Zondige zondag: Chocolade-hazelnootrol

Er zijn zo van die dagen dat je wel wat lekkers kan gebruiken. Slechte dag op het werk, uren in de file gestaan, de kinderen die net wat lastiger zijn, of gewoon, one of those days, waarop je je niet optimaal voelt. Voor zo’n dagen is er nu een oplossing, een instant-medicijn dat zorgt voor onmiddellijke good vibes, zonneschijn in je hoofd en een glimlach op je gezicht: de chocolade-hazelnootrol!

Het recept vergt een beetje “kunde”: je moet een merengue kloppen, je moet ervoor zorgen dat je hem net lang genoeg laat bakken om gaar te zijn maar wel nog een beetje smeuïg, en je moet stalen zenuwen hebben om het ding op te rollen. Maar eerlijk: ik ben zelf niet het toonbeeld van geduld, en ook mij is het gelukt. Gewoon even concentratie, rustig blijven, en je kan de rol trots op een serveerschaal schuiven.

En dan: bij de eerste hap is al het voorgaande vergeten. Dit is écht het walhalla voor zoetebekken: nutellaroom, chocolade en gekarameliseerde hazelnoten in een marshmallow-achtig deeg. Waar wacht je nog op?

Bron: Delicious april 2015

Wat heb je nodig?

4 eiwitten
225 g kristalsuiker
75 g blanke hazelnoten, geroosterd in een droge koekenpan en grof gehakt

Voor de vulling
350 ml volle slagroom
3 el nutella (of een andere chocolade-hazelnootpasta)
25 g pure chocolade, fijngehakt + extra om te garneren
25 g blanke hazelnoten, geroosterd in een droge koekenpan en grof gehakt + extra om te garneren
bloemsuiker, om te garneren

Hoe ga je tewerk?

Verwarm de oven voor op 180 °C.
Bekleed een bakplaat met bakpapier.

Klop de eiwitten in een vetvrije kom tot pieken.
Voeg er dan lepel per lepel de helft van de suiker aan toe.
Klop tot een mooi blinkende merengue.
Spatel de rest van de suiker door de merengue.

Verspreid het deeg gelijkmatig over de bakplaat.
Strooi er de gehakte hazelnoten over.Bak 15 à 20 minuten tot de merengue goudkleurig is.Leg een stuk bakpapier op de merengue en keer om op een rooster.
Trek er het andere bakpapier voorzichtig af.
Leg er een licht vochtige handdoek op en laat volledig afkoelen.

Maak intussen de vulling.
Klop de slagroom stijf.
Klop in een andere kom de nutella los.
Spatel er geleidelijk de opgeklopte slagroom door.

Bestrijk de afgekoelde merengue met de chocoladeroom, en blijf daarbij enkele centimeters van de kant.
Strooi er de hazelnoten en chocolade over.

Rol de merengue voorzichtig op. Je kan daarvoor het onderste bakpapier gebruiken als hulp.
Leg de merengue op een serveerschaal.
Bestuif met bloemsuiker en verdeel er nog wat extra gehakte hazelnoten en chocolade over.
Serveer.

Paas-countdown: Passievruchtenmousse en #blogameetup

Zaterdag ben ik naar de Big Blogameetup geweest. Georganiseerd door Soetmin van Verne & Jasper en een team van andere ondernemende bloggers (Lobke van Leuke Wereld, Heidi van Laloe en Saartje van Miss Fabuleus) werd het een leerrijke en gezellige avond. Myriam van Hap & Tap en ik hadden afgesproken om samen te rijden, en dat werd dus al meteen een gezellig rit. Ter plaatse bleek het legertje DYI-bloggers zéér uitgebreid, het clubje foodbloggers daarentegen zeer beperkt. Maar ik leerde Jennifer van Empty the fridge kennen: alleen dat al maakte de avond geslaagd. Altijd leuk om gelijkgestemden te ontmoeten.

Los van het getetter en het voeden van de innerlijke mens (met dank aan Culinette) kwamen ook enkele interessante sprekers aan bod: Sound of C kwam uitleg geven over hoe je als blogger met PR-bureaus moet omgaan, en Daisycon lichtte een tipje van de sluier over hoe je met je blog een centje kan bijverdienen. En we keerden allen huiswaarts met niet één maar drie rijkgevulde goodiebags. Merci, lieve sponsors, dat jullie dit alles mogelijk maakten! En bovenal een dikke merci aan Soetmin en haar team: je moet het maar doen!

Over naar de orde van de dag: FOOD! Gezien we aan het einde van deze week alweer aan de paasdis zitten, wil ik jullie graag nog wat inspiratie geven. Deze passiemousse staat zowel mooi op de brunchtafel, als na een uitgebreid feestmenu als frisse en elegante afsluiter. Het recept past perfect in de “mini-maxi” filosofie: weinig werk en niet moeilijk, maar spectaculair door de smaak en de manier van presenteren. Ik zou het dus eigenlijk op woensdag moeten publiceren, maar deze week volgt er dan “een specialleke”, dus gaan we maar voor een “mini-maxi maandag”!

