Foodblogswap: pastilla met lamsgehaktvulling

Het lang weekend staat voor de deur… en eerlijkgezegd komt het geen dag te vroeg. Een beetje rust zal ons deugd doen. Onze kleine meid is nog steeds wat ziekjes – als het ene pijntje begint te beteren, steekt er al een nieuw de kop op – en we hebben allemaal nood aan eens lekker lang uitslapen. Of de meisjes daarmee akkoord gaan, dat valt nog af te wachten, maar je kan niet ontkennen dat hun vermoeide oogjes lijken in te stemmen. Voeg daarbij het druilerige weer van deze week, dat eerder aan oktober dan aan mei doet denken, en het plaatje is compleet.

Tijd om dus een gerecht op tafel te zetten dat instant “zomer” schreeuwt, dat kleur in de keuken brengt en pit op het bord. Voor de Foodblogswap van deze maand mocht ik koken van de blog van Joyce, misscraftsy.nl, een leuke mengelmoes van knutselideetjes, lifestyle, fashion, beauty en food. Echt lang heb ik niet moeten zoeken, want toen ik dit recept voor arabische pastilla voorbij zag komen, was de keuze snel gemaakt! Ik ben gek van de midden-oosterse en noord-afrikaanse keuken, en dit gerecht paste ook nog eens perfect in mijn “diepvrieschallenge“. Ik besloot lamsgehakt te gebruiken in plaats van kip, wat extra “kruiderij” toe te voegen en individuele pasteitjes te maken, zoals ik ooit geleerd had in een kookworkshop. Hoe de diepvries er intussen bijligt, kan je hier volgen.

Doordat mijn filodeeg niet goed ingepakt was, waren sommige vellen een beetje gescheurd, zoals je op de foto wel kan zien. Toch lukt het nog om de pasteitjes te maken en ze krokant te bakken: dit recept is dus helemaal fool-proof! En als je de origami niet ziet zitten, volg dan gewoon de werkwijze van Joyce.

Het resultaat was heerlijk: een pittig kruidige vulling in een superkrokant deegjasje, geserveerd met frisse tabouleh en yoghurtdressing. Ook de meisjes kregen er een zonnig gezichtje van! 🙂

Wat heb je nodig? 

300 g lamsgehakt
1 ui, gesnipperd
1 teentje look, geperst
2 kl komijnpoeder
2 kl kaneel
1 kl korianderpoeder
1 kl kurkuma
1 kl baharat of ras el hanout
25 g amandelen, grof gehakt
5 bladen filodeeg
olijfolie
125 ml yoghurt
sap van 1/2 citroen
peper en zout
tabouleh of een ander arabisch-getint bijgerecht (zoals een simpele couscous)

Hoe ga je tewerk? 

Stoof de ui aan in wat olie.
Als de stukjes glazig zijn, voeg je er de specerijen en look aan toe.
Bak even mee tot de aroma’s vrij komen.
Doe er het lamsgehakt bij en bak rul tot het mooi bruin is.
Laat een beetje afkoelen.

Verwarm de oven voor op 180°C.

Leg een vel filodeeg open op je werkblad.
Smeer in met olijfolie.
Snijd in drie lange repen.
Leg een beetje vulling op de eerste plak en strooi er een koffielepeltje amandelen over.

Vouw over de diagonale zijde, zodat je een driehoekje bekomt.

Vouw over de korte zijde naar boven.

Vouw opnieuw over de lange zijde diagonaal naar boven.

Ga zo verder tot de reep filodeeg op is.
Leg het pasteitje op een met bakpapier beklede bakplaat.

Doe hetzelfde met de rest van de vulling en het filodeeg.

Schuif de bakplaat 10 minuutjes in de voorverwarmde oven.

Maak intussen de yoghurtsaus: meng de yoghurt met het citroensap en kruid met peper en zout.

Serveer de pastilla met tabouleh en yoghurtdressing.

Zin in een vegetarisch gerecht dat even knapperig is? Probeer deze spanakopita eens.

Foodblogswap: Turks getinte ovenschotel met pasta, gehakt en courgette

Op de valreep nog de foodblogswap van deze maand! Ik kreeg dit keer de blog van Katrin toegewezen: katrinsfavorieterecepten.blogspot.be. Katrin neemt voor het eerst deel aan de Foodblogswap, maar dat zou je niet zeggen als je haar blog “doorbladert”: ze heeft heel wat recepten uitgeprobeerd en gepubliceerd. Het leuke is dat ze zich toespitst op de wereldkeuken, waardoor je uit alle hoeken van de wereld wel iets terug kan vinden.

Ik heb niet zo heel lang getwijfeld deze keer, want toen ik deze ovenschotel voorbij zag komen, was ik meteen verkocht! Ik hou van de arabische keuken, en in mijn diepvries zat nog een pakje kippengehakt te smeken om opgegeten te worden.

Ik heb gezocht naar de ziti (buisvormige pasta als macaroni), maar niet gevonden, en dus heb ik mini penne van Barilla gebruikt. Ik heb de aubergine vervangen door courgette, en heb wat extra smaakmakers als baharat, koriander, sumak en rode wijn gebruikt. Voor de rest heb ik het recept vrij goed gevolgd, en ik moet zeggen, het resultaat was zeer lekker! Ik heb meteen een tweede portie van de saus ingevroren om op een drukke dag toch nog eens te kunnen genieten van dit heerlijke gerecht.

