken. Als je verse neemt, is het recept zelfs wat sneller, omdat je die niet hoeft voor te koken.

Ik ben er mij van bewust dat de foto van het eindresultaat wat mislukt is. Telkens opnieuw – als ik zit te “klooien” met mijn ikea-lampen, mijn zelfgenutselde reflexiepanelen (isomo – that is) en mijn camerastatief – besef ik dat ik nog heel wat te leren heb. Maar zie: elke dinsdag ga ik trouw naar de fotografiecursus, dus hopelijk zie je hier tegen de zomer toch heel wat betere beelden. Laat je dus niet afschrikken door de foto: deze pasta is én gemakkelijk én lekker én vrij slank. Een heerlijk opstapje naar de zomer dus.

Inspiratie haalde ik bij Skinny Taste

Wat heb je nodig? 

300 g lasagnoni, of gewone lasagnevellen
olijfolie
1 teentje look, geperst
3 sjalotjes, fijngesneden
1 kl gedroogde tijm
2 courgettes, gewassen, grof geraspt en uitgelekt
zout en peper
250 g ricotta
50 g geraspte parmezaan + extra om te garneren
1 ei, losgeklopt
een bosje basilicum, fijngehakt
500 ml tomatensaus (ik gebruikte een restje van deze saus)
1 bol mozzarella, in stukken gescheurd

Hoe ga je tewerk? 

Kook de lasagnoni gaar in een grote kom kokend en gezouten water.
Giet af, spoel met koud water en laat goed uitlekken.

Verhit een scheutje olijfolie in een kookpot.
Bak er op een zacht vuur de look, tijm en sjalot in aan.
Doe er de courgette bij en bak een paar minuten.
Laat het mengsel goed uitlekken in een vergiet.

Meng in een grote kom het courgettemengsel met ricotta, parmezaan, ei, basilicum, peper en zout.
Dep de lasagnonivellen droog.

Verwarm de oven voor op 175 °C.

Leg een lasagnonivel open op een werkvlak.
Spreid er een dunne laag van het courgette-ricottamengsel op uit.
Rol de pasta op.
Werk zo verder tot alle lasagnoni en alle vulling op is.

Schep een laagje tomatensaus in een ovenschaal.
Leg er de lasagnonirolletjes in.
Lepel er de rest van de tomatensaus over.
Verdeel er ook de mozzarella en de overgebleven parmezaan over.
Dek de schaal af met aluminiumfolie en bak 40 minuten.

Serveer met een slaatje.

Eén keer shoppen, twee keer eten: Risottoballetjes met geroosterde tomaten

Ik start vandaag met een nieuwe reeks op de blog: één keer shoppen, twee keer eten. Op deze manier wil ik je inspiratie geven om met dezelfde ingrediënten twee keer een andere maaltijd op tafel te zetten. Hoe verwerk je restjes, hoe zorg je ervoor dat je geen twee keer “from scratch”‘ moet beginnen, hoe kan je tijd winnen op zowel de boodschappen als het koken zelf.

Het eerste recept in de reeks bouwt voor op een restje risotto. Dat kan een overgebleven bord van deze Felix risotto zijn, maar ook bijvoorbeeld van de fregola-risotto met pompoen. Zelf gebruikte ik een restje preirisotto met kastanjes, en ook dat werkte prima.

Voor de vulling kan je alle kanten op: ik neem hier nu mini-mozzarella, maar wat kruidenkaas, een blokje feta of zelfs een lepeltje pesto is ook super lekker.

Hou er rekening mee dat deze balletjes het gemakkelijkst te maken zijn met een risotto waarin kaas verwerkt zit. Reden is dat de rijstkorreltjes dan beter aan elkaar kleven, en de balletjes daardoor gemakkelijker te vormen zijn.

Dit gerecht staat in 20 minuten op tafel, en er komt bitter weinig “koken” aan te pas. Je schuift een schaal in de oven, rolt wat balletjes, bakt ze in de pan… en klaar ben je! Komt als geroepen op “one of those days” wanneer je snakt naar puur troosteten.

Wat heb je nodig? 

1 bord risotto
150 g mini-mozzarella-bolletjes (uitgelekt gewicht)
50 g panko
olijfolie

Voor de saus

250 g kerstomaten
1 rode ui, fijngesneden
lookolie
zout en (zwarte) peper
1 kl kristalsuiker
basilicum, fijngesneden

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 180 °C.