Als je het zelf maakt, laat mij dan zeker iets weten! Dat kan door hier een reactie achter te laten, door een berichtje op mijn Facebookpagina, of door een foto van jouw creatie op Instagram (met vermelding @lieziepeasy). Ik ben benieuwd!

Inspiratie: KVLV, met dank aan de mama

Wat heb je nodig?

6 g gelatineblaadjes
1 ei
70 g suiker
125 g mascarpone
125 g zure room
2 eetlepels melk
10 passievruchten + 2 extra om te garneren
1,5 dl slagroom
8 holle paaseieren
enkele aalbesjes, om te garneren

Hoe ga je tewerk?

Laat de gelatineblaadjes weken in koud water.
Splits het ei.
Klop de eidooier samen met de suiker schuimig.Klop er de zure room en mascarpone door.

Verhit de melk in een kommetje en los er de uitgeknepen gelatine in op.
Roer door het mascarponemengsel.
Lepel het vruchtvlees uit de passievruchten en meng met de mousse.

Klop het eiwit stijf en de slagroom lobbig (yoghurtdikte).
Spatel door de mousse.

Breek de bovenkant van de paaseieren.
Vul met de mousse.
Laat minstens een uur opstijven in de koelkast.

Garneer met een beetje extra passievruchtenpulp en een aalbesje.
Serveer.

Ambitieuze zaterdag: Flan karamel met kokos, sinaasappel en witte chocolade #mysteryboxchallenge

Ik heb mij nog maar eens laten verleiden om deel te nemen aan de Mysterybox Challenge, van onze Facebookgroep Foodbloggers. De vorige uitdagingen leverden al heel wat lekkere gerechten op (bijvoorbeeld deze chocolademousse met bramensaus en deze gebakken makreelfilet met boerenkoolpistou), en ook deze keer heb ik – al zeg ik het zelf – een toppertje weten te bedenken!

In de box zaten deze keer chocolade, rode linzen, lamsvlees, sinaasappel, groene kool en kokosmelk. Verder mag je ook de beperkte voorraadkast gebruiken, waarin eieren, suiker, bloem, specerijen, boter en olie zitten. Het heeft mij heel wat slapeloze nachten gekost om een goeie combinatie te bedenken. Uiteindelijk strandde ik bij kokosmelk/bloedappelsien/witte chocolade. Eerst wilde ik nog een kokosmousse met appelsiencoulis maken, maar bij gebrek aan gelatine en room, koos ik voor een flan karamel. Het “ambitieuze” aan dit gerecht is de karamel. Ik heb al heel wat mislukte pogingen, met aangekoekte suiker en gestolde, aangekoekte karamelresten in mijn potten achter de rug. Maar in de kookles leerde ik dit voorjaar hoe het echt moet. En dan nog… Ook nu heb ik mijn eerste poging moeten wegkieperen wegens verbrand… Enkele tips om het meteen goed te doen:

Neem een grote kom. Als je de karamel moet blussen met het sap, begint dit meteen te koken, en voor je het weet kookt je pot dus over, met alle gevolgen van dien.
Begin met een beetje suiker in de kom. Laat die op een laag vuur rustig smelten zonder dat je de pot aanraakt. Eens ongeveer 3/4 gesmolten is, kan je wat roeren met een siliconen spatel of een houten lepel.
Voeg dan opnieuw een beetje suiker toe en herhaal zoals hierboven. De hoeveelheid suiker uit dit recept heb ik in 4 keer toegevoegd.
Eens alle suiker gesmolten is, roer je de karamel nog eens door tot je voelt dat de kristallen verdwenen zijn.
Verwarm intussen je sinaasappelsap in een klein kommetje of in de microgolf.
Blus de karamel met het warme sap. Zorg dat je niet boven de kom hangt of met je blote handen de pot vasthoudt, want dit kan spatten.
Het is normaal dat je karamel nu stolt. Laat hem gewoon terug rustig smelten op laag vuur. Na een tijdje mag je opnieuw roeren.
Eens alle kristallen gesmolten zijn, is je karamel klaar en kan je hem in de potjes gieten.

Nadien kan je er dan het kokos-eimengsel op gieten en de flan au bain marie bakken. Hiervoor vul ik de ovenschaal tot de helft met kokend water, zet hem dan al op de richel in de oven, en giet er dan de rest van het water bij om te vermijden dat ik de hele vloer vol smos! Het resultaat is een subtiele kokosflan met lichtzure sinaaskaramel en een fris slaatje van sinaas en witte chocolade: het perfecte huwelijk van smaken en texturen!.