Wat heb je nodig? 

300 g pasta (ziti, bucatini of penne)
250 g kippengehakt
5 tomaten, ontveld en in grove stukken
2 courgettes, zaadjes verwijderd, in hapklare stukjes
2 uien, fijngesneden
2 teentjes look, geperst
100 g amandelen, grof gehakt, of amandelschilfers
1 laurierblad
tijm
een arabisch getint kruidenmengsel: komijn, koriander, baharat (of ras-el-hanout), sumak
een glas rode wijn
1 ei
250 g Griekse yoghurt
1 bol mozarella, in schijfjes gesneden.
olijfolie
boter
peper en zout

Hoe ga je tewerk? 

Kook de pasta volgens de aanwijzigingen op de verpakking.

Verwarm een scheutje olijfolie in een hapjespan.
Voeg na enkele minuten de look en het kruidenmengsel toe.
Fruit tot de ui en look glazig is maar niet gekleurd.

Voeg er het gehakt aan toe en bak rul.
Laat het gehakt een korstje krijgen.

Voeg er de courgette, tijm en laurier aan toe en stoof even mee.

Blus met rode wijn.
Als het meeste vocht verdampt is, voeg je de tomaten toe.
Laat inkoken tot een dikke saus.
Kruid bij met peper en zout en roer er de amandelen door.

Verwarm de oven voor op 180°C.

Klop het ei los en meng met de Griekse yoghurt.
Kruid bij met peper en zout.

Vet een grote ovenschaal in met een beetje boter of olijfolie.
Bedek de bodem met de helft van de pasta.

Schep er de helft van de saus op.
Bedek met de rest van de pasta en schep er de overige saus over.

Werk af met het ei-yoghurtmengsel en bedek met de schijfjes mozzarella.

Bak 20 tot 25 minuten in de oven tot de mozarella gesmolten is.

 

 

Geroosterde wintergroenten met couscous à la Ottolenghi

Wat bij ons Donderdag Veggiedag heet, is aan de andere kant van het kanaal in een Meatless Monday omgetoverd. Als je een beetje de social media van foodsites volgt (denk Jamie Oliver, delicious, Ottolenghi, …) word je op de eerste dag van de week overstelpt met receptideeën voor culinaire hoogstandjes zonder vis of vlees. Voor ons is dat natuurlijk ideaal, zo hebben we tegen ónze veggiedag een duurzaam gerechtje kunnen plannen.

Ik probeerde vorige week dit recept uit Plenty van Yotam Ottolenghi uit. Helemaal niet moeilijk, bijzonder voedzaam en smaakvol: de ideale eigenschappen van een maandagavonddiner. Ik heb de hoeveelheid steranijs wat moeten minderen, omdat ik er maar één eenzame meer liggen had in mijn kruidenkast, maar voor de rest heb ik de Israëlische Brit vrij goed gevolgd. Het resultaat kan je een beetje vergelijken met dit, maar het is toch anders: deze ovenschotel is zoeter, pittiger en geuriger. Persoonlijk vind ik de toevoeging van iets hartigs om al die zoetigheid te breken onontbeerlijk voor mijn volgende poging. In dat opzicht verkies ik het hoger vermeld recept. Maar qua kruidigheid heeft dit een stapje voor. De toevoeging van harissa zorgt voor extra pit, en mocht ik geen kindjes aan mijn eettafel hebben, zou ik de hoeveelheid nog wat vergroten. Maar om terug te keren naar die zoutige toevoeging: ik zou gaan voor wat gebakken haloumi of verkruimelde feta. Als het niet veggie hoeft, zouden gebakken spekjes kunnen zorgen voor de balans.

Laat je niet afschrikken door de lange lijst ingrediënten. Als je gewoon bent om met specerijen te werken, staat het meeste waarschijnlijk in je voorraadkast.

Dit is in elk geval de ideale manier om restjes groenten te verwerken die liggen te verkommeren achteraan je koelkast. Het is dan ook absoluut niet nodig om het recept letterlijk te volgen: smijt alles wat je nog liggen hebt (behalve bladgroenten) in een ovenschaal, kruid naar de “spirit” van wat hieronder vermeld is, en geniet!

Wat heb je nodig? 

2 wortels in grove stukken
2 pastinaken in grove stukken
8 sjalotten, gepeld
2 kaneelstokjes
4 anijssterren
3 laurierblaadjes
5 el olijfolie
1/2 kl gemberpoeder
1/4 kl kurkuma
1/4 kl (pittig) paprikapoeder
1/4 kl chilivlokken of pilipili
300 g pompoen in grove stukken
75 g gedroogde abrikozen, grof gehakt
200 g kikkererwten uit blik (uitgelekt)
350 ml water
170 g couscous
een snuifje saffraandraadjes
250 ml groentenbouillon
20 g boter
25 g harissa (of meer/minder naar smaak)
25 g gehakte schil van ingemaakte citroen (ev. te vervangen door geraspte schil van een halve citroen)
korianderblad
zout en peper

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 190°C.