Meng in een ovenschaal de kerstomaten met de ui, een scheutje lookolie, peper, zout en suiker.
Schuif 20 minuten in de oven.

Maak intussen de risottoballetjes.
Neem een eetlepel risotto in je hand.
Duw plat tot een schijfje.
Leg er een bolletje mozzarella op.
Sluit de rijst rond de mozzarella.
Rol de balletjes in de panko.
Ga zo verder tot alle rijst opgebruikt is.

Verhit een scheutje olijfolie in een pan.
Bak er de risottoballetjes in aan tot ze mooi goudbruin zijn.
Laat uitlekken op een velletje keukenpapier.

Neem de ovenschaal uit de oven.
Roer er de basilicum door.

Serveer de risottoballetjes met de geroosterde tomaten.

Mini-maxi woensdag: Pizza met tomaat, olijven en rucola

Knapperige bodem, frisse tomaten, hartige olijven, bittere blaadjes en smeuïge kaas: dat is de samenvatting van dit bordje lekkers. De ideale combinatie van zout en fris, zacht en krokant, kortom: dé pizza der pizza’s!

Ik heb al heel wat pizzadeeg gemaakt, maar nooit was het resultaat zo goed gelukt als deze keer. Ik heb het deeg gekneed in mijn Kitchenaid keukenmachine, en dat maar liefst 10 minuten lang. Zorg wel dat je erbij blijft, want de machine moet serieus werken, en de mijne schoof steeds meer naar het randje van het aanrecht. Het resultaat is een elastisch deeg dat mooi gelijkmatig rijst, zelfs in de koelkast.

Het geheim van de krokante korst zit hem in het voorverwarmen van de oven. Doe dat mét de bakplaten erin, en beleg je pizza op een bakpapier. Schuif die dan zo rechtstreeks op de hete bakplaat. Na een klein kwartiertje heb je een krokante pizza zoals in de beste pizzeria van Italië.

Valt het op dat ik een beetje lyrisch ben?

Bron: Jamie’s Italië en The Naked Chef is terug

Wat heb je nodig? 

Voor het deeg

500 g wittebroodmeel
2 kl fijn zeezout
1 zakje van 7 g gedroogde gist
2 kl suiker
3,75 dl lauw water

Voor de topping

4 tomaten
zout en zwarte peper
olijfolie
rode wijnazijn
1 handvol ontpitte zwarte (kalamata) olijven
2 bollen mozzarella
100 g rucola
parmezaanse kaas, geschaafd

Hoe ga je tewerk? 

Doe de bloem in de kom van de keukenmachine.
Maak er een kuiltje in.
Strooi het zout op de zijkanten.
Meng het water met gist en suiker, en giet het mengsel in het kuiltje.
Laat de keukenmachine op lage snelheid de ingrediënten mengen tot een homogeen geheel.
Zet de snelheid hoger en laat een tiental minuten kneden.

Bestuif het deeg met bloem, dek af en laat 15 minuten rusten op kamertemperatuur.

Verdeel het deeg in vier à vijf bolletjes, verpak in vershoudfolie en laat rusten tot gebruik. (als je het deeg bijvoorbeeld ’s ochtends maakt om ’s avonds te gebruiken, kan je de deegpakketjes in de koelkast bewaren)

Verwarm de oven voor op 250 °C met de bakplaten erin.

Maak nu de topping.
Snijd de tomaten in fijne blokjes.
Doe ze in een kom, kruid met peper en zout en meng er een scheutje olijfolie en rode wijnazijn door.
Voeg er de olijven aan toe en roer door.

Neem een deegbolletje uit de plasticfolie.
Rol uit tot de gewenste grootte, ongeveer 5 mm dik.
Leg de bodem op een bakpapier.
Beleg met het tomatenmengsel.
Scheur er wat stukjes mozzarella over.
Herhaal met de andere deegbolletjes.

Schuif de pizza’s met het bakpapier op de bakplaten.
Bak ze in 7 à 10 minuten goudbruin en krokant.
Neem uit de oven.
Verdeel er de rucola over en schaaf er wat parmezaanse kaas op.

Serveer.