Wat heb je nodig?

Voor de karamel
125 g suiker
75 g sap van bloesinaasappel

Voor de flan
250 ml kokosmelk
rasp van 1 bloesinaasappel
50 g suiker
2 eieren

Voor erbij
geraspte witte chocolade
partjes bloedsinaasappel

Hoe ga je tewerk?

Neem een grote kom en doe er een beetje suiker in.Zet op zacht vuur en laat de suiker zachtjes smelten.
Wanneer alle suiker gesmolten is, voeg je nog een beetje toe.
Laat opnieuw smelten. Herhaal tot alle suiker gesmolten en gekarameliseerd is.
Warm intussen het sinaasappelsap op.

Blus de karamel met het sap. Let op: dit kan spatten!
Laat op een zacht vuur doorkoken tot je opnieuw een gladde karamel krijgt.
Verdeel over 4 ramequins.

Verwarm de oven voor op 140 °C.

Maak nu de flan. Verhit hiervoor de kokosmelk samen met de sinaasrasp op zacht vuur.
Klop intussen de eieren los met de suiker.
Als de kokosmelk kookt, giet je die zachtjes en al roerend op de eieren. Verwijder het schuim en verdeel over de ramequins.
Zet de ramequins in een ovenschaal.
Vul deze met kokend water.
Zet de schaal 40 minuten in de oven.

Laat de flans een beetje afkoelen op een rooster.
Ontvorm op een bord.

Serveer met partjes bloedsinaasappel en geraspte witte chocolade. Benieuwd wat de andere deelnemers maakten?

Vegan curry met linzen van Spruitjes zijn niet vies
Rode linzensoep van Bijna net zo lekker als thuis
Lamsschoudercurry van Season with love
Pulled lamb met chocoladejus van Ageeth en kookt
Linzenburgers van Elisebath’s Kitchen
Madeleines met kokosmelk van Ongewoon lekker
Lamscurry met linzen-sinaassalade van Villa Vinissima

Zondige zondag: Goddelijke pavlova met litchi, passievrucht en framboos

De laatste weken heb ik je hier al heel wat inspiratie gegeven voor allerhande gerechtjes voor de feestdagen. Of je nu een traditioneel voorgerecht, gemakkelijk hoofdgerecht of ambitieus dessert zocht: Lieziepeasy zorgde ervoor. Het enige wat nog ontbrak, was een overdadige taart voor bij de koffie of thee. Al zouden deze chocoladetaart met frambozen, of een portie zelfgebakken bokkenpootjes niet misstaan op de feesttafel. Maar ik wilde jullie toch nog trakteren op een showstopper, een beetje wow-factor om je gasten van hun sokken te blazen.

Alweer, en het wordt zowat een traditie hier, is dit recept ab-so-luut niet moeilijk. Je moet er niks speciaals voor kunnen, en het recept lukt áltijd, als je er maar voor zorgt dat de kom waarin je de eiwitten gaat opkloppen brandschoon en vetvrij is. Ik legde je hier al eens uit hoe je dat kan verzekeren. Daarna bestaat je voornaamste taak uit passievruchten uitlepelen, litchi’s ontpitten en véél geduld oefenen.

Schrik niet van de toevoeging van azijn: je smaakt dit helemaal niet in het eindresultaat, maar dit geheime ingrediënt zorgt voor heerlijk smeuïge merengue. Net wat je nodig hebt om van dit recept iets speciaals te maken.

Als je een eenvoudig feestmenu op tafel zet, eventueel geleverd door de plaatselijke traiteur, is dit zeker een ideale afsluiter. Iedereen zal onder de indruk zijn, terwijl jij toch niet veel hebt moeten doen. En het belangrijkste is dat de taart gewoon decadent lekker is en dat echt íedereen dit lust. Waar wacht je nog op?

Bron: Nigella’s Kerst

Wat heb je nodig?

8 eiwitten
500 g kristalsuiker
4 kl maïzena
2 kl witte wijnazijn
1/2 kl vanille-extract
600 ml slagroom
10 passievruchten
10 litchi’s (vers of uit blik, uitgelekt)
300 g diepvriesframbozen
25 g bloemsuiker

Hoe ga je tewerk?

Verwarm de oven voor op 180 °C.
Bekleed een bakplaat met bakpapier.Teken er een cirkel van +/- 25 cm op (ik heb hiervoor de ring van een springvorm gebruikt) en draai het bakpapier om.

