Eén keer shoppen, twee keer eten: Frittata van wortelgroenten #dagenzondervlees

Zaterdag is de lente begonnen. En dus schalt “Daar is de lente, daar is de zon…”, maar vooral het tweede lijntje “…bijna, maar ik denk dat ze weldra zal komen” door mijn hoofd. De weergoden zijn ons voorlopig niet al te gunstig gezind. Een gestolen dagje zonneschijn, een warme zondag, dat wel, maar échte lente in de lucht: daar kunnen we alleen maar van dromen.

Ook in de winkels zijn de primeurs nog schaars. De eerste asperges sieren weliswaar de rekken, maar als je een beetje seizoens- en prijsbewust wilt eten, zijn het toch vooral de pompoenen, kolen en bieten die de aandacht trekken. Ik moet eerlijk zeggen dat de winterkost mij wat begint te vervelen: altijd diezelfde groenten met een sausje, altijd diezelfde gerechten met dezelfde smaak… Maar deze frittata brengt daar toch wat verandering in.

Je gaat aan de slag met een restje geroosterde groenten uit de Ottolenghi– of Lieziepeasy-variant. Het enige dat dan nog tussen jou en een geurige net-dat-tikkeltje-anders frittata staat, is tien minuten oventijd. Gemakkelijk, snel, goedkoop, eenvoudig, veggie, gezond, weinig afwas, weinig inkopen: de lijst van argumenten om dit op tafel te toveren is lang. Zet het eens op je weekmenu: ik beloof je dat je niet teleurgesteld zal zijn!

Bron: Veg! van Hugh Fearnley-Whittingstall

Wat heb je nodig? 

scheutje olijfolie
ongeveer 600 g geroosterde wintergroenten (bijv. sjalot, ui, wortel, pompoen, aardpeer, bietjes, pastinaak, knolselder, (zoete) aardappels, …)
8 eieren
zout en peper
handje tijm, blaadjes afgerist
handje parmezaanse kaas, geraspt

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 200 °C.

Verdeel een klein scheutje olijfolie over een ovenschaal.
Voeg er de geroosterde groenten aan toe.
Klop de eieren los, kruid met zout, peper en tijmblaadjes.
Giet over de groenten.
Strooi er de geraspte kaas over.
Schuif 10 minuten in de voorverwarmde oven.

Serveer met wat extra kaas.

Eén keer shoppen, twee keer eten: Boterham met bietenhummus, feta en komkommer

We zijn alweer aan dag 31 van Dagen zonder Vlees. En vergis je niet: het zijn geen 40, maar 46 vegetarische etmalen. Nog ongeveer 1/3 te gaan dus. Hoe het me bevalt? Wel, ik heb mij in elk geval redelijk goed aan mijn doel van slechts 2 keer per week vis of vlees kunnen houden: momenteel 23 dagen veggie, 7 vlees of vis. Alleen loopt het deze week wat moeilijker… Vooral de lunch, dat begint een opdracht te worden.

Ik heb kazen ontdekt waarvan ik het bestaan niet kende, ik heb salades geitenkaas, broodjes brie en tomatensoepen gegeten tot ze mijn oren uitkwamen. Vooral buitenshuis vegetarisch lunchen vind ik moeilijk: de keuze is dikwijls zo beperkt! Kaas of soep – wat dus eigenlijk al tot mijn “dvz-uniform” behoort – verder gaan de meeste menukaarten niet. En dus ging ik zelf maar op zoek naar iets anders. Iets gemakkelijk, iets zonder veel inspanningen of boodschappen.

Et voila… Aanschouw de boterham met bietenhummus! Echt een ware ontdekking. Lekker, eenvoudig, snel klaar en toch nét dat tikkeltje anders. Met dit recept in mijn repertoire kan je er nog wel 15 dagen tegen.

Bijkomend voordeel: dit is weer zo’n gerecht in de reeks “één keer shoppen, twee keer eten”: je kan met een restje van de bietenhummus – of met wat gepofte bietjes die je nog overhebt na het maken van deze bietencarpaccio – aan de slag. Wat komkommer snijden, feta verkruimelen, muntblaadjes plukken… en je bent al klaar. Waar wacht je nog op?