Foodblogswap: Maïsburgers met tomatenrelish

Ik heb deze maand nog eens meegedaan aan de Foodblogswap van onze Facebookgroep Foodbloggers. Het was even geleden, maar door de Libelle Lekker- en feestdagengekte zag ik het de voorbije maanden niet meer zitten om ook dít er nog bij te nemen. En ik was bijna vergeten hoe leuk het wel is. Je ontdekt nieuwe blogs, nieuwe recepten die dikwijls niet in je “comfort zone” liggen, en bij succes heb je er een familiefavoriet bij!

Ik was eigenlijk te laat met aanmelden, en dus besloten Lynn en ik gewoon van elkaars blog te koken. Lynn blogt op www.lyvre.nl over voornamelijk gezonde en vegetarische recepten. Haar webstek is stijlvol vormgegeven en bevat – voor mij althans – verrassende recepten en smaakcombinaties die ik niet meteen zelf zou bedenken. Niet dat het er niet lekker uitzien – integendeel – maar haar keuken ligt niet echt in lijn met wat ik dagelijks op tafel zet. En net dat is zo leuk aan deze swap!

Ik twijfelde nog even om een wintervariant van de Afrikaanse couscous te maken, maar koos uiteindelijk voor deze gezonde maïsburgers, omdat ik nog enkele blikjes maïs had staan in de voorraad, en het – geheel in lijn met mijn goeie voornemens – tijd werd dat die eens opgebruikt werden. Ik bedacht er een kruidige tomatenrelish bij om het geheel wat extra pit te geven. En ja hoor: dit is een nieuwe topper in mijn repertoire! Wat lekker, de combinatie van de zoete maïs met de kruidige relish en het zalvende van de avocado. Ideaal ook om je kinderen veggie te laten eten: ik heb meermaals “mag ik nog een vleesje” gehoord. De avocado en relish vonden ze minder interessant, maar dat lijkt mij ook niet onlogisch. Ik heb ze de burgertjes dan maar met ketchup laten eten. Misschien iets minder gezond, maar nog altijd véél beter dan een Big Mac.

Wat heb je nodig?

Voor de maïsburgers

2 blikjes maïs (van elk ongeveer 300 g uitgelekt gewicht)
3 eieren
4 pijpajuintjes, in stukjes gesneden
2 teentjes look, geperst
1 chilipeper, fijngehakt
100 g havermout
50 g bloem
1 kl komijn
verse koriander, fijngesneden
peper en zout
arachideolie

Voor de tomatenrelish

olijfolie
1 cm verse gember, geraspt
1 teentje look, geperst
2 pijpajuintjes, in stukjes gesneden
1,5 kl kurkuma
1 kl komijn
1 kl mosterdzaad
1/2 kl piment
1 kl fenegriek
1/2 kl piment d’espelette of chili
1 kl koriander
500 g kerstomaten, gehalveerd
2 el bruine suiker
1 el rode wijnazijn
zout

Voor erbij

4 broodjes (bijv. ciabatta)
2 avocado’s, in plakjes

Hoe ga je tewerk?

Begin met de tomatenrelish.
Verhit hiervoor een scheutje olijfolie in een sauspannetje.Bak er de gember, look en pijpajuin in aan.Voeg ook de specerijen toe en verwarm tot het potje goed begint te geuren.
Voeg er de gehalveerde kerstomaten, suiker en azijn aan toe.
Laat 40 minuten sudderen op een zacht vuurtje.
Kruid bij met zout.

Voor de maïsburgers laat je de maïs uitlekken.
Doe de helft ervan in een blender, samen met de eieren, ajuin, look, chili, havermout,  bloem en komijn.
Mix glad.
Meng er de rest van de maïs en de koriander door en kruid stevig met peper en zout.

Verwarm een goeie scheut arachide-olie in een pan.
Als de olie heet is, laat je er wat van het maïsmengsel invallen (ongeveer 1 el per burgertje).
Strijk een beetje plat en laat op een middelhoogvuur korsten.
Draai om en bak tot ook deze kant een mooi korstje heeft.

Serveer de burgertjes op een broodje met de relish en wat schijfjes avocado.

Makkelijke vrijdag: Snel zeesouper

Ha, het is weer vrijdag! Het weekend staat voor de deur en dus pers ik er nog snel een sprintje uit om de laatste to do’s af te werken, de kindjes niet te lang in de opvang te laten en het huis een beetje opgeruimd te krijgen zodat we er dit weekend weer lekker een boeltje van kunnen maken. Vrijdagen schreeuwen om eenvoudige gerechten, snel resultaat zonder al te veel potten en pannen of moeilijke bewerkingen. En Nigella heeft alweer het perfecte antwoord: een snel zeesouper!