Klop de eiwitten op in een brandschone kom.
Eens ze stijf zijn, voeg je in drie keer de suiker toe. Blijf kloppen tot je een mooi blinkende, sneeuwwitte merengue krijgt. Als je denkt zover te zijn, zet de keukenmachine dan even af en neem een beetje schuim tussen je vingers. Als je nog suikerkorrels voelt, moet je nog een beetje verderkloppen tot de suiker helemaal opgelost is.
Zet de keukenmachine uit. Strooi er de maïzena op en giet er ook de azijn en het vanille-extract bij.
Vouw voorzichtig onder de merengue met een metalen lepel.

Stort de merengue uit op de bakplaat en maak er een mooie berg van met een spatel of pannenlikker.Schuif in de oven en verlaag de temperatuur onmiddellijk tot 120 °C.
Bak een uur.
Zet de oven uit en laat de merengue volledig afkoelen in de gesloten oven.

Klop de slagroom op.Verwarm de diepvriesframbozen met de poedersuiker en laat doorkoken tot alles goed gemengd is.
Mix fijn en zeef.
Halveer de passievruchten en lepel het vruchtvlees eruit.
Pel en ontpit de litchi’s en scheur ze in hapklare stukken.

Lepel de slagroom op de taart net voor je ze gaat serveren.
Verdeel er de passievruchtenpulp en litchi-stukjes over.
Sprenkel er de frambozencoulis over.

Serveer.

Ambitieuze zaterdag: Speculaasmousse met peperkoek en rode pruimen

Vroeger deed ik niets liever dan de meest ingewikkelde recepten uitproberen in mijn keukentje. Ik zocht specifiek naar technieken die ik nog nooit gebruikt had om mijzelf een uitdaging te geven op een vrije dag. Sinds de meisjes er zijn, is dat veel moeilijker geworden. Ik kies meestal voor gerechten die snel klaar zijn en niet te veel concentratie vergen. Want als je tussendoor af en toe een pijntje moet verzachten, twee bekers met melk moet schenken en hier en daar nog als scheidsrechter moet optreden, is dat gewoon geen goed idee. Maar dat neemt niet weg dat ik op een zondagnamiddag, als de mini in bed ligt, de oudste aan het kleuren en de papa aan het surfen is, nog altijd graag eens de keuken induik voor een ambitieus keukenavontuur. En dit feestdessert hoort zeker in die categorie thuis.

Het recept komt uit Elle Eten van enkele jaren terug, en het is van de hand van Erik van Loo, de chef van het Rotterdamse tweesterren-restaurant Parkheuvel. Het is onderdeel van een “Sterrenmenu” dat Elle Eten voor de gelegenheid had laten samenstellen voor sterrenchefs.

Enkele tips voor je je hieraan waagt:

Lees het recept eerst (minstens één keer, maar bij voorkeur enkele keren) volledig door. Zo zitten de basisstappen al in je hoofd voor je van start gaat.
Zet de ingrediënten voor de mousse allemaal afgewogen klaar, zodat je kan doorwerken.
De kom waarin je de eiwitten gaat stijfkloppen, moet brandschoon en vetvrij zijn. Ik pers altijd een beetje citroensap uit in de kom en wrijf dit met een stukje keukenpapier langs de wanden om de kom vetvrij te maken. Ik doe hetzelfde met de klopper.
Leg de stukken peperkoek tussen twee vellen bakpapier. Ik had dat niet gedaan, en dus plakten ze aan de bovenste bakplaat.
Begin een dag van tevoren: de mousse zal het beste tot zijn recht komen als die een nachtje heeft kunnen rusten. Bijkomend voordeel is dat je alle componenten een dag op voorhand kan voorbereiden, zodat je de avond zelf alleen nog moet dresseren.
Voor de caramel begin je pas te roeren als ongeveer de helft van de suiker al gesmolten is. Maak je trouwens geen zorgen als deze weer begint op te stijven eens je de pruimen eraan toevoegt: dat is normaal, en komt door het temperatuurverschil. Even doorroeren en zachtjes laten sudderen, en de karamel zal wel weer smelten. Mocht je toch nog brokjes over hebben: geen nood, het geheel moet nadien én gemixt én gezeefd worden, dus dat komt sowieso in orde.
De bereiding neemt een tweetal uur in beslag. Zorg er dus voor dat je deze tijd hebt. Zo niet: probeer jezelf niet te vergalopperen en kies gewoon een ander dessert voor je feestmenu.

En zo is het ambitieus kerstmenu ook compleet!

Als je de uitdaging aangaat, laat mij dan zeker weten of het gelukt is!

Wat heb je nodig?

Voor de speculaasmousse
3 eieren
40 g suiker
125 ml melk
1/2 kl speculaaskruiden
1/2 kl Chinees vijkruidenpoeder of “quatre épices”
7 g gelatine in blaadjes
75 g witte chocolade, fijngehakt
350 ml slagroom

Voor de peperkoek
1/2 peperkoek

Voor de rodepruimencoulis
3 rode pruimen
3 el suiker

Voor de afwerking
2 rode pruimen, in zeer fijne blokjes

Hoe ga je tewerk?

