Ze kan al springen en huppelen. Al fietsen op twee wielen en lopen als een haas. Ze kan haar naam schrijven, ze weet hoeveel 2+2 is. Ze spelt haar peuterzus de les, en als we niet opletten doet ze met ons net hetzelfde. Ze draagt een zelfgemaakte ketting en een prinsessenring van de kermis. En ’s avonds als ze in haar bedje ligt, komen haar tenen tot aan het uiteinde.
Vijf jaar… Het lijkt niet zo lang, maar het verschil tussen dat hulpeloos babytje in haar veel te grote wieg en de vrolijke, slimme meid die nu zélf haar beslissingen maakt en het evengoed kan uitleggen als een dame van vijf keer zo oud, is immens. Ik kan het bijna niet geloven dat ze zo geworden is, en dat wij daar voor iets tussen zitten. Ze is een schat. En dus verdient ze al het lekkers van de wereld op haar verjaardag.
Ik bak altijd iets om op haar feest mee te nemen naar school, maar de voorbije jaren beperkte ik mij tot eenvoudige cupcakes die ze dan zelf kon versieren. Met de jaren worden de smaakpapillen van die kleintjes echter ook wat veeleisender, en dus mocht het dit jaar wel wat meer zijn. Deze cakejes met amandel en frambozen komen uit het prachtige boek “Wat Katie eet”, genoemd naar de gelijknamige blog. Ik maakte er eerder al appelmuffins uit, en die waren héérlijk, dus ik had een goed oog in dit probeersel.
Het deeg is helemaal anders dan dat van klassieke cakejes: je gebruikt eiwitten (wel 10 zelfs!), bloemsuiker en meer dan één pakje boter. Je krijgt een heel vloeibaar deeg, bijna zoals drinkyoghurt. Ik had er niet helemaal vertrouwen in toen ik het bakblik in de oven schoof, maar een klein half uurtje later bleek die vrees onterecht: de cakejes zijn su-per-lek-ker: krokant vanbuiten, heerlijk zacht en bijna smeuïg vanbinnen, met een subtiele notensmaak en hier en daar de intense frisheid van een framboos.
Doordat het deeg zo lopend is, moet je wel stevige vormpjes gebruiken (eventueel siliconen, als je dat hebt). Zet ze ook zeker in een cupcake-bakblik, want anders komt het niet goed. Maar voor de rest hoef je je niet veel zorgen te maken: gewoon alles rustig door elkaar roeren en that’s it! Katie vroeg wel om suiker en bloem te zeven, maar als er nu iets is waaraan ik – wegens overdreven ongeduld – een hekel heb… Je merkt trouwens niets van mijn luiheid in het eindresultaat, dus ik heb dat “advies” in mijn bewerking hieronder weggelaten. Katie spreekt ook over verse frambozen, maar ik heb de diepgevroren variant gebruikt, en – tenzij je een tuin hebt met een overvloed aan frambozen – zou ik je ook niets anders aanraden.
Wat heb je nodig?
10 eiwitten
300 g boter, gesmolten
175 g gemalen amandelen
370 g bloemsuiker
100 g bloem
250 g diepvriesframbozen
Hoe ga je tewerk?
Verwarm de oven voor op 180 °C.
Roer de eiwitten los. Het is niet nodig ze stijf te kloppen, gewoon een beetje losroeren is voldoende.
Doe er de boter, de gemalen amandelen, bloemsuiker en ten slotte ook de bloem bij en roer door elkaar tot net gemengd. 
Verdeel over 25 cupcakevormpjes in een bakblik. 
Leg op elk cakeje een drietal frambozen.
Schuif in de oven en bak 25 à 30 minuten.
Laat afkoelen op een rooster.
Bestuif met een beetje extra bloemsuiker en serveer.
lieziepeasy 