Wat heb je nodig? 

een restje bietjeshummus
1/2 komkommer
100 g feta
enkele muntblaadjes
4 sneden lekker brood

Hoe ga je tewerk? 

Rooster het brood.
Laat eventjes afkoelen en besmeer met een laag bietjeshummus.
Snijd de komkommer in kleine staafjes en verdeel over de hummus.
Verkruimel de feta en strooi deze er ook over.
Garneer met enkele blaadjes munt.

Serveer.

Maandag pastadag: Lasagnoni met courgette

Voor de start van een nieuwe werkweek maak ik altijd een weekmenu. Meestal op vrijdag, zodat we zaterdag de nodige boodschappen kunnen doen. Bepaalde verse ingrediënten, zoals bijvoorbeeld vis of groenten die snel bederven, haal ik dan tijdens de week in mijn lunchpauze of op weg naar huis.

Ik krijg dikwijls de reactie “ik zou dat niet kunnen, al vooraf beslissen wat ik ga eten”, maar persoonlijk vind ik dat het ons enorm veel tijd uitspaart. Mijn gedachten dwalen tijdens de dag niet steeds af naar wat we nu weer gaan eten, en ik hoef geen halsbrekende toeren uit te halen om ’s avonds nog de nodige boodschappen bij elkaar te shoppen. Daarenboven heb ik zo meer controle over wát we eten, want als ik om 6u ’s avonds nog iets moet bedenken, lijken frieten en pizza de meest verleidelijke keuzes. En ik ben niet zo wilskrachtig dat ik telkens “neen” kan zeggen.

Daarom hieronder – ter inspiratie en illustratie – ons weekmenu van deze week! Ik doe nog steeds mee met Dagen zonder Vlees, dus voor ons tijdens de werkweek enkel veggie. In het weekend mag het wat meer zijn, maar in de week houden we het nu veertig dagen bewust sober.

Maandag
Lasagnoni met courgette

Dinsdag
Lunch buitenshuis

Woensdag
Parelcouscous met courgette en tomaat

Donderdag
Tomaten-erwtencurry
Onder de middag maak ik ook nog een testbaksel voor de paasbrunch-recepten die hier binnenkort verschijnen (de voordelen van thuiswerk…).

Vrijdag
Zelfgemaakte pizza met een restje ingevroren deeg

Zaterdag
Spaghetti met gehaktballen à la Jamie

Zondag
Hotel mama én alweer een testje voor de paasbrunchreceptjes

Vanavond zet ik dus deze heerlijke “lasagnoni” op tafel. Lasagnoni is een pastasoort die er een beetje uitziet als lasagne met een rokje. Ik vind hem gewoon prachtig, en dus móest ik hem kopen toen ik hem in de vitrine van een Italiaanse delicatessenzaak bij mijn werk zag liggen. Maar je kan evengoed gewone lasagnevellen gebruiken. Als je verse neemt, is het recept zelfs wat sneller, omdat je die niet hoeft voor te koken.

Ik ben er mij van bewust dat de foto van het eindresultaat wat mislukt is. Telkens opnieuw – als ik zit te “klooien” met mijn ikea-lampen, mijn zelfgenutselde reflexiepanelen (isomo – that is) en mijn camerastatief – besef ik dat ik nog heel wat te leren heb. Maar zie: elke dinsdag ga ik trouw naar de fotografiecursus, dus hopelijk zie je hier tegen de zomer toch heel wat betere beelden. Laat je dus niet afschrikken door de foto: deze pasta is én gemakkelijk én lekker én vrij slank. Een heerlijk opstapje naar de zomer dus.

Inspiratie haalde ik bij Skinny Taste

Wat heb je nodig? 

300 g lasagnoni, of gewone lasagnevellen
olijfolie
1 teentje look, geperst
3 sjalotjes, fijngesneden
1 kl gedroogde tijm
2 courgettes, gewassen, grof geraspt en uitgelekt
zout en peper
250 g ricotta
50 g geraspte parmezaan + extra om te garneren
1 ei, losgeklopt
een bosje basilicum, fijngehakt
500 ml tomatensaus (ik gebruikte een restje van deze saus)
1 bol mozzarella, in stukken gescheurd

Hoe ga je tewerk? 