Verwarm de oven voor op 80°C. Snij de peperkoek in zeer dunne plakjes.
Snij ze in driehoekjes. Leg ze tussen twee bakpapieren op een bakplaat en leg er nog een bakplaat op.
Laat 3 u drogen in de oven.

Voor de speculaasmousse zet je eerst alle ingrediënten klaar.
Week de gelatineblaadjes in koud water.
Breng de melk met speculaaskruiden en vijfkruidenpoeder aan de kook.
Neem van het vuur en laat 5 minuten trekken.

Klop intussen de eidooiers met de helft van de suiker (20 g) schuimig.
Klop er de iets afgekoelde melk door.
Zet opnieuw op het vuur en verwarm al roerend met een spatel of houten lepel tot het mengsel begint te binden. Dit is tot max. 82 °C (voor het geval je een keukenthermometer bij de hand hebt).
Neem van het vuur en roer er de gelatineblaadjes door tot deze opgelost zijn, en nadien de witte chocolade tot gesmolten.
Laat iets afkoelen in een koudwaterbad.

Klop intussen de eiwitten stijf en voeg er in drie keer de rest van de suiker (20 g) aan toe.
Klop de slagroom lobbig.

Spatel eerst het eiwitschuim, en nadien de slagroom door het afgekoelde melk-chocolademengsel.
Laat de mousse afgedekt opstijven in de koelkast tot de volgende dag.

Voor de pruimencoulis snijd je de pruimen in blokjes.
Laat de suiker lichtjes karameliseren in een kom met dikke bodem.
Voeg er de pruimen aan toe en zet het vuur laag.
Laat garen.
Mix de pruimen met de staafmixer en duw door een zeef.
Zet de coulis weg tot gebruik.

Trek enkele lijntjes coulis op een bord (ev. met een knijpflesje of spuitzak).
Schep er drie quenelles speculaasmousse op.
Zet er peperkoekdriehoeken tussen.
Garneer met de pruimenblokjes en ev. extra coulis.

Mini-maxi Wednesday: Kastanje panna cotta met clementinecoulis en amaretti

Ondanks de herfstvakantie is het hier in huis “business as usual”. De hubbie en ik zijn gewoon aan het werk, de oudste is naar een sportkamp en de mini zit op de crèche. Maar het blijft toch een beetje vakantie, en dus proberen we af en toe wat extra’s in te bouwen om dat gevoel te onderstrepen: een kort tripje naar de speeltuin voor het avondeten, een blokje om met de fiets, en wat extra verwennerijtjes uit de keuken.

Bij de tijd van het jaar horen hartverwarmende desserts: geurige, aardse aroma’s die koude avonden meteen kunnen opwarmen en beelden van knisperende haardvuren en fonkelende kaarsjes oproepen. In deze panna cotta zorgen zowel de kastanjes als de bijhorende clementinecoulis daarvoor: kardemom, kaneel en kruidnagel zijn de perfecte herfstsmaken. En voor mama en papa doen we er nog een scheutje Grand Marnier bovenop!

Ik heb een deel van de room uit de klassieke versie vervangen door Griekse yoghurt, omdat ik geen fan ben van zware, mierzoete desserts na de maaltijd. De yoghurt maakt het geheel wat frisser en lichter, maar is nog altijd romig genoeg om als “panna cotta” door het leven te gaan.

Dit gerecht past perfect bij mini-maxi Wednesday: de inspanningen zijn beperkt, maar het resultaat groots! Je trekt de dag voordien een halfuurtje uit voor wat roeren en mengen, zet alles in de koelkast en besteedt er voor de rest geen aandacht aan. Als je de dag nadien zin krijgt in een dessertje, giet je de saus in de glaasjes en verkruimel je er nonchalant wat koekjes over. En voila: iedereen is stomverbaasd over je kookkunsten, terwijl je zelf niet eens wist dat je gekóókt had! Ook in het kerstmenu zou dit niet misstaan: je kan alles tot 2 dagen vooraf maken, zodat je de avond zelf de glaasjes alleen maar met een zwierige beweging uit de koelkast moet halen en afwerken met de coulis en koekjes. Dat is bij mij meestal ook het enige wat ik op dat uur nog kán…

Enkele bijkomende tips:

Laat je niet verleiden om ongezoete kastanjepuree te kopen: deze smaakt helemaal anders dan de gezoete variant, waaraan ook vanille is toegevoegd. In de herfst en zeker rond de kerstperiode vind je hem in de supermarkt. Ook de meeste biologische winkels hebben hem in stock.
Kleintjes aan tafel? Laat de alcohol gewoon achterwege.
Heb je op je vorig feestje alle Grand Marnier sex-and-the-city-gewijs in de cosmo’s gegoten en ben je niet van plan het deze keer alcoholvrij te houden? Neem dan bruine rum.
Geen amaretti in huis? Verkruimel er dan wat amandelbrood (bijv. van Jules Destrooper) over of strooi er een beetje fijngehakte, geroosterde hazelnoten op.
De coulis is vrij bitter en niet zoet, zoals ik het zelf graag heb. Proef en voeg eventueel extra honing toe naar eigen smaak.

