Comfy Tuesday: Oosterse kippensoep die je lunch pit geeft

Soep is het ultieme troosteten! Ik maak ze meestal in de weekends, zodat ik heel de week kan genieten van het zalig warme dekentje dat de smaak rond mijn schouders slaat.

De basis is een eenvoudige kippenbouillon. Als je eens een zondagmiddag vrij hebt, kun je gerust hele karrevrachten kippenbillen of -karkassen in een pot gooien voor een diepvriesvoorraadje. Daarmee kan je dan alle kanten uit: kies voor een klassieke tomatensoep met balletjes, maak eens een vullende parmentiersoep, of ga de oosterse toer op met deze kippensoep met noedels!

Het geheim zit in het infuseren van de bouillon: in dit geval gebruik ik oosterse smaakmakers als gember, limoenblad, citroengras, koriander en chilipeper. Voor wat extra textuur voeg ik knapperige groentjes toe, de noedels zorgen ervoor dat je in de lunchpauze geen uren moet staan aanschuiven aan die ene goeie broodjeszaak, en afwerken doen we met wat kruidige koriander, reepjes lente-ui en gebakken uitjes. My kind of happy.

Als je geen tijd of zin hebt om verse bouillon te maken, kan het uiteraard ook met een blokje of een pasta. Probeer dan wel bouillon van goede kwaliteit te gebruiken, want in dit geval zijn er weinig extra’s die dat kunnen goedmaken. Je voegt dan gewoon de smaakmakers (zoals gember etc.) toe aan de kant-en-klare bouillon, en werkt de soep verder af zoals hier beschreven.

Ik maakte dit recept voor de Foodblogswap van september, van de blog van Roos: etenmetroos.nl. Probeer zeker ook haar klassieke versie eens!

Wat heb je nodig? 

Voor de bouillon
4 (biologische) kippenbillen
4 l water
1 wortel, in grove stukken
2 sjalotten, in grove stukken
4 stengels selder, in grove stukken
1 prei, in grove stukken
een vijftal limoenblaadjes
stelen van een bos koriander
1 chilipeper
een stuk gember van 5 cm, in schijfjes
1 stengel citroengras, geneusd

Voor de afwerking
250 g sojascheuten
200 g peultjes, in stukken
250 g glasnoedels
vissaus en sojasaus
2 lente-uitjes, fijngesneden
blaadjes van een bos koriander
gebakken uitjes

Hoe ga je tewerk?

Doe de kippenbillen in een ruime kom en giet er het water bij.

Breng zachtjes aan de kook.
Schep er zoveel mogelijk vet af en voeg de groenten en kruiden toe.

Laat 2 uur zonder deksel pruttelen op een zacht vuurtje.

Neem de kippenbouten uit de bouillon en laat afkoelen.
Zeef de bouillon in een met een fijne keukenhanddoek (gewassen zónder wasverzachter, tenzij je het niet erg vindt dat je soep naar Robijn smaakt…) beklede zeef.

Pluk het vlees van de kip.
Verwarm de bouillon opnieuw en voeg er de kip, sojascheuten, peultjes en glasnoedels aan toe.
Breng op smaak met vis- en sojasaus.
Laat 5 minuten doorkoken.

Serveer met de lente-ui, koriander en gebakken uitjes.

Salade van groene papaja, scampi en rijstnoedels

Enkele jaren terug at ik in Bangkok een heerlijke salade met groene sliertjes en scampi. Toen ik vroeg welke groente in de salade zat, was ik verrast dat het eigenlijk fruit was, en dan nog papaja. Papaja kende ik enkel als het oranje, überzoete fruit met de zwarte zaadjes dat soms in onze supermarkten ligt. Maar de Thai weten wel beter en gebruiken graag de onrijpe vrucht, en verwerken ze in frisse salades en noedelgerechten.