Kook de lasagnoni gaar in een grote kom kokend en gezouten water.
Giet af, spoel met koud water en laat goed uitlekken.

Verhit een scheutje olijfolie in een kookpot.
Bak er op een zacht vuur de look, tijm en sjalot in aan.
Doe er de courgette bij en bak een paar minuten.
Laat het mengsel goed uitlekken in een vergiet.

Meng in een grote kom het courgettemengsel met ricotta, parmezaan, ei, basilicum, peper en zout.
Dep de lasagnonivellen droog.

Verwarm de oven voor op 175 °C.

Leg een lasagnonivel open op een werkvlak.
Spreid er een dunne laag van het courgette-ricottamengsel op uit.
Rol de pasta op.
Werk zo verder tot alle lasagnoni en alle vulling op is.

Schep een laagje tomatensaus in een ovenschaal.
Leg er de lasagnonirolletjes in.
Lepel er de rest van de tomatensaus over.
Verdeel er ook de mozzarella en de overgebleven parmezaan over.
Dek de schaal af met aluminiumfolie en bak 40 minuten.

Serveer met een slaatje.

Eén keer shoppen, twee keer eten: Risottoballetjes met geroosterde tomaten

Ik start vandaag met een nieuwe reeks op de blog: één keer shoppen, twee keer eten. Op deze manier wil ik je inspiratie geven om met dezelfde ingrediënten twee keer een andere maaltijd op tafel te zetten. Hoe verwerk je restjes, hoe zorg je ervoor dat je geen twee keer “from scratch”‘ moet beginnen, hoe kan je tijd winnen op zowel de boodschappen als het koken zelf.

Het eerste recept in de reeks bouwt voor op een restje risotto. Dat kan een overgebleven bord van deze Felix risotto zijn, maar ook bijvoorbeeld van de fregola-risotto met pompoen. Zelf gebruikte ik een restje preirisotto met kastanjes, en ook dat werkte prima.

Voor de vulling kan je alle kanten op: ik neem hier nu mini-mozzarella, maar wat kruidenkaas, een blokje feta of zelfs een lepeltje pesto is ook super lekker.

Hou er rekening mee dat deze balletjes het gemakkelijkst te maken zijn met een risotto waarin kaas verwerkt zit. Reden is dat de rijstkorreltjes dan beter aan elkaar kleven, en de balletjes daardoor gemakkelijker te vormen zijn.

Dit gerecht staat in 20 minuten op tafel, en er komt bitter weinig “koken” aan te pas. Je schuift een schaal in de oven, rolt wat balletjes, bakt ze in de pan… en klaar ben je! Komt als geroepen op “one of those days” wanneer je snakt naar puur troosteten.

Wat heb je nodig? 

1 bord risotto
150 g mini-mozzarella-bolletjes (uitgelekt gewicht)
50 g panko
olijfolie

Voor de saus

250 g kerstomaten
1 rode ui, fijngesneden
lookolie
zout en (zwarte) peper
1 kl kristalsuiker
basilicum, fijngesneden

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 180 °C.

Meng in een ovenschaal de kerstomaten met de ui, een scheutje lookolie, peper, zout en suiker.
Schuif 20 minuten in de oven.

Maak intussen de risottoballetjes.
Neem een eetlepel risotto in je hand.
Duw plat tot een schijfje.
Leg er een bolletje mozzarella op.
Sluit de rijst rond de mozzarella.
Rol de balletjes in de panko.
Ga zo verder tot alle rijst opgebruikt is.

Verhit een scheutje olijfolie in een pan.
Bak er de risottoballetjes in aan tot ze mooi goudbruin zijn.
Laat uitlekken op een velletje keukenpapier.

Neem de ovenschaal uit de oven.
Roer er de basilicum door.

Serveer de risottoballetjes met de geroosterde tomaten.

Ambitieuze zaterdag: Felix risotto met paprika en champignons

Een tijdje geleden won ik de Gelukzak van Felix Pakhuis in Antwerpen: een tas gevuld met lekkers, zoals Siciliaanse olijfolie, Spaanse calasparra rijst en een fles Les Jamelles chardonnay. Er zat ook een receptje bij voor een heerlijke risotto, en zo ging ik gisteren aan de slag!