Doe wortel, pastinaak en sjalotten in een ovenschaal.
Voeg er alle specerijen en 4 eetlepels olijfolie aan toe en meng.
Zet de schaal 15 minuten in de oven.

Schep de pompoenblokjes erbij en zet opnieuw in de oven voor nog eens 35 minuten.

Meng de gedroogde abrikozen, kikkererwten en het water erdoor en zet tot slot nog 10 minuutjes in de oven.

Doe intussen de couscous in een kom en overgiet met de kokende bouillon. Voeg ook de saffraandraadjes toe en kruid met een beetje zout.
Voeg er de overgebleven eetlepel olijfolie aan toe en dek af.
Laat een tiental minuutjes wellen.
Voeg dan de boter toe en maak de couscouskorrels los met een vork.

Schep voor het opdienen de couscous op je bord.
Meng de geroosterde groenten met de citroenschil en de harissa en kruid eventueel bij met peper en zout.
Schep de groenten bij de couscous en garneer met koriander.

Marokkaanse mosselen met ras-el-hanout en harissa-yoghurt

Mosselen worden meestal vooral met de zomer geassocieerd. Met op terrasjes aan de kust waar je een grote pot dampende ziltigheid voor je neus krijgt, meestal vergezeld van een bordje goudbruine frietjes. Maar het mosselseizoen loopt eigenlijk nog helemaal tot april, dus niets belet je om deze inlandse lekkernij ook in deze tijd nog eens op tafel te zetten.

Het mag daarbij trouwens ook eens wat anders zijn dan de klassieke bereiding met selder en ui. In de delicious van februari staat een mooi dossiertje met niet zo alledaagse varianten, zoals bijvoorbeeld mediterrane mosselspiesjes met saffraanmayonaise, of Italiaanse mosselen met radicchio en ansjovissaus. Ook dit recept voor Marokaanse mosselen met ras-el-hanout komt uit het delicieus bundeltje.

Los van het kuisen van de mosselen, is dit trouwens zeer snel klaar. Je moet maar wat groenten hakken, wat kruiden verzamelen, even geduld hebben als het boeltje op het vuur staat en klaar is kees! Wij hebben er eenvoudige couscous, aangemaakt met een beetje olijfolie en citroen bijgegeten, maar wat rustiek brood zou evengoed kunnen.

Wat heb je nodig? 

2 kg mosselen
4 eetlepels olijfolie
1 rode ui of 2 sjalotten, fijngesneden
5 wortels, geschild en in hapklare stukken
2 teentje look, geperst
6 stengels peterselie, grof gesneden
2 el ras-el-hanout
250 g Griekse yoghurt
1 à 2 el harissa
4 el gehakte koriander
couscous, voor erbij

Hoe ga je tewerk?

Maak de mosselen schoon: spoel ze, verwijder de baard en eventuele pokken. Gooi mosselen die niet sluiten als je ze tegen het aanrecht tikt, weg.

Verhit de olijfolie in een grote kom.

Bak er de uien, wortels en look zachtjes in aan. Voeg ook de peterselie toe.

Voeg na vijf minuutjes de mosselen en ras-el-hanout toe en zet het deksel op de kom.

Als er stoom uit de pan komt, schud je de mosselen op en laat je ze nog een tweetal minuutjes op het vuur staan.
Schud ze nadien nogmaals op.

Meng intussen de yoghurt met de harissa en koriander.
Proef en kruid eventueel bij met peper en zout.

Serveer de mosselen met de saus en couscous of brood.

Foodblogswap: geroosterde aubergine met tahinsaus, geserveerd met köfte en tabouleh

Sinds kort ben ik lid van een Foodbloggers-groep op Facebook. Zo leert een mens wat fellow-bloggers kennen, en dan nog allemaal met dezelfde passie: gastronomie! De groep heeft ook enkele leuke evenementen, zoals het foodblog-event (waarbij alle virtuele deelnemers rond een bepaald thema koken), de mysterie box challenge (cfr. MasterChef) en de foodblogswap. Ik neem nu voor het eerst deel aan deze laatste. Je krijgt een blog toegewezen, zoekt daarop een leuk receptje, probeert het uit en blogt erover! En zo zal dus ook een collega-blogger iets van mijn blog proberen! Ik ben al benieuwd naar het resultaat van Marion bij het uitproberen van een gerecht van mijn blog!

Ikzelf kreeg de blog tastyhealthycooking toegewezen. Een leuke ontdekking, want ik kende deze pagina nog niet, en ik ben ook altijd op zoek naar lekkere, “verantwoorde” receptjes. Na een beetje bladeren, koos ik dit recept voor geroosterde aubergine met tahinsaus. Ik selecteerde dit recept omdat het van de hand van Ottolenghi is, mijn nieuwe foodhero, en omdat het wat ruimte biedt voor creativiteit, gezien het een bijgerecht is.

Na een beetje brainstormen heb ik er tabouleh en köfte bijgeserveerd, en het is bijzonder in de smaak gevallen! Aubergine was nu niet echt mijn favoriete groente, ik vond altijd dat er weinig smaak in zat, en dat het veel olie opslorpte bij het bakken. Maar deze manier van bereiden – roosteren in de oven met een geurige marinade – ga ik zeker  nog meer toepassen! De aubergine wordt getransformeerd in iets rijkelijk, iets ondefinieerbaar zoet en rokerig. En net de eigenschap van het “opslorpen” komt mij nu goed van pas, omdat alle smaken helemaal opgenomen worden en voor een onherkenbaar resultaat zorgen.