In onze contreien vind je de groene variant niet zo gemakkelijk, tenzij in Aziatische winkels. Ikzelf haal mijn voorraad oosterse ingrediënten meestal in de Asian Food Store Dun Huang op de Kortrijksesteenweg. Je vindt er een ruim aanbod uit oosterse keukens: van Japanse sakesetjes tot Koreaanse kimchi, van Indische curryblaadjes tot Thaise aubergine. Leuk om eens in te snuisteren! Ik vond er onlangs bijvoorbeeld ook bruine rijstnoedels, iets wat ik eigenlijk nog nooit gezien had. Deze keer bestond mijn buit behalve de groene papaja’s uit vissaus, palmsuiker (zie foto hieronder), koriander mét wortels en limoenen.

Deze papajasalade is niet ingewikkeld, maar wel tijdrovend door het vele snijwerk. Achteraf realiseerde ik mij dat ik beter mijn kersverse spiraalsnijder had gebruikt om de papaja fijn te snijden, maar dat was uiteraard “to little to late”. Een rasp op de keukenmachine, of een mandoline zou je trouwens ook wat tijd besparen. Vind je geen groene papaja, zou je kunnen overwegen de salade met onrijpe mango’s (zoals je die normaalgezien héél gemakkelijk kan vinden in de supermarkten ;)) of zelfs een friszure appelsoort (type granny smith) te maken, maar de “real deal” is met niets te vergelijken. De groene papaja heeft helemaal geen fruitsmaak, en doet mij nog het meeste denken aan courgette. Dus ook dat is een optie ter vervanging!

geïnspireerd op het recept voor garnalen-mangosalade uit Delicious juli 2014

Wat heb je nodig? 

200 g rijstnoedels
arachideolie
24 middelgrote scampi
gemalen koriander en gember
zout
2 groene papaja’s
1 komkommer, gehalveerd en zaadlijsten verwijderd
250 g gemengde kerstomaten
3 pijpajuintjes, in dunne ringen
basilicumblaadjes, fijngesneden
korianderblaadjes, fijngesneden
muntblaadjes, fijngesneden

Voor de dressing
2 teentjes look, fijngehakt
4 korianderwortels (of de steeltjes van je bosje koriander), fijngehakt
3 el geraspte palmsuiker (of rietsuiker of lichtbruine suiker)
3 el vissaus
1/2 rode chilipeper, zaadlijsten verwijderd en fijngehakt (of meer, afhankelijk van de scherpte en eigen voorkeur)
sap van 2 limoenen

Hoe ga je tewerk? 

Kook de rijstnoedels volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Giet af en spoel goed met koud water.
Knip in kleinere stukjes.

Snij papaja en komkommer in julienne. Dit kan met de spiraalsnijder, mandoline, of ouderwets met de hand.
Meng in een grote kom met de kerstomaten, pijpajuin en gehakte kruiden. Voor de dressing meng je alle ingrediënten in een kommetje. Als je palmsuiker gebruikt, moet je goed roeren om deze volledig te laten oplossen in het limoensap.

Verhit een scheutje arachide-olie in de wok.
Gooi er de scampi bij en roerbak in enkele minuten gaar.
Kruid ze met gemalen gember, koriander en zout.
Meng de salade met de rijstnoedels en de scampi.
Overgiet met de dressing en roer goed door elkaar.
Geniet van de Thaise smaken!

Aziatische asperges met zalm en rijstnoedels

Soms zie je in kookboeken van die prachtige foto’s voorbijkomen, waarbij het water je meteen in de mond loopt. Het beeld is zo sprekend dat je meteen de geur lijkt te ruiken, de smaak proeft en er een gezellige tafel met vrienden en familie bijdenkt.