Bij ons thuis was dit een hit, ik hoop op de redactie van Libelle Lekker! evenzeer, want dit is mijn tweede inzending voor de foodbloggerscontest. Wat leuk om alvast de eerste ronde te overleven! De concurrentie is stevig maar we gaan ervoor. Ik droom stiekem al een beetje van dit fantastisch fornuis, bijna even fantastisch als onze gelijknamige dochter… Duim je mee?

Wat heb je nodig?

Voor de panna cotta
6 g gelatine in blaadjes
250 g room (35% vetgehalte)
150 g gezoete kastanjepuree (ook wel: kastanjecrème met vanille)
250 g Griekse yoghurt

Voor de clementinecoulis
5 clementines
1 kaneelstok
1/2 vanillestok, opengesneden, zaadjes losgemaakt
2 kruidnagels
1 peul kardemom, gekneusd
1 steranijs
1 el honing
maïszetmeel
(optioneel: een scheutje Grand Marnier)

Voor de afwerking
amarettikoekjes, verkruimeld
muntblaadjes

Hoe ga je tewerk?

Maak eerst de panna cotta.
Week de gelatineblaadjes in koud water. Meng de room met de kastanjepuree in een steelpannetje en breng langzaam aan de kook.
Neem van het vuur en roer er de uitgeknepen gelatine door tot deze helemaal gesmolten is.
Meng met de yoghurt. Giet de panna cotta in kleine potjes en zet tot de volgende ochtend in de koelkast.

Voor de coulis pers je de clementines uit.
Meng het sap met de smaakmakers (ook de lege vanillepeul). Verwarm op een zacht vuurtje.
Eens de coulis kookt, dik je hem een beetje in met een papje van maïszetmeel en water (gebruik niet te veel, je wil een smeuïge saus, geen klomp!).
Zet het vuur uit en laat afkoelen.
Zet in de koelkast en laat een nacht rusten. De specerijen geven dan nog extra smaak af aan de saus.

Werk het recept vlak voor serveren af:

Zeef de clementinecoulis.
Giet voorzichtig op de panna cotta’s.
Verkruimel er de koekjes over.
Garneer met een blaadje munt.

Serveer.

Sinful Sunday: Chocolademousse met kruidige bramensaus

Ik heb mij nog eens laten overhalen om mee te doen aan een mysterybox-challenge! Je krijgt 6 ingrediënten en moet een gerecht bedenken waarin er minstens 3 gebruikt worden. Daarnaast mag je shoppen uit een beperkte “voorraadkast”, waarin onder andere eieren, specerijen en citroen zitten. Maar bijvoorbeeld geen melk, room of bakpoeder.

De mystery box bevatte deze keer pure chocolade, pastinaak, kaneel, cassave, granaatappel en bramen. Op het eerste zicht zeker geen gemakkelijke combinatie. Cassave heb ik nog nooit gebruikt en ken ik eigenlijk enkel van de chips. Ik zou trouwens ook niet direct weten waar je dit in Gent kan kopen. Pastinaak en granaatappel vond ik dan weer wel een goeie combinatie, maar gezien ik niet echt van zoete groenten hou, vond ik de toevoeging van bijvoorbeeld kaneel dan weer wat te veel van het goeie. Ik besloot dan ook al snel om iets zoets te maken met de chocolade, bramen en kaneel.

Eerste idee was een zanddeegtaartje met kaneel in het deeg, gevuld met chocolade en afgewerkt met bramen. Maar gezien de beperkte tijd, en het feit dat ik een blog schrijf voor mensen met een leven ;), heb ik voor iets eenvoudigers – maar daarom niet minder de-li-cious – gekozen.

De bramensaus geeft het dessert door haar kruidigheid – kaneel, vanille en steranijs – een beetje warmte mee. Iets dat overigens perfect aansluit bij de tijd van het jaar: het seizoen dat zelfs de bramen op hun einde lopen, de blaadjes langzaam van de bomen dwarrelen, en de dauw ’s ochtends boven het gras hangt.