Als je ervoor zorgt dat je altijd zo’n zak gemengde zeevruchten in je vriezer liggen hebt, kan je dit gerecht op elk moment en binnen het kwartier in elkaar flansen. De meeste ingrediënten behoren standaard tot de keukenvoorraad of zijn eenvoudig te vervangen door een alternatief (peterselie door bieslook of kervel, gedroogde dragon door verse of wat tijm, pijpajuin door de ouderwetse variant). En ondanks het gemak waarmee dit op tafel komt, is de smaak toch gesofisticeerd door de toevoeging van saffraan en witte wijn.

Wij aten dit met gekookte rijst, maar een simpele afbak-ciabatta is een nog betere keuze. Dan kan je de soepachtige saus lekker opsoppen. Héérlijk, als je het mij vraagt!

Bron: Keuken van Nigella Lawson

Wat heb je nodig? 

lookolie
3 pijpajuintjes
1 kl gedroogde dragon
250 ml witte wijn of droge vermout
250 ml kokend water
een half potje saffraan
400 g tomatenstukjes in blik
zout en peper
400 g gemengde zeevruchten (diepvries)
verse of diepgevroren tuinkruiden, zoals peterselie, dragon, bieslook (optioneel)

Hoe ga je tewerk? 

Verhit een scheutje lookolie in een pan. Knip de pijpajuintjes boven de pan in stukjes en bak tot ze glazig worden.
Voeg er de gedroogde dragon aan toe.
Blus met witte wijn en laat aan de kook komen.
Voeg water, saffraan en tomatenstukjes toe en laat een paar minuten doorkoken.
Kruid de saus met peper en zout. Voeg er de zeevruchten aan toe en kook 4 à 5 minuten tot alles gaar is.
Garneer met de tuinkruiden.

Serveer met ciabatta, rijst of pasta.

Donderdag Veggiedag: Tomaten-erwtencurry met kokosrijst

Ziektekiemen sluipen langzaam maar zeker ons huis binnen. Eerst hadden ze de meisjes te pakken – al van vóór de kerstboom stond, lopen ze te snotteren en te hoesten, nadien moest ook de hubbie eraan geloven, en ja hoor, sinds vorige week hebben ze ook mij te pakken. Mijn hoofd lijkt te ontploffen, en dus hadden we echt nood aan wat extra vitamientjes, maar dan wel in een recept dat niet al te veel aandacht vraagt.

En bij wie kan je daarvoor beter te raden gaan dan bij Nigella? De Goddelijke Huisvrouw heeft haar levenswerk gemaakt van eenvoudige familiemaaltijden met shortcuts, die je na een drukke dag nog gemakkelijk op tafel kan zetten. Ze zijn niet allemaal even gezond, maar deze curry van erwten en tomaat is dat zeker wel.

De specerijen in de curry zijn zalig verwarmend en de rijst geurig en troostend. Meer heeft een mens niet nodig als zijn hele gezin kreunt onder de winter! Je kan de erwten eventueel meekoken in de curry om wat afwas te besparen, maar hou er dan rekening mee dat zowel zij als de tomaten hun uitbundige kleur zullen verliezen. Het oog wilt ook wat, nietwaar? Je hóeft er de kokosrijst niet bij te maken – eenvoudig gekookte of gestoomde kan ook – maar op zich vraagt dit niet veel extra inspanning voor een verrassend bijgerecht.

Wat heb je nodig? 

Voor de curry
olijfolie
2 uien, fijngesneden
4 teentjes look, geperst
1 kg kerstomaten, gehalveerd
2 kl kurkuma
1 kl mosterdzaadjes
1 kl pili-pili
1 kl garam masala
200 g diepgevroren erwten

Voor de kokosrijst
1 kl lookolie
1 ui, in halve maantjes gesneden
2 kl nigella zaadjes (optioneel)
300 g basmatirijst
400 ml kokosmelk
600 ml kokend water
sap van 1 limoen

Hoe ga je tewerk? 

Verhit een scheutje olijfolie in een pan. Voeg er de uien en een beetje zout aan toe, en laat zachtjes bruinen. Doe er de look, tomaten en specerijen bij.
Zet het deksel op de pan en laat 20 minuutjes pruttelen op zacht vuur.