Risotto is zo’n typisch recept dat veel mensen afschrikt, en daarom heb ik het hier onder “ambitieus” gecatalogeerd. Nochtans is het niet moeilijk, maar het vergt een beetje aandacht en geduld. De start is het belangrijkste: neem je tijd om de sjalotjes mooi glazig te stoven, om de rijstkorrels mee te bakken tot ze doorzichtig zijn, en om de wijn volledig te laten verdampen. Voeg dan lepel per lepel bouillon toe, en roer regelmatig tot al het vocht is opgenomen. Giet er pas dan weer een extra lepel bouillon bij.

Met dit basisrecept kan je alle kanten uit. Voor mijn eigen ‘signature’ risotto start ik met wat gerookt spek, voeg dan pas de sjalot toe, en laat tegen het einde wat frisgroene erwtjes meekoken. Afwerken doe ik met citroensap en munt. Of kies voor een herfstige variant, zoals deze pompoenrisotto van fregola.

In deze “felixrisotto” roer je op het einde wat pindjur, een Balkan-saus op basis van aubergine, tomaat en paprika, door je risotto. Kan je de saus niet vinden, laat dan gewoon achterwege, of vervang door eenvoudige tomatensaus.

Het resultaat is een hartige risotto met een smeuïge textuur. Ideaal om nu al een streepje zon in huis te halen.

Wat heb je nodig? 

olijfolie
3 sjalotjes, fijngesneden
enkele takjes tijm
1 laurierblad
350 g risotto- of paëllarijst
1 wijnglas witte wijn
800 ml groentenbouillon
350 g gemengde paddenstoelen
200 g geroosterde paprika
citroensap
3 el milde pindjur
2 el zure room
handvol geraspte pecorino
handvol basilicumblaadjes, fijngehakt
peper en zout

Hoe ga je tewerk? 

Verhit een scheutje olijfolie in een stoofpot.
Bak er de sjalot met tijm en laurier in aan.
Voeg er de rijst aan toe en laat bakken tot deze doorzichtig is.
Blus met witte wijn en laat volledig verdampen.
Voeg een lepel bouillon toe en roer regelmatig.
Als het vocht verdampt is, voeg je opnieuw een lepel bouillon toe.
Werk zo voort tot de risotto klaar is (duurt ongeveer 20 minuten. Je wilt geen “krijt-smaak” meer, maar een beetje bite is wel lekker).

Verhit intussen een scheutje olijfolie in een pan.
Bak er de gemengde champignons in aan.
Voeg aan het einde ook de paprika toe er warm door.
Kruid naar smaak met peper en zout.

Werk de risotto af met een kneepje citroensap, pindjur en zure room.
Meng er een handvol geraspte pecorino en de fijngesneden basilicum door.
Kruid met peper en zout.

Serveer de risotto met de gebakken paprika en champignons.
Werk af met een beetje kaas en wat basilicumblaadjes.

Mini-maxi woensdag: Pizza met tomaat, olijven en rucola

Knapperige bodem, frisse tomaten, hartige olijven, bittere blaadjes en smeuïge kaas: dat is de samenvatting van dit bordje lekkers. De ideale combinatie van zout en fris, zacht en krokant, kortom: dé pizza der pizza’s!

Ik heb al heel wat pizzadeeg gemaakt, maar nooit was het resultaat zo goed gelukt als deze keer. Ik heb het deeg gekneed in mijn Kitchenaid keukenmachine, en dat maar liefst 10 minuten lang. Zorg wel dat je erbij blijft, want de machine moet serieus werken, en de mijne schoof steeds meer naar het randje van het aanrecht. Het resultaat is een elastisch deeg dat mooi gelijkmatig rijst, zelfs in de koelkast.

Het geheim van de krokante korst zit hem in het voorverwarmen van de oven. Doe dat mét de bakplaten erin, en beleg je pizza op een bakpapier. Schuif die dan zo rechtstreeks op de hete bakplaat. Na een klein kwartiertje heb je een krokante pizza zoals in de beste pizzeria van Italië.

Valt het op dat ik een beetje lyrisch ben?

Bron: Jamie’s Italië en The Naked Chef is terug

Wat heb je nodig? 