Zo zat ik enkel dagen geleden op het balkon, onder een stralende zon en nippend van een glaasje homemade ice-tea te bladeren door een boek van mijn favoriete schrijfster. Je denkt misschien aan een Groot Auteur, maar eigenlijk is het gewoon Nigella Lawson. Nu ja, gewoon, de voluptueuze Britse heeft al heel wat boeken bijeen geschreven (de meeste daarvan vind je in mijn boekenkast), en haar liefdesleven is tegenwoordig even groot nieuws als haar boterconsumptie. De toon die ze gebruikt is net zo aanstekelijk als haar verlekkerd vingers-aflikken op tv. Bij elk gerechtje staat een smakelijke inleiding, en alleen al na dat introotje kan je aan niets anders meer denken dan eten. En zo zag ik, een blad langzaam omslaand, deze foto staan en was ik verkocht:

Vongole zijn nu eenmaal mijn favoriete eten éver, en pasta erbij met een zijdezacht, simpel sausje: dat klinkt als muziek in mijn oren. Vastbesloten om de volgende dag Nigellagewijs nonchalant in mijn pot zeevruchten te staan roeren, sloeg ik het boek dicht en genoot nog wat van het zonnetje en het vooruitzicht aan een heerlijk diner.

En zo liep ik dinsdagmiddag tijdens de lunchpauze Gent rond te hossen op zoek naar dat ene magische ingrediënt: fregola. De Sardijnse zongedroogde en geroosterde pastabolletjes bleken even onvindbaar als de Rechtvaardige Rechters. In de laatste italiaanse delicatessenwinkel die ik binnenstapte wist de “mamma della casa” mij zelfs te vertellen dat ik dat in Gent nergens zou vinden. “Online bestellen” riep ze me nog na voor ik de deur liet dichtvallen.

Ik begon noodgedwongen al een plan B te bedenken, met dank aan mijn mede-foodbloggers: in één van mijn buien van verzamelwoede had ik een doosje parelcouscous ingeslagen. Even geroosterd in de pan zou min of meer hetzelfde resultaat moeten geven. Ik wilde de moed echter nog niet meteen opgeven en besloot de middagpauze nadien alle natuurwinkels die de Artveldestad rijk is, af te lopen. Resultaat: geen fregola te bespeuren. Mijn laatste hoop was de Vrijdagmarkt, waar enkele kramen met Italiaanse delicatessen staan, en de Italiaanse winkel aan Sint-Jacobs. Enkele uren nadien bedacht ik mij dat Per Bacco, een heerlijk authentiek Italiaans restaurant, eveneens nabij Sint-Jacobs, ook een negozio omvat, en dat ik daar ooit nog aromatische lardo gekocht had. Ik besloot een mailtje te sturen en af te wachten.

En kijk, nu heb ik net dít in mijn mailbox gevonden:

“we hebben inderdaad fregola liggen in de winkel”

Ik ben gewoon zo blij als een klein kind in een speelgoedwinkel! Ik kan niet wachten om morgen naar Per Bacco te fietsen en daar zo fier als een gieter een paar pakken in mijn fietsmandje te smijten! Waar een foodie al niet content van wordt…

Soit, op die avond dat ik Nigella’s goddelijke schotel gepland had, moest er natuurlijk wat anders op tafel komen. En het Plan B was volgens mij even lekker als het origineel idee: een Aziatische wok van asperges en peultjes met gemarineerde zalm en rijstnoedels. Man-ne-kes, wat heeft dat gesmaakt! Ik was (net als bij Nigella) al helemaal verkocht toen ik de foto’s voorbij zag komen op Cuisine de Clementine. Diane maakt dan ook prachtige foodfoto’s, en – zoals je wellicht al hebt kunnen merken – gerechten met een oosters tintje zijn helemaal mijn dada. En eens ik de eerste hap nam, wist ik meteen dat ik dit op mijn Lijst Der Favorieten mocht bijschrijven: beetje pittig, wat zuurtjes, een zoet nasmaakje en nog een leuke bittere toets van de asperges. Njam, net wat een gerecht moet zijn. Ik heb eerlijkgezegd mijn bordje bijna uitgelikt, zó lekker was het. Nigella was op slag vergeten.

Mocht je nog niet overtuigd zijn: dit recept is bovendien makkelijk, snel én gezond. Soms zit het toch allemaal mee in het leven…

(en intussen staat dit in mijn kast :-D)

Bron: Cuisine de Clementine

Wat heb je nodig? 