Intussen kan je de rijst bereiden.
Verhit hiervoor een scheutje lookolie in een kom. Bak er de ui en nigellazaadjes in aan.
Voeg de rijst toe en roer tot alle korrels met een laagje olie bedekt zijn.
Giet er de kokosmelk en het water bij, en voeg er ook wat zout aan toe.
Roer en zet het deksel op de pan.
Kook de rijst een tiental minuutjes tot deze gaar is en zo goed als al het vocht opgenomen is.

Kook intussen de erwten gaar in kokend, gezouten water.
Voeg ze bij de curry en laat nog 5 minuutjes verder stoven.

Werk de rijst af met wat limoensap naar smaak.

Serveer de tomatencurry met de kokoksrijst.

Comfortabele dinsdag: Ovenschotel met gnocchi, savooi en venkelworstjes

Ha, de feestdagen liggen alweer ver achter ons en we zitten opnieuw in de routine van elke dag: kindjes naar school, wij naar het werk, en ’s avonds snel naar ons huisje om aan de kou van deze korte januaridagen te ontsnappen. Tijd dus om weer “gewoon” te koken: snel, zonder dure ingrediënten, maar daarom niet minder smaakvol.

Voor deze ovenschotel deed ik inspiratie op via Pinterest. Het virtuele prikbord is een ongekende wereld van prachtige foodfoto’s, waarvan het water je zo in de mond loopt. Deze gnocchi-koolschotel trok meteen mijn aandacht. Ik verving de boerenkool door eenvoudige savooi, en gebruikte Italiaanse venkelworstjes voor wat extra warmte. Als je de pompoen de dag voordien al roostert, staat deze dampende pot troosteten van de bovenste plank in een dik half uur op tafel.

Wat heb je nodig? 

1/2 butternutpompoen, in blokjes
olijfolie
1/2 groene kool, in reepjes
500 g gnocchi (bij de verse pasta in het koelschap van de supermarkt, of gedroogd van De Cecco in het pastarek)
1 ui, fijngesneden
2 teentjes look, geperst
400 g (Italiaanse venkel-)worstjes
1 kl tijm (gedroogd of verse blaadjes)
ev. 1 kl venkelzaadjes (als je gewone worstjes gebruikt)
400 g tomatenblokjes in blik
bos basilicum, blaadjes fijngehakt
1 bol mozarrella, in schijfjes
geraspte parmezaan, naar smaak
peper en zout

Hoe ga je tewerk? 

Meng de pompoenblokjes met een beetje olijfolie en kruid met peper en zout. Schuif een half uurtje in een voorverwarmde oven van 180 °C.

Kook de kool 2 minuutjes in kokend, gezouten water.
Doe er dan de gnocchi bij en kook nog 2 minuten.
Giet af en spoel met koud water.
(Dit kan je eventueel de dag voordien al doen.)

Verwarm de oven voor op 180 °C.

Verhit een scheutje olijfolie in een pan.
Fruit er de ui en look in aan, tot ze glazig zijn en licht beginnen te kleuren.
Snijd de worsten open en duw het vlees eruit in de pan.
Bak op middelhoog vuur tot het vlees knapperige randjes krijgt.
Voeg er de tijm (en ev. de venkelzaadjes) en tomatenblokjes aan toe en laat 5 minuutjes pruttelen.
Meng er de pompoen, kool en gnocchi door.
Roer er tot slot de basilicum onder.
Kruid met peper en zout.
Schep in een ovenschaal en verdeel er de mozzarella over.
Strooi er parmezaan over.
Bak 20 minuten in de oven.

Serveer.

Mini-maxi woensdag: Tomaat-garnaal in een nieuw kleedje

Het staartje van 2014 komt stilaan in zicht. De dagen worden (nóg) korter, de nachten alsmaar langer en de temperaturen zakken naar getallen met een minnetje voor. Hoewel de stilte aan de ene kant lijkt toe te nemen – iedereen verstopt zich zo snel mogelijk in de warmte van zijn huis – stijgt anderzijds de spanning. Etalages worden prachtige versierd, de straatverlichting gaat aan en de stad vult zich met cadeautjesshoppers. En in onze woonkamer ligt een bonte stapel kookmagazines met ingenieuze recepten en exquise drankjes te wachten op een vrije avond.