Voor het deeg

500 g wittebroodmeel
2 kl fijn zeezout
1 zakje van 7 g gedroogde gist
2 kl suiker
3,75 dl lauw water

Voor de topping

4 tomaten
zout en zwarte peper
olijfolie
rode wijnazijn
1 handvol ontpitte zwarte (kalamata) olijven
2 bollen mozzarella
100 g rucola
parmezaanse kaas, geschaafd

Hoe ga je tewerk? 

Doe de bloem in de kom van de keukenmachine.
Maak er een kuiltje in.
Strooi het zout op de zijkanten.
Meng het water met gist en suiker, en giet het mengsel in het kuiltje.
Laat de keukenmachine op lage snelheid de ingrediënten mengen tot een homogeen geheel.
Zet de snelheid hoger en laat een tiental minuten kneden.

Bestuif het deeg met bloem, dek af en laat 15 minuten rusten op kamertemperatuur.

Verdeel het deeg in vier à vijf bolletjes, verpak in vershoudfolie en laat rusten tot gebruik. (als je het deeg bijvoorbeeld ’s ochtends maakt om ’s avonds te gebruiken, kan je de deegpakketjes in de koelkast bewaren)

Verwarm de oven voor op 250 °C met de bakplaten erin.

Maak nu de topping.
Snijd de tomaten in fijne blokjes.
Doe ze in een kom, kruid met peper en zout en meng er een scheutje olijfolie en rode wijnazijn door.
Voeg er de olijven aan toe en roer door.

Neem een deegbolletje uit de plasticfolie.
Rol uit tot de gewenste grootte, ongeveer 5 mm dik.
Leg de bodem op een bakpapier.
Beleg met het tomatenmengsel.
Scheur er wat stukjes mozzarella over.
Herhaal met de andere deegbolletjes.

Schuif de pizza’s met het bakpapier op de bakplaten.
Bak ze in 7 à 10 minuten goudbruin en krokant.
Neem uit de oven.
Verdeel er de rucola over en schaaf er wat parmezaanse kaas op.

Serveer.

Donderdag veggiedag: Pastinaakfrietjes met yoghurtsaus #dagenzondervlees #foodblogswap

Ik heb mij op het allerlaatste moment laten overhalen om mee te doen aan Dagen zonder Vlees. Veertig dagen de vlees- en visconsumptie beperken… Geen lachtertje, want wij zijn absoluut geen vegetariërs en kunnen een goed stukje biefstuk op tijd en stond wel appreciëren. Waarom dan wel meedoen?

1. Als je al eens een documentaire over de voedselproductie gezien, of een artikel over hetzelfde onderwerp gelezen hebt, kán je niet anders dan vragen stellen bij die braadworsten aan € 1 in promotie. Onrealistisch, en absoluut níet wat ik op mijn bord wil hebben. Minderen is dan ook de boodschap.
2. Het vlees dat ik koop is grotendeels biologisch, of komt van een slager waarin ik vertrouwen heb. En ja: daar hangt een prijskaartje aan vast. En net dát is de tweede reden om mee te doen: liever één keer een lekker, verantwoord stukje vlees op mijn bord, dan drie keer rommel uit de massaproductie.
3. Ook de viskwekerij is er erg aan toe, zo blijkt. Ik kies dan liever voor een kleiner stukje duurzaam geviste zeebaars. En tijdens #dvz nog eens extra minder dan anders: om aan te tonen dat de consument niet zomaar alles slikt dat hem voorgeschoteld wordt (letterlijk én figuurlijk…)
4. Onze aarde is er slecht aan toe. Je hoeft geen wetenschapper te zijn om dat te beseffen. Eén dag zonder vlees of vis bespaart 11 m² ecologische voetafdruk: dat is 10 baden water of evenveel broeikasgassen als 15 km autorijden.
5. Eens wat minder uitbundig leven, is alleen maar goed voor de gezondheid. En wees nu eerlijk: dat is toch voor íedereen een valabel argument?

En dus vind je hier tot pasen enkel nog veggie receptjes. Wil je alvast aan de slag, kan je in de receptenindex heel wat inspiratie opdoen. Wat dacht je bijvoorbeeld van een heerlijke venkelpasta op maandag, geroosterde wintergroenten op dinsdag, basilicumrisotto op woensdag, spanakopita voor donderdag en haloumi-pitabroodjes als gemakkelijk maal op vrijdag? Zeg nu zelf: het voelt niet als dagen ZONDER, eerder als weken MET!