250 g rijstnoedels
200 g groene asperges of aspergetips
250 g peultjes (of bimi, sojascheuten, broccoliroosjes, …)
400 g zalmfilet zonder vel
2 pijpajuintjes, in dunne ringen

Voor de marinade
400 ml sinaasappelsap (van +/- 2 sinaasappels)
4 el sojasaus
4 tl vissaus
2 cm gember, geraspt
1 chilipeper in dunne ringen
2 teentjes look, geperst
4 el sesamolie

Hoe ga je tewerk? 

Meng alle ingrediënten voor de marinade.
Snijd de zalm in blokjes en laat een kwartiertje marineren in het sinaasmengsel.

Kook intussen de rijstnoedels gaar volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Verwarm de wok op middelhoog vuur.
Schep de zalm uit de marinade (bewaar deze voor later), en bak kort aan alle kanten tot een beetje gebruind.
Schep uit de wok.

Roerbak de peultjes en asperges in enkele minuten beetgaar.
Giet de marinade erbij en warm even goed door.

Serveer de groentenwok met de zalmblokjes en rijstnoedels.
Garneer met de pijpajuin.

Liever een vegetarische wok? Probeer deze pad thai eens!

Lactosevrije week: Laksa van kalkoen met Thaise aubergine

De Aziatische keuken leent zich uitstekend tot lactosevrij koken. Boter wordt zo goed als niet gebruikt (met uitzondering van India, waar “ghee” – geklaarde boter – een vast onderdeel van het menu is), en ook kaas is geen standaard ingrediënt. Het is daarnaast gemakkelijk om de typische recepten suikervrij te maken. Soms wordt een snuifje suiker toegevoegd aan curry’s of stoofpotten om de smaakbalans (zoet-zuur-zout-bitter) goed te krijgen, maar de hoeveelheid is dan zo klein dat je die gemakkelijk kan weglaten of vervangen door een “verantwoord” alternatief zoals agave of stevia.

Deze laksa is één van mijn favoriete recepten. Snel klaar, gezond, licht en toch bijzonder smaakvol: net wat je nodig hebt na een drukke dag. Het ingrediëntenlijstje is ook zeer flexibel: je kiest zelf welke groentjes je toevoegt, of je basilicum of koriander gebruikt als smaakmaker, en zelfs vlees, vis en vegetarisch zijn onderling inwisselbaar. Ideaal dus om je koelkast of diepvries leeg te maken.

Ik heb in dit geval shii-take, Thaise aubergine, lente-ui en peultjes gebruikt, maar ook courgette, worteltjes, paksoi, prinsessenboontjes, bamboescheuten, prei en “gewone” aubergine zijn mogelijk. Ik gooide een rest kalkoen in de soep, maar scampi, zalm, tofu of kip behoren eveneens tot de opties.

Basilicum lijkt misschien eerder een mediterraan dan een Thais kruid, maar niets in minder waar. In de Thaise keuken wordt zeer regelmatig “holy basil” gebruikt, een variant met een iets zoetere smaak. Maar met de gewone lukt het zeker ook.

En wat de noedels betreft: ik had in de Aziatische winkel bruine rijstnoedels gevonden, maar met de witte, of zelfs met eiermie of Japanse noedels is dit minstens even lekker!

Wat heb je nodig?

125 g noedels
2 el rode currypasta (of meer naar smaak)
400 ml kokosmelk
500 ml kippenbouillon
400 g kalkoenfilet
1 stengel citroengras
8-tal Thaise aubergines of 1 gewone
200 g peultjes
250 g shi-take
5 lente-uitjes
sap en rasp van 1 limoen
peper en zout
basilicumblaadjes

Hoe ga je tewerk?

Laat de rijstnoedels vijf minuten weken in kokend water en giet af.
Knip in grove stukken.

Roerbak de currypasta in de wok tot de aroma’s vrijkomen.
Roer er de kokosmelk en bouillon door en breng aan de kook.
Kneus het citroengras en gooi in de wok.