De mogelijkheden met dit recept zijn eindeloos. Je zou de aubergine, eens geroosterd, kunnen uitlepelen, mixen en serveren als tapa. Je zou de aubergine “as such” kunnen serveren met een beetje rijst, of met een simpele couscous aangemaakt met wat olijfolie en citroensap. Je zou heel andere kruiden kunnen gebruiken voor een meer Italiaanse of provençaalse variant (ik denk aan basilicum, tijm, rozemarijn). Je zou er falafel kunnen bij serveren, of een niet té kruidige tajine… Enfin, mogelijkheden te over.

De yoghurtsaus is een beetje een “buitenbeentje” door de toevoeging van tahini. Niet iedereen is fan van deze geroosterde sesampasta. Doordat mijn tafelgenoten ook twee kindjes telden, heb ik maar een koffielepeltje toegevoegd. Je hoeft trouwens niet voor deze saus te kiezen, ik denk dat tzatziki ook goed zou passen, of een yoghurtsaus met groene kruiden.

De köfte heb ik deze keer met rundsgehakt gemaakt (dat was wat de diepvries mij nog te bieden had), maar normaalgezien zou ik eerder voor lam gaan. Ik heb daarnaast ook vnl. ras el hanout als smaakmaker voor het vlees gebruikt, omdat mijn komijn en koriander na het maken van de marinade zo goed als uitgeput waren, maar ook hiermee kan je spelen. Baharat (een ander Arabisch kruidenmengsel) kan trouwens ook. Laat je daarbij zeker niet afschrikken door de toevoeging van kaneel aan het vleesmengsel: als je niet te veel gebruikt, past dit wonderwel bij het vlees, en geeft het een heerlijke warme gloed aan de aardse smaak.

Wow, genoeg geschreven precies. Ik kan alleen nog toevoegen dat dit echt een ongelooflijke smaakbom is, zo “up my alley” dat het hier nog dikwijls op het menu zal staan. Dit is echt “my kind of food”, dus bedankt, tastyhealthycooking!

Wat heb je nodig?

Voor de aubergine

1 aubergine
1 teentje look, geperst
1 tl komijn
2 tl koriander
1 tl paprikapoeder
snuifje chilipoeder
rasp van 1 citroen
olijfolie
peper en zout

Voor de köfte

500 g lams- of rundsgehakt
2 sjalotjes
1/2 bosje koriander, fijngehakt
1/2 bos platte peterselie, fijngehakt
2 eetlepels ras el hanout, baharat of een eigen mengsel van gemalen komijn en koriander
1 koffielepel kaneel
1 ei
broodkruim of paneermeel

Voor de tabouleh

200 g couscous
1 grote bos platte peterselie, fijngehakt
2 lente-uitjes, in ringetjes
1/2 komkommer, in blokjes
sap van 1 citroen
2 eetlepels olijfolie
peper en zout
een halve granaatappel, zaadjes losgemaakt

Voor de yoghurtsaus

100 g yoghurt
1 koffielepel tahini (of meer, naar smaak)
1 teentje look, geperst
sap van 1 citroen

Voor erbij

extra granaatappelzaadjes
1/2 bosje koriander, fijngehakt

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 200°C.

Begin met de aubergine:
Halveer en snij de snijvlakken kruislings in (tot net boven de schil).
Meng alle ingrediënten voor de marinade tot je een dikke pasta krijgt.
Bestrijk de snijvlakken rijkelijk met de marinade, tot deze helemaal opgebruikt is.

Leg de aubergine in een ingevette ovenschaal en rooster 40 minuten in de voorverwarmde oven.

Voor de köfte stoof je de sjalot even aan in olijfolie tot glazig.
Meng met het gehakt, de kruiden, specerijen, het ei en het broodkruim.

Meng tot je een vaste massa krijgt die niet te veel kleeft.
Rol er balletjes van en druk een beetje plat.
Bak aan op hoog vuur in olijfolie om te korsten.
Zet het vuur nadien lager en laat verder garen.

Voor de tabouleh giet je kokend water over de couscous tot deze net onder staat.
Dek af en laat wellen.
Proef en voeg eventueel extra water toe als de couscous nog te veel beet heeft.
Roer los met een vork.

Meng er alle andere ingrediënten onder en roer goed.

Kruid bij met peper en zout.

Voor de saus meng je alle ingrediënten door elkaar.

Serveer de aubergine met de saus, tabouleh en köfte, en werk af met extra koriander en granaatappelzaadjes.

Christmas countdown: Bietjeshummus met platbrood

Voilà, hier ben ik weer. Het heeft even geduurd, maar ik ben er helemaal klaar voor! Vandaag starten we met een “Christmas countdown” met lekkere receptjes voor kerst en bij uitbreiding oudejaar.