Ik doe niets liever dan die prachtige tijdschriften te doorbladeren – hier en daar aantekeningen makend – en een lijstje te schrijven met potentiële gerechten voor de feestdis. Mijn zus en mama doen hetzelfde, en tijdens een gestolen rustig uurtje op zondagmiddag bekijken we samen onze vondsten, selecteren en schrappen we, en proberen we een menu te creëren dat evenwichtig is en dat van vorig jaar kan overtreffen. Geen vijf gerechten met coquilles (ook al zou ik dat wel willen), niet enkel koude hapjes, een licht dessert in plaats van die smakelijk uitziende chocoladebom.

En hoewel we elk jaar graag iets nieuws uitproberen, zijn er een aantal “must-haves” die telkens terugkomen als kanshebber. Deze gevulde champignons bijvoorbeeld zijn een begrip geworden ten huize lieziepeasy, dit feesthapje is er ook elk jaar bij, wegens té lekker, en ook een gepimpte versie van de klassieke tomaat-garnaal staat telkens op de shortlist.

Dit mooi uitziend voorgerecht past eigenlijk ook een beetje in het mini-maxi menu, want de bereiding is echt niet moeilijk of bewerkelijk. Maar kleine ingrepen op het origineel (een luchtige saus, andere presentatie, wat extra zeekraal) maken zo’n verschil. Je gasten zullen onder de indruk zijn, terwijl jij in je vuistje lacht als je terugdenkt aan de inspanningen die dit máár gekost heeft.

En daarmee is het “traditioneel kerstmenu” al compleet! Ik heb nog twee andere verrassende feestmenu’s bedacht. Je had ze misschien al zien staan in de zijbalk van mijn blog, maar vanaf nu verdienen ze een prominente plaats. De komende dagen en weken zet ik de ontbrekende recepten online. Ik wens je alvast veel plezier bij het plannen en voorproeven!

Tradioneel kerstmenu:

• Hapje: Gevulde champignons met kruidenkaas
• Voorgerecht: Tomaat-garnaal in een nieuw kleedje
• Hoofdgerecht: Rosbief met marsalasaus en hasselback potatoes
• Nagerecht: Chocolademousse met kruidige bramensaus

Wat heb je nodig? 

3 tomaten
300 g grijze garnalen
bosje bieslook, gehakt
citroensap
peper en zout
2 eetlepels vers gemaakte mayonaise
4 eetlepels lobbig opgeklopte room tot yoghurtdikte (+/- 100 ml)
1 eetlepel ketchup
worcestersaus
1 eetlepel whisky
cayennepeper
100 g zeekraal

Hoe ga je tewerk? 

Snijd de tomaten kruiselings in en leg ze in een kom.
Giet er kokend water over tot ze net onderstaan.
Neem ze na 30 seconden uit de kom en laat afkoelen in ijskoud water.
Pel de tomaten, verwijder de zaadjes en snij in kleine blokjes.Meng de tomaat met garnalen, bieslook en een beetje citroensap.
Proef en kruid bij met peper en zout.

Voor de saus meng je de mayonaise met de room.
Roer luchtig.
Meng er de ketchup onder.
Werk af naar smaak met worcestersaus, whisky en cayennepeper.

Verwijder de harde uiteinden van de zeekraal (indien nodig, de mijne had geen harde uiteinden).
Doe in een vergiet.
Giet erkokend water over.
Spoel onmiddellijk met koud water en laat afkoelen.

Lepel het garnalenmengsel in een serveerring.
Druk goed aan en verwijder de ring.
Garneer met zeekraal en saus.

Comfy Tuesday: Zonneschijnsoep van zomergroenten om najaarsdagen op te vrolijken

Er zijn zo van die dagen die je het liefst zo snel mogelijk wilt vergeten. Een deadline niet gehaald op het werk, de trein die net voor je neus wegrijdt, de kleintjes die bij elke neen een tirade afsteken, … Op zo’n dagen is er maar één antwoord, is er maar één oplossing om de neuzen weer een beetje in dezelfde richting te krijgen: SOEP!

Ik ben zelf eigenlijk geen soepwonder, ik vind mijn soepen meestal niet zo lekker als “come a casa della mama” (de echte, niet die van de pakskes), maar deze is een winner. Eenvoudig, met weinig omziens bereid – zodat je tussendoor de nodige brandjes kan blussen, en doordat ze rood is, een echte kindervriend (ja, zo simpel is het soms). Ideaal dus voor een dag die je wilt afsluiten met een glimlach op je gezicht.