Snijd de kalkoenfilet in hapklare stukken en schep in het kokos-bouillon mengsel.

Voeg er de in stukken gesneden groenten aan toe.

Laat 10 minuten pocheren tot het vlees gaar is.
Voeg noedels, limoensap en -rasp toe en kruid eventueel bij met peper en zout.

Roer er vlak voor het serveren de basilicumblaadjes door.
Garneer met partjes limoen.

Veggie pad thai

Ik ben niet zo’n fan van vleesvervangers. Ik heb ooit eens in een ovenschotel met prei het gehakt vervangen door de quorn-variant, nadat ik mij had laten overtuigen dat je met de juiste kruiden het verschil toch niet smaakt, en ik kan je verzekeren dat dat geen succes was. Daarnaast heb ik mijn deel van tofu-brokjes en aanverwanten al gehad in veggie resto’s zoals Greenway en Pacha Mama, en ook daar konden ze me niet overtuigen. Maar als rasechte foodie ben ik natuurlijk niet snel ontmoedigd, en dus nam ik mij voor de plantaardige vleesvervangers nog een kans te geven.

In het Allerhande-magazine van Albert Heijn van deze maand staat een heel dossier rond Aziatisch eten. En gezien het eventjes geleden was (al is dat relatief, aangezien we hier nog aan de curry zaten…), plande ik niet één maar twee Aziatische diners in ons weekmenu. En voor vanavond was dat de vegetarische pad thai met tofugehakt en ei.

Deze keer dus geen quorn, maar tofu. Ik gooide – zoals Allerhande suggereerde – het biologische “tofu roerbakgehakt” in mijn winkelkar en hoopte op het beste. En ja hoor, mission accomplished! Deze vervanger kan ik wel smaken… Misschien lag het aan de marinade van sojasaus en sambal, maar er viel wat mij betreft niets op de smaak af te dingen. Dit gaan we nog gebruiken!

Ik heb daarnaast enkele wijzigingen aangebracht in het recept. Zo vond ik de drie bosuitjes maar een magere portie van het dagelijks groen, en voegde ik nog een tweetal preitjes en een aubergine (beiden blijven liggen in mijn frigo na een ander kookavontuur) toe. Maar dit kan je eigenlijk naar smaak (of noodzaak) aanpassen. Het ei heb ik “gekruid” met sojasaus, in plaats van het gesuggereerde zout, enkel en alleen om in de Aziatische sfeer te blijven. En de volgende keer zou ik er misschien ook nog wat gehakte koriander overstrooien, maar dat kan aan mijn korianderverslaving te wijten zijn…

Hieronder vind je dus “mijn” versie van het originele recept, maar zoals gezegd: laat je inspireren door je koelkast en je eigen goesting, en maak er een creatief wokgerechtje van!

Wat heb je nodig?

180 g tofu roerbakgehakt (AH puur & eerlijk biologisch)
2 el sojasaus + een beetje extra voor de eieren
2 kl sambal oelek
250 g eiermie
2 sjalotten
2 teentjes look
3 el arachide-olie
1 aubergine
1 grote prei
3 bosuitjes, in schuine ringen gesneden
50 g gezouten pinda’s, grof gehakt
3 eieren

Hoe ga je tewerk?

Meng het roerbakgehakt in een kommetje met de sojasaus en een koffielepel sambal.

Kook de mie volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Giet af en spoel met koud water.
Knip in kleinere stukken en laat uitlekken.

Snijd de sjalotten en prei in fijne ringen, de look in dunne plakjes en de aubergine in blokjes.
Verhit de olie in de wok.
Roerbak het tofugehakt een paar minuutjes op hoog vuur.
Zet het vuur lager en voeg de sjalot, look, aubergine en prei toe.

Bak tot de groenten gaar zijn.
Voeg er de mie aan toe en wok vier minuten.
Roer intussen de eieren los met een koffielepel sambal en een beetje sojasaus.
Schuif de groenten, mie en het gehakt aan de kant in de wok en giet de eieren ernaast.