Chocolademousse is mijn eerste “kookherinnering”: het eerste dat ik zelf gemaakt heb, voor zover ik mij kan herinneren. Nu ik zelf zo’n dertig jaar ouder ben (zucht), is dit nog steeds een geschikt recept, gezien mijn twee kleine meisjes nu kunnen helpen. Wie weet wordt dit ook wel hún eerste kookherinnering… Roeren in de chocolade, eidooiers loskloppen, de saus door de zeef duwen: stuk voor stuk handelingen die kleine handjes aankunnen. De chocolade smelten en de saus koken zou ik hen minder toevertrouwen, maar niets belet hen om op een stoel mee te kijken.

PS: Voor de bain marie gebruik ik bijna altijd een mosselpot: gemakkelijkste keukenhulpje ooit! 🙂

Wat heb je nodig?

125 g pure chocolade
4 eieren, gesplitst
300 g (diepvries)bramen
1 el kristalsuiker
1 kl vanillepoeder of een halve vanillestok, opengesneden
een halve kaneelstok
een steranijs
sap van een halve citroen

Hoe ga je tewerk?

Breek de chocolade in stukken en smelt au bain marie.
Eens gesmolten, neem je de kom van het vuur en laat je de chocolade afkoelen tot kamertemperatuur.
Klop de eidooiers los.
Roer door de chocolade.

Klop de eiwitten stijf.
Spatel ze luchtig door het chocolade-dooier mengsel.

Verdeel over potjes en zet minstens een uur koel weg.

Maak intussen de bramensaus.
Doe de bramen met een beetje water, citroensap, kaneel, vanille en steranijs in een kom.

Zet op middelhoog vuur en laat aan de kook komen.
Roer er de suiker door.
Laat tien minuutjes doorkoken.
Giet de bramen in een zeef en druk er zoveel mogelijk sap uit. Bedoeling is dat je een vrij dikke saus krijgt.

Laat afkoelen.

Neem de potjes uit de koelkast en giet er voorzichtig de bramensaus op.
Serveer.

Benieuwd wat de andere foodbloggers ervan maakten?

“Season with love” bedacht een kardemon-kaneel brownie met bramen
Ongewoon lekker ging voor niet-alledaagse pastinaakkoekjes
Katrin voegde een -voor mij onbekende- bojo met granaatappel toe aan haar favoriete recepten
“Ik bak er iets van” bakte een pastinaak plaatcake met bramen
“Bijna net zo lekker als thuis” tekent voor de voorlopig enige hartige inzending: cassave- en pastinaakfrietjes met granaatappelmayonaise
“Let’s talk about food” ging voor zoete cassavechips met granaatappel-kaneeldip

Eton mess

One small step for the home cook, one giant leap for the taste buds.

Je haalt een vijftal ingrediënten in huis, je mengt, snijdt en klopt wat, je schikt, nippend van een wit wijntje, het geheel als een roodwit stilleven in een glaasje… Et voilà, je showstopper dessert is klaar! Vrienden die over de vloer komen zullen zich afvragen hoe je zo’n goddelijke goodness in elkaar hebt kunnen flansen, kinderen staan aan je rok te trekken en “Nog! Nog!” te schreeuwen, en je wederhelft lepelt stil genietend z’n glaasje leeg.

Maak dit weekend eens een “eton mess” en verval net als ik in superlatieven.

You’re welcome.

Wat heb je nodig?

500 g aardbeien
4 kant-en-klare merengues van de bakker
2 dl room van min. 35% vetgehalte
vanillestokje
bloemsuiker
ev. enkele blaadjes munt
ev. een beetje citroensap
ev. een beetje likeur, zoals fraise de bois, cointreau, triple sec

Hoe ga je tewerk?

Schraap de zaadjes uit de vanillestok.
Klop de room lobbig en voeg er de vanillezaadjes aan toe.
Zoet naar smaak met bloemsuiker.

Spoel de aardbeien en snij in grove stukken.

Meng ze eventueel met wat fijngesneden muntblaadjes, citroensap en/of likeur. Zelf kies ik meestal voor de meest eenvoudige variant, zonder deze toevoegingen, maar doe vooral wat je zelf het lekkerste vindt.

Verdeel eerst een beetje aardbeien over de glazen.
Schep er wat slagroom op en verkruimel daarover nonchalant een halve merengue.
Herhaal en bestrooi royaal met merenguestukjes.

Sit back, relax and enjoy.

Lactosevrije week: Guilt-free instant fruitijs

Niets dat beter smaakt bij deze prachtige lentezon dan een ijsje. In de handel vind je soja-ijs, en roomijs met stevia, maar een combinatie van beiden is alsnog moeilijk verkrijgbaar. Komt dan nog bij dat industrieel ijs dikwijls een heleboel onnatuurlijke toevoegingen en E-nummers bevat. Niet echt appetijtelijk…

De beste oplossing lijkt dan ook om zelf ijs te maken, maar dat is vrij bewerkelijk… Je kan letterlijk niet over één nacht ijs gaan. Niet zo met dit recept! Na 5 minuten heb je een heerlijk romig, gezond ijsje voor je neus. Ongelooflijk eigenlijk dat het maar uit twee ingrediënten bestaat, en dat het toch zo’n fantastische textuur heeft. Komt dan nog bij dat je er niet veel meer dan een goeie blender voor nodig hebt.