Kerst roept bij mij altijd een familiegevoel op. Al sinds mijn zus en ik het ouderlijk huis verlieten om in de mooiste aller steden te gaan wonen, keren we op 24 december al voor de middag terug naar de “boerenbuiten” om er samen met ons mama alle voorbereidingen van het kerstfeest te treffen. Vooraf zijn we al weken bezig met het uitdokteren van Hét Perfecte Menu, het kiezen van de juiste tafelversiering, en – uiteraard – het zoeken naar de origineelste cadeautjes. Die voorbereidingen zijn trouwens al “half the fun”: dat zalige vooruitkijken naar het gezelligste feest van het jaar, dat kan voor mij niet lang genoeg duren.

En eens “dé dag” er dan is, is de tijd in de keuken minstens even leuk als het feest zelf. We koken samen, babbelen bij over alweer-een-jaar-achter-de-rug, we luisteren naar Dirk De Prins op Radio 2 (voor één keer mag dat) die de grootste keukenblunders met een smakelijke stem nog probeert recht te trekken, de kindjes lopen af en aan met cadeautjes en proberen te raden wat erin zit, mijn papa loopt af en aan naar de kelder en de tuin om het lekkers aan te voeren, en mijn man en schoonbroer zorgen voor het labelen van de geschenkjes, zodat we die straks op geheel willekeurige wijze kunnen uitdelen. Ha, ik kijk er alweer reikhalzend naar uit!

Ik start deze week met enkele hapjes voor de feestdis. Hummus is een all-time favoriet: zo’n overvolle kom “beige” kan – ondanks zijn niet echt uitbundig uiterlijk – bij mij niks verkeerds doen. En laat ik nu net een heerlijke manier gevonden hebben om zijn façade een beetje te pimpen: je voegt er rode biet aan toe en het nietszeggend brouwsel is maar één mix verwijderd van een exuberant fuchsia. Ik heb er in dit geval platbroden met lookolie, zeezout en een beetje komijn bij gebakken, maar met wat ordinaire toastjes is deze dip even lekker.

Ik haalde voor beide recepten mijn inspiratie uit “Veg” van Hugh Fearnley-Whittingstal.

Wat heb je nodig?

Voor de bietjeshummus

60 g walnoten
1 koffielepel komijnzaad
20 g oud brood, in stukken (of cracotten, beschuiten, …)
250 g gare rode bietjes (dat zijn er ongeveer 2)
1 eetlepel tahini (kan je eventueel weglaten)
1 grote teen look, geperst
wat olijfolie
zeezout en versgemalen zwarte peper

Voor de platbroden

250 g witte tarwebloem
250 g wit broodmeel
anderhalve afgestreken koffielepel zeezout
1 koffielepel gedroogde gist
1 eetlepel olijfolie
lookolie
grof zeezout of fleur de sel
gemalen komijn

Hoe ga je tewerk? 

Voor de bietjeshummus

Verwarm de oven voor op 180 °C. Rooster de walnoten 5 à 7 minuten op een bakplaat tot ze beginnen te geuren.
Laat afkoelen.

Verwarm een kleine koekenpan op hoog vuur en rooster er de komijnzaadjes in tot deze ook beginnen te geuren.

Doe het oud brood en de walnoten in de blender en mix fijn.

Voeg komijnzaad, bietjes, tahini, look en een beetje olijfolie toe.

Mix fijn.

Voeg eventueel wat extra olijfolie toe om de hummus smeuïg te maken en kruid met peper en zout.

Voor de platbroden

Meng de twee soorten bloem met het zout en de gist.

Voeg er de olijfolie en 325 ml warm water aan toe.
Kneed met de hand 10 minuten of laat de keukenmachine het werk doen in de helft van de tijd.
Het deeg is vrij los en kleverig: dit is normaal! Voeg dus geen extra vocht toe.

Sprenkel wat olie in een kom en doe het deeg erin.

Bedek met een natte handdoek en laat rijzen tot het deeg in volume verdubbeld is (1 à 2 uur).

Haal het deeg, als het goed gerezen is, uit de kom en prik er met gestrekte vingers in, tot alle lucht eruit verdwenen is.
Neem balletjes ter grootte van een citroen van het deeg en rol ze zo dun mogelijk uit.

Laat 5 minuutjes rusten.
Verwarm een pan met anti-aanbaklaag tot ze zeer heet is en begint te roken.
Leg het platbrood in de pan en bak ongeveer 2 minuten (tot er luchtbellen ontstaan).

Draai om en bak nog 1 à 2 minuten (tot ook deze kant bruine vlekjes krijgt).

Leg op een bord en besprenkel met lookolie, zeezoutvlokken en komijn.

Snij of breek in stukken en serveer met de bietjeshummus.

Chachouka… of hoe je met eenvoudige ingrediënten toch iets speciaals op tafel kan zetten

Voilà, dit is het boodschappenlijstje! Allemaal eenvoudige producten, maar daarom niet minder waardevol. Ik krijg er altijd heel veel voldoening van als ik met wat eten uit de voorraadkast een heerlijke, vullende avondmaaltijd op tafel kan zetten. Zoals nu, met de chachouka, een Noord-Afrikaans gerecht, volgens recept van Hugh Fearnley-Whittingstall in “Veg”. Dit zou trouwens helemaal passen in de “Bespaar met Jamie”-reeks van Jamie Oliver, zij het dat het niet zijn recept is. De enige wat duurdere ingrediënten, de specerijen, kan je in principe weglaten of vervangen door wat minder aromatische, en daardoor ook wat minder dure varianten, zoals gewoon paprikapoeder (ipv de pimentón) en kurkuma (ipv saffraan).