Zelf ben ik niet van plan om alle vlees en vis van ons menu te schrappen, eerder om er bedachtzamer mee om te springen. In plaats van 2 keer veggie per week, denk ik nu 40 dagen eerder in termen van 2 keer níet veggie. Hoe ik het er vanaf breng, kan je op de site van Dagen zonder Vlees volgen.

En voor een extra goeie start, maakte ik gisteren deze heerlijke groentenfrietjes met yoghurtsaus. Ik deed inspiratie op bij Share love not secrets, de foodblog van Marleen uit Amsterdam, en dat in het kader van de Foodblogswap van februari. Marleen maakte ze met zoete aardappel, ik koos voor pastinaak. Een echte familiefavoriet!

Wat heb je nodig? 

6 grote pastinaken
lookolie
1 kl chilipoeder
1 el komijnzaad
zout
fleur de sel
peterselie

Voor de saus
100 g Griekse yoghurt
1 el tahin
1 teentje look, geperst
sap en rasp van 1/2 citroen
peper en zout

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 200 °C en bedek twee bakplaten met bakpapier.

Schil de pastinaken.
Snijd ze in frietjes.
Leg ze op de bakplaten (mooi naast elkaar) en besprenkel met een beetje lookolie.
Kruid met chili, komijn en zout.
Schuif 20 minuutjes in de oven tot de frieten mooi goudbruin zijn. Keer halverwege om.

Maak intussen de saus.
Meng hiervoor de Griekse yoghurt met de andere ingrediënten.
Kruid naar smaak met peper en zout. 

Serveer de frietjes met wat peterselie en fleur de sel.
Geef er het yoghurtsausje bij.

Foodblogswap: Maïsburgers met tomatenrelish

Ik heb deze maand nog eens meegedaan aan de Foodblogswap van onze Facebookgroep Foodbloggers. Het was even geleden, maar door de Libelle Lekker- en feestdagengekte zag ik het de voorbije maanden niet meer zitten om ook dít er nog bij te nemen. En ik was bijna vergeten hoe leuk het wel is. Je ontdekt nieuwe blogs, nieuwe recepten die dikwijls niet in je “comfort zone” liggen, en bij succes heb je er een familiefavoriet bij!

Ik was eigenlijk te laat met aanmelden, en dus besloten Lynn en ik gewoon van elkaars blog te koken. Lynn blogt op www.lyvre.nl over voornamelijk gezonde en vegetarische recepten. Haar webstek is stijlvol vormgegeven en bevat – voor mij althans – verrassende recepten en smaakcombinaties die ik niet meteen zelf zou bedenken. Niet dat het er niet lekker uitzien – integendeel – maar haar keuken ligt niet echt in lijn met wat ik dagelijks op tafel zet. En net dat is zo leuk aan deze swap!

Ik twijfelde nog even om een wintervariant van de Afrikaanse couscous te maken, maar koos uiteindelijk voor deze gezonde maïsburgers, omdat ik nog enkele blikjes maïs had staan in de voorraad, en het – geheel in lijn met mijn goeie voornemens – tijd werd dat die eens opgebruikt werden. Ik bedacht er een kruidige tomatenrelish bij om het geheel wat extra pit te geven. En ja hoor: dit is een nieuwe topper in mijn repertoire! Wat lekker, de combinatie van de zoete maïs met de kruidige relish en het zalvende van de avocado. Ideaal ook om je kinderen veggie te laten eten: ik heb meermaals “mag ik nog een vleesje” gehoord. De avocado en relish vonden ze minder interessant, maar dat lijkt mij ook niet onlogisch. Ik heb ze de burgertjes dan maar met ketchup laten eten. Misschien iets minder gezond, maar nog altijd véél beter dan een Big Mac.

Wat heb je nodig?