Als je trouwens geen blender in huis hebt, lukt het misschien ook wel met een staafmixer, maar dat heb ik zelf nog niet uitgeprobeerd… Het zou kunnen dat je het fruit dan iets verder moet laten ontdooien voor je aan het mixen gaat.

Dit is trouwens ook ideaal voor kindjes die verzot zijn op het koude goedje: ze mogen er zoveel van eten als ze maar willen zonder dat jij het gevoel hebt met bad parenting bezig te zijn… En last but not least is dit een perfecte manier om overrijpe bananen te verwerken: hoe bruiner, hoe romiger je ijs. Niks dan goed nieuws dus!

Wat heb je nodig?

2 overrijpe bananen
50 g rode vruchten uit de diepvries

Hoe ga je tewerk?

Snijd de bananen in stukjes, steek ze in een diepvrieszak en vries ze minstens een uur in.

Neem uit de vriezer, samen met de rode vruchten.
Gooi in de blender en laat 5 minuten staan.

Druk drie keer op de pulse-knop en je ijsje is klaar!
Serveer naar wens met fruit, chocoladesaus, slagroom, verkruimelde koekjes, …

Wil je je toch eens wagen aan “thé real stuff”? Probeer dan deze recepten voor vanille-ijs en “lieziepeasy ice cream” eens!

Yoghurtcake met citroen

Tijd om nog eens te bakken, het is alweer eventjes geleden. Ik vind bakken eigenlijk heel erg “rewarding”. Je roert wat bloem, eieren, boter en suiker door elkaar, giet dat in een vorm, steekt het in de oven, “et voilà”, daar staat het pront baksel op jou te wachten! En de heerlijke bakgeuren die de huiskamer vullen, die krijg je er nog gratis bij!

Veel mensen hebben een beetje schrik van bakken. Ik hoor in mijn omgeving vaak “ik kan niet bakken”, terwijl het toch eigenlijk helemaal niet moeilijk is. Akkoord, als je een beetje onzeker bent, is het geen goed idee om te starten met macarons of pakweg een misérable, maar een cakeje, dat kan volgens mij iedereen!

De yoghurtcake van vandaag is een variatie op een klassieke “quatre-quarts”, hét basisrecept voor cake: een vierde eieren, een vierde bloem, een vierde boter en een vierde suiker. In dit recept wordt een deel van de boter vervangen door een (nog groter) deel yoghurt, waardoor je een compactere, smeuïge textuur krijgt. De cake wordt extra op smaak gebracht met een beetje citroenrasp en vanille. Klassieke en eenvoudige smaken die voor een heerlijk aroma zorgen.

Als je daar zin in hebt, kan je de cake nog wat pimpen met een jasje van citroenglazuur. Hiervoor meng je citroensap met een royale hoeveelheid bloemsuiker.

Eén kleine truc, die eigenlijk op de meeste patisserie van toepassing is: zorg dat alle ingrediënten op kamertemperatuur zijn, dan komt het sowieso in orde.

Dus, komaan lezers, sla eens aan het bakken! Het is echt de moeite waard!

Het recept heb ik van Dagelijkse Kost.

Wat heb je nodig?

180 g boter
250 g suiker
250 g bloem
250 g (griekse) yoghurt (ik heb zelf gewone, volle yoghurt gebruikt)
5 eieren
1 citroen
1 vanillestokje
1 koffielepel bakpoeder

Hoe ga je tewerk?

Verwarm de oven voor op 180 °C.

Klop de boter romig.
Voeg er geleidelijk aan de suiker aan toe en meng goed.

Roer er de eieren één voor één door.
Voeg pas een volgend ei toe als het vorige goed is opgenomen.

Snijd het vanillestokje open en schraap er de zaadjes uit.
Voeg deze toe aan het beslag.
Rasp er ook de schil van één citroen (enkel het gele gedeelte!) bij.

Zeef de bloem.
Roer ze door het beslag.

Giet er ook de yoghurt bij en meng goed.

Roer er tot slot het bakpoeder door.

Vet een cakevorm in met een beetje boter en bestuif met wat bloem.
Giet er het beslag in.
Bak de cake 50 à 60 minuten in de warme oven.
Prik na 50 minuten eens in de cake met een satéstokje. Als er geen beslag meer aanhangt, is de cake gaar. Anders bak je hem nog wat langer.
Pas dezelfde truc toe na 60 minuten, en bak indien nodig nog wat langer! Baktijden zijn enorm afhankelijk van oven tot oven.