Pimentón is een Spaans gerookt paprikapoeder. Ik heb mijn doosje ooit gekocht in de “aeropuerto” van Madrid, maar je kan dit hier in België ook kopen in bijvoorbeeld Dille & Kamille en Albert Heijn.

Bij mij waren de eitjes iets te ver gegaard, dus ik zou het gerecht de volgende keer maximaal 6 minuutjes in de oven zetten (in het recept was 10 à 12 minuten vermeld). Maar het kan de pret niet bederven: dit is een familiefavoriet en wordt zonder dralen opgenomen in ons repertoire!

Wat heb je nodig?

olijfolie
1 koffielepel komijnzaad
1 grote ui, in dunne halve maantjes gesneden
1 geperst teentje look
3 paprika’s (rood, geel en/of oranje), in blokjes gesneden
1/2 koffielepel pimentón
snuifje saffraandraadjes
400 g pruimtomaten in blik
6 eieren
zout en peper

Hoe ga je tewerk?

Verhit de olijfolie in een pan die ook in de oven mag.
Voeg de komijn toe en bak eventjes, tot de aroma’s vrijkomen.
Doe er de ui bij.
Laat minstens 10 minuten bakken, tot de uien beginnen te karameliseren.
Voeg de look en de paprika toe en zet het vuur zacht.

Laat ongeveer 20 minuten zachtjes stoven, onder regelmatig roeren. De paprika’s worden dan heerlijk zoet.
Voeg pimentón en saffraan toe, en giet er ook de tomaten bij.

Kruid met peper en zout.
Laat 10 à 15 minuten zachtjes pruttelen.
Verwarm de oven voor op 180 °C.

Proef het mengsel en kruid eventueel bij.
Maak 6 kuiltjes in de saus en breek hierin voorzichtig de eitjes.

Schuif de pan in de oven voor ongeveer 6 minuten (tot het eiwit gestold is, maar de dooier nog vloeibaar).

Serveer warm met wat stukjes ciabatta, stokbrood of turks brood.

Lamsgehaktballetjes met tabouleh en salade van witte kool

Zo lekker lang weekendkoken, dat is toch zalig hé. Je moet niet snel snel alles in elkaar flansen, terwijl twee oververmoeide kindjes voor je voeten lopen. Je moet niet in de gietende regen naar de winkel fietsen om nog wat last minute boodschappen te doen. Ah neen, je kan evengoed wachten tot de bui voorbij is. En je hoeft je niet beperken tot het “quick and easy”-register uit je receptenmap.

Enkele weken terug had ik lamsgehakt besteld bij de Geetkotmolenhoeve via ons Voedselteam. Ik had al die tijd al een tajine-achtig gerecht in mijn hoofd, maar uiteindelijk is het pas dit weekend gelukt om iets dergelijk op het familiemenu te zetten. De lamsgehaktballetjes met citroenige saus heb ik ooit leren maken in een kookles van KokkerELLEN, en ik herinner mij meteen de frisse maar toch aardse smaak. Ik serveerde er een tabouleh en salade van witte kool bij, uit diezelfde kookles. Heel anders en lekker, vind ik, al was mijn eindconclusie dat het citroenige in alle drie de componenten toch net iets te veel van het goeie was. Ik zou de volgende keer kiezen voor een tabouleh zonder citroen, en ook in de dressing voor de salade zou ik er iets voorzichtiger mee omspringen. En spijtiggenoeg waren de kindjes ook niet meteen grote fans. Toegegeven, dit is eerder iets voor gevorderde smaakpapillen.

Voor veggie varianten zou je van die vegetarische balletjes kunnen gebruiken, of misschien zelfs kikkererwten, maar don’t shoot the messenger, ik heb dat zelf nog nooit uitgeprobeerd. Van die gekruide tofu-reepjes zijn misschien ook een optie, maar ik ben zelf geen grote tofu-fan… Als iemand één van de opties – of het origineel, uiteraard – heeft uitgeprobeerd, laat mij zeker het verdict weten!

Ah, en voor de controlefreaks: reken toch minstens een kleine twee uur in de keuken om dit (met de twee bijgerechten) op tafel te zetten. De balletjes alleen zijn op een uurtje klaar. Je zou ze zo kunnen serveren met een stukje brood, om de heerlijke saus mee op te dippen, of met gekookte couscous, kwestie van de bereidingstijd wat te beperken.

Wat heb je nodig?