Roer ze los tot je een smeuïg roerei hebt.
Meng alles door elkaar.
Serveer de pad thai met de bosuitjes en pinda’s.

Frisse noedelsalade met (kerst)kalkoen

Een perfecte maaltijd om te bekomen van de feestdagen-overdaad. Na tientallen kroketten (of in ons geval pommes laurettes), een hele reeks gefrituurde kaasballetjes met manchego en serranoham bij het aperitief en ik-weet-niet-(meer)-hoeveel flessen champagne, witte en rode wijn, kan zo’n zuiverende, Aziatische salade ongelooflijk helend werken.

De smaken zijn authentiek Thais, of zo smaken ze toch voor mij, gezien alleen de geur van dit gerecht mij al terugbrengt naar mijn reis naar Bangkok van enkele jaren terug. Laat de hoeveelheid scherpheid (in de vorm van de chilipeper) afhangen van het gezelschap waarvoor je kookt. Ten huize Lieziepeasy bestaat dat gezelschap vandaag uit mijzelf, een eenjarige en een kleuter van vier. Ik heb het dus bescheiden gehouden met de rode confetti. Maar als het enkel voor mijzelf was, zou ik zeker wat kwistiger zijn. Dit gerecht mag gerust wat pittig zijn. Van de limoen heb ik dan weer wat meer toegevoegd.

Het heeft mij in elk geval goed gesmaakt! En de kindjes? De vierjarige lustte enkel de “vleesjes” en “groene stukjes”, de eenjarige was tegen alle verwachtingen in een grote fan. Zalig toch, zo’n avontuurlijke kids!

Het recept komt uit “Nigella’s Kerst”. Ik heb het een beetje aangepast, gezien Nigella werkt met restjes kalkoen van het kerstdiner, en ik dat niet had. Haar bedoeling was ook om hiervan een koude salade te maken, maar gezien ik het vlees nog moest bakken, is het bij mij een warme variant geworden.

Wat heb je nodig?

Voor de marinade
2 teentjes look, geperst
sap van 1 limoen
2 eetlepels vissaus
2 eetlepels sojasaus
2 eetlepels kristalsuiker
2 eetlepels geraspte gember
60 ml water
2 rode chilipepers, gehakt (of minder, check hoe pikant ze zijn!)

Voor de salade
250 g rijstnoedels
250 g kalkoenfilet, in hapklare stukjes
250 g peultjes, in drie gesneden
250 g sojascheuten
arachideolie
sojasaus
sesamolie
peper en zout
4 fijngesneden lente-uitjes
een bosje gehakte koriander

Hoe ga je tewerk? 

Kook de glasnoedels volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Meng intussen alle ingrediënten voor de marinade.

Verhit de arachideolie in de wok.
Bak er de stukjes kalkoen in.
Kruid met peper en zout.

Als ze gaar en goudbruin zijn, neem je ze uit de wok en doe je ze in de marinade.

Voeg wat extra olie toe aan de wok.
Roerbak de peultjes en sojascheuten.
Breng op smaak met een beetje sojasaus.

Giet de glasnoedels af en voeg ze toe aan de kalkoen (en de marinade, die je nu dus als dressing gebruikt).

Meng er ook de gewokte groenten onder.
Voeg er de lente-ui en fijngesneden koriander aan toe.
Breng op smaak met een beetje sesamolie.

Liever noedels met vis? Dan zijn deze Aziatische asperges met zalm misschien wel iets voor jou!

Winterse wok

Op donkere dagen als vandaag heb ik nood aan een beetje kleur op mijn bord. Zeker als het leven – uit het niets – beslist om extra spijkers op je pad te gooien, en nog meer op het pad van iemand die je nauw aan het hart ligt. Op zo’n dagen sluit ik mij het liefst een beetje op in de keuken. Gewoon groentjes snijden, roeren in een potje soep, repetitief kruiden hakken… ik heb er soms eenvoudigweg nood aan. Proberen om mijn hoofd leeg te maken – al lukt dat nu niet, om even alleen te zijn, even stil te staan bij simpele dingen. Gooi daar nog het druilerige herfstweer van de laatste dagen bij, en je weet dat het tijd is voor een bord dat de herfst van haar mooiste kant laat zien, ondanks de donkere avonden.