Voor de maïsburgers

2 blikjes maïs (van elk ongeveer 300 g uitgelekt gewicht)
3 eieren
4 pijpajuintjes, in stukjes gesneden
2 teentjes look, geperst
1 chilipeper, fijngehakt
100 g havermout
50 g bloem
1 kl komijn
verse koriander, fijngesneden
peper en zout
arachideolie

Voor de tomatenrelish

olijfolie
1 cm verse gember, geraspt
1 teentje look, geperst
2 pijpajuintjes, in stukjes gesneden
1,5 kl kurkuma
1 kl komijn
1 kl mosterdzaad
1/2 kl piment
1 kl fenegriek
1/2 kl piment d’espelette of chili
1 kl koriander
500 g kerstomaten, gehalveerd
2 el bruine suiker
1 el rode wijnazijn
zout

Voor erbij

4 broodjes (bijv. ciabatta)
2 avocado’s, in plakjes

Hoe ga je tewerk?

Begin met de tomatenrelish.
Verhit hiervoor een scheutje olijfolie in een sauspannetje.Bak er de gember, look en pijpajuin in aan.Voeg ook de specerijen toe en verwarm tot het potje goed begint te geuren.
Voeg er de gehalveerde kerstomaten, suiker en azijn aan toe.
Laat 40 minuten sudderen op een zacht vuurtje.
Kruid bij met zout.

Voor de maïsburgers laat je de maïs uitlekken.
Doe de helft ervan in een blender, samen met de eieren, ajuin, look, chili, havermout,  bloem en komijn.
Mix glad.
Meng er de rest van de maïs en de koriander door en kruid stevig met peper en zout.

Verwarm een goeie scheut arachide-olie in een pan.
Als de olie heet is, laat je er wat van het maïsmengsel invallen (ongeveer 1 el per burgertje).
Strijk een beetje plat en laat op een middelhoogvuur korsten.
Draai om en bak tot ook deze kant een mooi korstje heeft.

Serveer de burgertjes op een broodje met de relish en wat schijfjes avocado.

Donderdag Veggiedag: Tomaten-erwtencurry met kokosrijst

Ziektekiemen sluipen langzaam maar zeker ons huis binnen. Eerst hadden ze de meisjes te pakken – al van vóór de kerstboom stond, lopen ze te snotteren en te hoesten, nadien moest ook de hubbie eraan geloven, en ja hoor, sinds vorige week hebben ze ook mij te pakken. Mijn hoofd lijkt te ontploffen, en dus hadden we echt nood aan wat extra vitamientjes, maar dan wel in een recept dat niet al te veel aandacht vraagt.

En bij wie kan je daarvoor beter te raden gaan dan bij Nigella? De Goddelijke Huisvrouw heeft haar levenswerk gemaakt van eenvoudige familiemaaltijden met shortcuts, die je na een drukke dag nog gemakkelijk op tafel kan zetten. Ze zijn niet allemaal even gezond, maar deze curry van erwten en tomaat is dat zeker wel.

De specerijen in de curry zijn zalig verwarmend en de rijst geurig en troostend. Meer heeft een mens niet nodig als zijn hele gezin kreunt onder de winter! Je kan de erwten eventueel meekoken in de curry om wat afwas te besparen, maar hou er dan rekening mee dat zowel zij als de tomaten hun uitbundige kleur zullen verliezen. Het oog wilt ook wat, nietwaar? Je hóeft er de kokosrijst niet bij te maken – eenvoudig gekookte of gestoomde kan ook – maar op zich vraagt dit niet veel extra inspanning voor een verrassend bijgerecht.

Wat heb je nodig? 

Voor de curry
olijfolie
2 uien, fijngesneden
4 teentjes look, geperst
1 kg kerstomaten, gehalveerd
2 kl kurkuma
1 kl mosterdzaadjes
1 kl pili-pili
1 kl garam masala
200 g diepgevroren erwten

Voor de kokosrijst
1 kl lookolie
1 ui, in halve maantjes gesneden
2 kl nigella zaadjes (optioneel)
300 g basmatirijst
400 ml kokosmelk
600 ml kokend water
sap van 1 limoen

Hoe ga je tewerk? 

Verhit een scheutje olijfolie in een pan. Voeg er de uien en een beetje zout aan toe, en laat zachtjes bruinen. Doe er de look, tomaten en specerijen bij.
Zet het deksel op de pan en laat 20 minuutjes pruttelen op zacht vuur.