Voor de lamsgehaktballetjes
450 g lamsgehakt
3 grote uien, fijngehakt
1 bosje bladpeterselie, gehakt
1 theelepel gemalen komijn
1 theelepel gemalen kaneel
snuifje cayennepeper
3 eetlepels boter
30 g verse gember, geschild en fijngehakt
1 rode chilipeper, fijngehakt (desgewenst zonder zaadjes)
een snuifje saffraandraadjes
1 bosje verse koriander, fijngehakt
sap van 1 citroen
3 dl water
1 citroen in vier partjes
zout en peper

Voor de Libanese witte koolsalade met munt en karwijzaad
1 teentje look
1 theelepel grof zout
1 eetlepel karwijzaad
2 eetlepels citroensap
4 eetlepels olijfolie
300 g witte kool, dun geschaafd
2 eetlepels grofgehakte verse munt
2 eetlepels grofgehakte peterselie
zout en peper

Voor de tabouleh
5 bundels platte peterselie, fijngehakt
1 bundel munt, fijngehakt
4 lente-uitjes, in kleine rondjes geknipt
1 dl citroensap of meer/minder naar smaak
100 g bulgur of couscous
olijfolie
zout en peper

Hoe ga je tewerk?

Meng het lamsgehakt met de helft van de gehakte ui, peterselie, kaneel, komijn en cayennepeper.
Kruid met peper en zout (als het gehakt nog niet gekruid was).

Rol er balletjes ter grootte van een walnoot van.

Smelt de boter in een kookpot met deksel en bak er de rest van de ui, de gember, de chilipeper en de saffraandraadjes in.

Roerbak tot de ui begint te verkleuren.
Voeg er dan de koriander en het citroensap aan toe.
Giet het water erbij, voeg wat zout toe en breng aan de kook.

Laat de balletjes erin glijden, zet het vuur zacht en doe het deksel op de pan.
Pocheer de balletjes 20 minuten, keer ze af en toe.

Haal het deksel van de pan, stop de citroenpartjes ertussen en laat de saus onafgedekt nog minstens 10 minuten inkoken.

Wrijf voor de witte koolsalade de look met het zout en de helft van de karwijzaadjes tot een gladde pasta in de vijzel.
Meng er eerst het citroensap en dan de olijfolie door.
Voeg ook de andere helft van de karwijzaadjes toe.
Doe de kool met de munt en peterselie in een grote mengkom en schep er de dressing over.
Kruid eventueel bij met peper en zout.

Week voor de tabouleh de bulgur 10 minuutjes in kokend water (water bijgieten tot ongeveer 2 cm erboven).
Meng er de peterselie, munt en lente-ui door.

Breng op smaak met citroensap, olijfolie, peper en zout.

Falafel van Jamie

De eerst keer dat ik – letterlijk – kon proeven van de midden-oosterse keuken was tijdens een memorabele reis naar Palestina. Dankzij één van mijn hobby’s als tiener kreeg ik de kans om er samen met enkele vriendinnen een tiental dagen in een gastgezin te verblijven. We waren absoluut niet voorbereid op wat ons te wachten stond van smaken en geuren (en ook van andere dingen, maar daar zal ik hier niet verder op in gaan…). De reis dateert uit de jaren negentig, en toen was niemand hier bezig met komijn of koriander, laat staan met tajines of ingelegde citroenen.

De moeder des huizes verwende ons dagelijks met de meest uitgebreide lunches die ik ooit gegeten heb. Ik proefde er voor het eerst hummus. Ik herinner mij de smaaksensatie van die eerste hap nog perfect. Alleen al de textuur was zo verschillend van wat we hier in België gewoon waren, en de smaak kon ik van bij de eerste “proef” meteen appreciëren. Ik wist toen trouwens helemaal niet dat het ding een naam had, laat staan dat ik wist dat die “hummus” was. Maar toen ik een tiental jaar later zelf meer en meer interesse kreeg in koken, en ik tijdens een kookles bij Kokker-ellen een Arabisch mezzebuffet stond te bereiden, herinnerde ik mij de smaak meteen. En alhoewel het pitabrood na die tiendaagse in het beloofde land mij wel de oren uitkwam, ben ik mijn liefde voor de arabische keuken nog lang niet verloren.

Vandaag leek mij een goeie dag om falafel te eten. Ik heb die nog nooit zelf gemaakt, maar voor alles moet een eerste keer zijn hé. Ik koos voor het recept van de “Falafelwraps met gegrilde groenten en salsa” uit “Jamie in 15 minuten”. Mijn eerste probeersel uit dat boek ligt nog vers in het geheugen, en gezien dat toen een succes was, begon ik vol goeie moed.

Vooraf heb ik enkele recepten van falafel opgezocht om zeker te zijn, en het lijkt overal grotendeels op hetzelfde neer te komen: kikkererwten mixen met wat smaakmakers, balletjes van rollen en frituren of bakken.

Het recept raadt aan om er hüttenkäse met zoete chilisaus bij te serveren, maar dat lijkt mij niet direct zo’n goeie combinatie, dus dat heb ik achterwege gelaten. Ik heb gewoon een potje met chilisaus op tafel gezet, maar dit is misschien niet het beste bijgerecht voor een arabisch gerecht. Ik heb er wel nog hummus – mijn oude liefde – bij geserveerd, en dat was wel een voltreffer. Op aanraden van Jamie had ik ook een bakje opgelegde witte kool in huis gehaald om erbij te eten, maar ik besef nu net dat ik die vergeten ben… Dat zullen we dus morgen bij de boterham maar verorberen…

Ik moet zeggen dat het geheel al bij al een beetje tegenviel. De falafelburgertjes leken tijdens het bakken te “smelten”. Het was dus zeer moeilijk om er een korstje aan te bakken, wat in de herinnering van mijn Palestijnse avontuur nochtans één van de “joys” van falafel is.