En op deze eerste echte herfstdag kan deze soep een beetje zonneschijn in je keuken toveren. Als dat geen reden genoeg is…

Wat zijn jouw topgerechtjes voor “crisismomenten”?

Wat heb je nodig? 

2 rode paprika’s
2 gele paprika’s
2 courgettes
2 rode uien
2 wortels
olijfolie
peper en zout
piment d’espelette of cayennepeper
200 g kerstomaten
verse oregano of tijm
2 l groentenbouillon
2 laurierblaadjes
100 g vermicelli

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 200 °C.

Snijd alle groenten behalve de kerstomaten in grove stukken.
Verdeel over een ovenplaat.
Besprenkel met een beetje olijfolie en kruid met peper, zout en piment d’espelette.

Schuif 10 minuten in de voorverwarmde oven.
Verdeel er dan ook de kerstomaten en de takjes verse oregano of tijm over.

Rooster nog 10 minuten in de oven.
Verwarm intussen de bouillon.

Neem de groenten uit de oven en voeg ze bij de bouillon, met eventueel wat extra tijm en de laurierblaadjes.

Breng aan de kook en laat 10 minuten zachtjes pruttelen.

Mix fijn en voeg er de vermicelli aan toe.
Laat gaar koken volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Serveer.

Easy Friday: Supersnelle pizza’s die je niet meer zal kunnen missen

Deze supersnelle pizza’s zullen je vrijdagavonden voor altijd veranderen! Geen take-away van Ciao Mario meer, geen Come a Casa die toch eigenlijk eerder Donde es la casa? betekent… Gewoon zelf wat bricoleren en je hebt een veel lekkerder, en daarenboven veel gezonder alternatief.

Intussen bestaat Lieziepeasy al bijna een jaar en dus het wordt het tijd om een beetje te werken aan “Het Concept”, zoals dat in architectuur- en designmiddens zo graag genoemd wordt. Gezien mijn blog gaat over “realistisch” koken – koken voor als je niet de hele dag tijd hebt om een gesofisticeerd menu in elkaar te knutselen, maar als je ook nog een full-time job, een drukbezette partner en enkele ongeduldige kinders hebt – leek het mij een goed idee om een “Easy Friday” in te lassen: receptjes voor als iedereen eigenlijk zo snel mogelijk in de zetel wil ploffen, maar toch nog eerst iets voedzaam en vooral lekker wil eten. En die “iedereen” dat omvat ook de kok des huizes. We gaan dus voor snelle, gemakkelijke recepten met weinig ingrediënten, die daarenboven (meestal) door alle huisgenoten gesmaakt worden.

Deze tortillapizza’s zijn gewoon de max! Ze staan zelfs al in een twintigtal minuutjes op tafel – ik weet dat veel recepten dat beloven, maar deze keer is het écht waar, ik heb het getest met die twee kinders aan mijn been, en zelfs dan zat ik om 18u20 al te blinken aan mijn keukentafel. Dit is trouwens gewoon ideáál om te maken als je mini-me’s rondlopen hebt: ze kunnen zelf aan de slag om hun eigen pizza te maken, het resultaat moet net kort genoeg in de oven om te vermijden dat ze alweer aan je trui staan te trekken voor een zakje snoep, en ze eten het nog graag ook. Dit is dus nog beter dan Chie Mihara’s in de solden… Heaven IS a place on earth…

Wat heb je nodig? 

Volkoren tortilla’s (bijv. van het merk Santa Maria, o.a. bij Delhaize)
Tomatensaus (ingevroren restje of van een goed merk uit een potje)
Paprika, in blokjes
Gekookte ham, in blokjes
Champignons, in schijfjes
Tomaten, in schijfjes
Geraspte kaas
Andere extra’s die je lekker vindt: mozzarella, salami, olijven, …

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 200 °C.

Leg de tortilla’s op een bakplaat.
Bedek ze met ongeveer anderhalve eetlepel tomatensaus.
Beleg met paprika, ham, champignons en tomaten.

Verdeel er de geraspte kaas over.

Bak ongeveer 7 minuten in de oven tot de randen lichtjes opkrullen en goudbruin kleuren.
Serveer.