Intussen kan je de rijst bereiden.
Verhit hiervoor een scheutje lookolie in een kom. Bak er de ui en nigellazaadjes in aan.
Voeg de rijst toe en roer tot alle korrels met een laagje olie bedekt zijn.
Giet er de kokosmelk en het water bij, en voeg er ook wat zout aan toe.
Roer en zet het deksel op de pan.
Kook de rijst een tiental minuutjes tot deze gaar is en zo goed als al het vocht opgenomen is.

Kook intussen de erwten gaar in kokend, gezouten water.
Voeg ze bij de curry en laat nog 5 minuutjes verder stoven.

Werk de rijst af met wat limoensap naar smaak.

Serveer de tomatencurry met de kokoksrijst.

Pasta alla norma

Indian Summer… Hoe zalig om de eerste septemberdagen nog een glaasje rosé te kunnen drinken op je terras na een drukke werkdag. De meisjes zijn weer naar school en komen met schoenen vol zand naar huis van het buitenspelen. Zelf ben ik ook opnieuw aan het werk, maar probeer ik van elke minuut middagpauze gebruik te maken om zoveel mogelijk te genieten van de nazomer-zonnestralen. En ’s avonds, als de rust in huis is weergekeerd, trek ik de tuindeur open en placeer ik mij in het laatste streepje avondzon dat ons terras roze-rood kleurt.

Dagen als deze vragen om zomerse gerechten, die toch al een beetje hartigheid in zich dragen. Je kan immers wel wat energie gebruiken, maar aan de andere kant wil je ook nog niet aan de stoofpotjes beginnen.

En voor zo’n dagen is deze pasta alla norma perfect. Wie Norma precies is, weet ik niet, maar het is duidelijk dat ze wist hoe je een goed pastagerecht in elkaar knutselt! Je hebt maar een handvol ingrediënten nodig, niet meer dan wat je tijdens je middagwandeling op de markt bijeen kan scharrelen, en behalve het snijden heb je bitterweinig werk waar je je hoofd moet bijhouden.

Hou een paar vuistregels, die eigenlijk voor alle eenvoudige pastagerechten gelden, in het achterhoofd – verse tomaten of Italiaanse uit blik, robuste spaghetti van een goed merk, en kwalitatieve kaas – en je bent maar een beetje geroer en gebak verwijderd van het Siciliaanse paradijs.

Bron: Jamie’s Italië

Wat heb je nodig?

2 grote aubergines
olijfolie
gedroogde oregano
cayennepeper
4 teentjes look, geperst
een bosje basilicum, blaadjes apart gehouden, steeltjes gehakt
scheutje wittewijnazijn
5 dl passata of 600 g verse tomaten, gepeld en fijngehakt
zout en peper
500 g spaghetti
150 g ricotta
geraspte pecorino, bij het serveren

Hoe ga je tewerk?

Snij de aubergine in de lengte in kwarten, en dan in schijfjes van ongeveer 1 cm dikte.

Verhit een scheutje olijfolie in een koekenpan.
Gooi er de helft van de aubergineblokjes in, schud de pan zodat ze allemaal een laagje olijfolie krijgen, en laat op middelhoog vuur bakken tot ze goudbruin zijn.

Bestrooi tijdens het bakken royaal met oregano.
Schep de blokjes uit de pan, en bak de tweede portie op dezelfde manier. Voeg eventueel wat extra olijfolie toe, maar niet té veel.
Als alle aubergineblokjes gebakken zijn, doe je de eerste lading weer in de pan.
Kruid met cayennepeper, voeg er de look en gehakte basilicumsteeltjes aan toe en besprenkel met een scheutje wittewijnazijn.
Laat de azijn verdampen.
Giet er de passata bij, zet het vuur zacht en laat een klein kwartiertje pruttelen.
Kruid naar smaak met peper en zout.Kook intussen de spaghetti volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Laat de pasta uitlekken en bewaar een beetje kookvocht.
Hussel de spaghetti door de saus en voeg er net genoeg kookvocht aan toe om de saus mooi te laten mengen met de slierten.
Roer er ook de basilicumblaadjes door.

Verdeel de pasta over de borden.
Lepel er wat dotjes ricotta op en serveer met geraspte pecorino.