De salsa vond ik vrij bitter smaken, al kan ik dat niet direct verklaren, gezien de ingrediënten apart eerder zoet, pikant en zuur zijn. Misschien lag het aan mijn overrijpe limoen. De geroosterde groenten vond ik dan weer een ware ontdekking, deze zal ik zeker nog maken.

Ha, en over de timing: bij Jamie stonden de falafels al op tafel toen ik ze nog maar net tot burgertjes gevormd had. Maar het geheel heeft toch niet meer dan een half uurtje in beslag genomen. Iets sneller dan mijn vorige poging met de krabpakketjes dus.

Wat heb je nodig?

Voor de falafelburgers
1 blik van 400 g kikkererwten
1 blik van 400 g gemengde bonen
1 citroen
1 eetlepel harissa
1 volle eetlepel gemalen piment
1 volle eetlepel bloem
1 bosje verse koriander
indien gewenst: gemalen komijn naar smaak
olijfolie

Garnering
2 paprika’s
4 lente-uitjes
8 kleine volkorentortilla’s
(1 eetlepel zoete chilisaus)
indien gewenst: hummus
indien gewenst: opgelegde kool

Salsa
1 groot handvol rijpe kerstomaten in verschillende kleuren
1/2 rode chilipeper
1/2 teen look
1 limoen

Hoe ga je tewerk?

Laat de bonen en kikkererwten uitlekken en doe ze in de keukenmachine.
Rasp er de schil van de citroen bij, voeg er de steeltjes van de koriander en de bloem aan toe en kruid met harissa, piment en eventueel komijn (voor mij onontbeerlijk voor een lekkere falafel!).

Mix alles tot een glad deeg.
Vorm er acht burgertjes van en bak ze in olijfolie op hoog vuur.

Snij de paprika en de lente-uitjes in hapklare stukken.
Bak ze in een hete grillpan tot ze mooi geroosterd zijn en kruid met peper en zout.

Schep ze in een schaal of kom en knijp er een halve citroen over uit.
Garneer met de helft van de korianderblaadjes.

Doe de kerstomaten samen met de chilipeper, het limoensap, een half teentje look en de andere helft van de korianderblaadjes in de keukenmachine en mix tot een vloeibare salsa.
Kruid eventueel bij met zout.

Leg de tortilla’s een minuutje in de microgolfoven om op te warmen.
Iedereen kan nu zijn eigen wrap samenstellen.
Vergeet de opgelegde kool niet!

Marokkaans stoofpotje met couscous

Ik kijk in de keuken graag eens over de grens. Vandaag keken we richting Noord-Afrika en aten we een Marokkaans lamsstoofpotje met couscous. Ik heb het recept ooit uit een delicious geknipt, maar aan de beschrijvingen bij de foto’s kan ik merken dat het een recept van Jamie Oliver is. Ik hoop dat dit wat waard is qua bronvermelding!

Voor de vegetariërs: niet meteen wegklikken! Je kan hier een perfect vleesloos alternatief van maken, door simpelweg de lamsragout weg te laten. Doordat er kikkererwten in de saus zitten, hoef je geen vleesvervangers toe te voegen om een evenwichtig gerecht te bekomen.

Je start met de saus. Hiervoor stoof je een fijngesneden rode ui in een flinke scheut olijfolie, samen met een versnipperde rode chili, een achttal gedroogde abrikozen in fijne reepjes en een klontje boter.

Als de ui glazig is, voeg je er de volledige inhoud van een blik kikkererwten (dus ook het vocht), drie in blokjes gesneden tomaten, 2 koffielepels gemalen komijn, 50 ml water, het grootste deel van een bosje fijngehakte peterselie, en wat zout en peper aan toe. Laat het geheel een vijftal minuutjes pruttelen.

Plet het nadien een beetje met een vork of pureestamper zodat je een mooie saus krijgt. Giet er nog een scheutje balsamico-azijn bij voor wat meer evenwicht en houd op een zacht vuurtje warm.

Intussen doe je een 200 g couscous (ik gebruik volkorencouscous uit bio-planet) in een kom, overgiet je die met kokend water, en voeg je er wat citroensap, olijfolie, peper en zout aan toe. Dan dek je de kom af met plasticfolie tot al het water opgenomen is. Gewoon een beetje “fluffy” maken met een vork, bijkruiden en de overgebleven peterselie door mengen.

Tijd voor het vlees. Je kruidt de lamsragout rijkelijk met peper, zout en komijn, en bakt de blokjes vlees in een hete pan met olijfolie, tot ze goudbruin zijn. Dat duurt ongeveer 2 minuten per kant.

En dan kan je alles serveren! Je kan erbij eventueel wat (gekruide) yoghurt eten, maar ook zonder is dit heerlijk! Het recept zal hier nog regelmatig op het menu staan denk ik, met of zonder vlees.

Ik vind het eigenlijk wel straf dat het vlees zo lekker mals was, gezien lamsragout normaalgezien eeuwen moet stoven om te vermijden dat je er een gebroken tand aan overhoudt… Jamie, you did it again!