Ik heb vandaag een versie van de “winterse roerbak” uit Veg van Hugh Fearnley-Whittingstall op tafel gezet. Maar gezien de mooie alliteratie, vind ik “winterse wok” een betere titel. Het gerecht bestaat uit de heerlijkste wintergroenten – wortel, pastinaak, spruitjes en paddenstoelen – in een warm aroma van vijfkruidenpoeder en chili, en met een extra “kick” van frisse limoen.

Ik kan hier kort over zijn, net als over de meeste recepten van Hugh: dit is gewoon heerlijk! Ook lezers die geen fan zijn van spruitjes, zou ik toch aanraden dit eens uit te proberen: het is zo’n andere manier om ze op tafel te zetten, dat de jeugdherinnering van muffe geuren en bittere smaken meteen uit je geheugen gewist wordt.

Het gerecht is ook snel klaar (“from nought to sixty” – om in het in Top Gear taal te zeggen – in maximum een half uur) en gezond. Een bijkomend voordeel is dat het helemaal niet smaakt als een snel en light gerecht: het heeft een gesofisticeerde smaak, alsof je je uren in de keuken heb staan uitsloven boven een heet fornuis, en je er heel wat “stoute” ingrediënten in hebt moeten gooien om zo’n smaakexplosie te kunnen verkrijgen. En last but not least – voor de verstokte carnivoren onder ons – mis je jouw stukje vlees helemaal niet. Kortom: een perfect gerecht voor een etentje.

Ik kan niet veel bedenken dat deze wok nóg beter kan maken, enkel misschien wat geroosterde sesamzaadjes om er aan het einde over te strooien.

Gewoon proberen, zou ik zeggen, en natuurlijk hier iets schrijven om te laten weten of je het even lekker vond als ik!

Wat heb je nodig?

3 grote wortels
1 pastinaak
250 g shii-take of een andere champignon
ongeveer 10 spruitjes
100 g eiernoedels
2 eetlepels olie die hoge temperaturen kan verdragen (zoals arachide)
3 sjalotjes of 1 gewone ui
1/2 chilipeper
1 teentje look
suiker
3 eetlepels sojasaus
2 eetlepels mirin (rijstwijn) of droge sherry
1/2 theelepel Chinees vijfkruidenpoeder
limoensap
zeezout en zwarte peper

Hoe ga je tewerk? 

Voor een wok is het belangrijk dat je alle ingrediënten volledig “geprept” hebt voor je begint te bakken (mise-en-place). Ik doe ze meestal in verschillende kommetjes, de groenten die je samen moet toevoegen bij elkaar.

Bereid eerst de groenten: snij de wortels en pastinaak in fijne staafjes, de paddenstoelen in niet te dunne plakjes, de spruitjes in zeer fijne reepjes, de sjalotjes in ringetjes en de chilipeper in fijne halvemaantjes.
Pers of rasp het teentje look, en voeg samen met de chili toe aan het kommetje van de champignons.

Kook de eiernoedels volgens de aanwijzingen op de verpakking in licht gezouten water.

Verhit intussen de olie in de wok op hoog vuur.
Voeg de sjalot toe en roerbak 1 minuutje.
Voeg de wortel en de pastinaak toe en wok nog 2 minuten.

Voeg de paddenstoelen met de chili en look toe en roerbak nog een paar minuten. Doe als laatste de spruitjes in de wok en blijf roerbakken tot ze geslonken zijn.

Kruid met peper, zout en een flinke snuf suiker en schep uit de wok.

Giet de noedels af.
Draai het vuur onder de wok laag.
Voeg de sojasaus, mirin, het vijfkruidenpoeder en de noedels toe en warm een paar minuten door.
Doe de groenten terug in de pan en meng alles door elkaar.

Schep in kommetjes en knijp er wat limoensap overheen.