Ambitieuze zaterdag: Flan karamel met kokos, sinaasappel en witte chocolade #mysteryboxchallenge

Ik heb mij nog maar eens laten verleiden om deel te nemen aan de Mysterybox Challenge, van onze Facebookgroep Foodbloggers. De vorige uitdagingen leverden al heel wat lekkere gerechten op (bijvoorbeeld deze chocolademousse met bramensaus en deze gebakken makreelfilet met boerenkoolpistou), en ook deze keer heb ik – al zeg ik het zelf – een toppertje weten te bedenken!

In de box zaten deze keer chocolade, rode linzen, lamsvlees, sinaasappel, groene kool en kokosmelk. Verder mag je ook de beperkte voorraadkast gebruiken, waarin eieren, suiker, bloem, specerijen, boter en olie zitten. Het heeft mij heel wat slapeloze nachten gekost om een goeie combinatie te bedenken. Uiteindelijk strandde ik bij kokosmelk/bloedappelsien/witte chocolade. Eerst wilde ik nog een kokosmousse met appelsiencoulis maken, maar bij gebrek aan gelatine en room, koos ik voor een flan karamel. Het “ambitieuze” aan dit gerecht is de karamel. Ik heb al heel wat mislukte pogingen, met aangekoekte suiker en gestolde, aangekoekte karamelresten in mijn potten achter de rug. Maar in de kookles leerde ik dit voorjaar hoe het echt moet. En dan nog… Ook nu heb ik mijn eerste poging moeten wegkieperen wegens verbrand… Enkele tips om het meteen goed te doen:

• Neem een grote kom. Als je de karamel moet blussen met het sap, begint dit meteen te koken, en voor je het weet kookt je pot dus over, met alle gevolgen van dien.
• Begin met een beetje suiker in de kom. Laat die op een laag vuur rustig smelten zonder dat je de pot aanraakt. Eens ongeveer 3/4 gesmolten is, kan je wat roeren met een siliconen spatel of een houten lepel.
• Voeg dan opnieuw een beetje suiker toe en herhaal zoals hierboven. De hoeveelheid suiker uit dit recept heb ik in 4 keer toegevoegd.
• Eens alle suiker gesmolten is, roer je de karamel nog eens door tot je voelt dat de kristallen verdwenen zijn.
• Verwarm intussen je sinaasappelsap in een klein kommetje of in de microgolf.
• Blus de karamel met het warme sap. Zorg dat je niet boven de kom hangt of met je blote handen de pot vasthoudt, want dit kan spatten.
• Het is normaal dat je karamel nu stolt. Laat hem gewoon terug rustig smelten op laag vuur. Na een tijdje mag je opnieuw roeren.
• Eens alle kristallen gesmolten zijn, is je karamel klaar en kan je hem in de potjes gieten.

Nadien kan je er dan het kokos-eimengsel op gieten en de flan au bain marie bakken. Hiervoor vul ik de ovenschaal tot de helft met kokend water, zet hem dan al op de richel in de oven, en giet er dan de rest van het water bij om te vermijden dat ik de hele vloer vol smos! Het resultaat is een subtiele kokosflan met lichtzure sinaaskaramel en een fris slaatje van sinaas en witte chocolade: het perfecte huwelijk van smaken en texturen!.

Wat heb je nodig? 

Voor de karamel
125 g suiker
75 g sap van bloesinaasappel

Voor de flan
250 ml kokosmelk
rasp van 1 bloesinaasappel
50 g suiker
2 eieren

Voor erbij
geraspte witte chocolade
partjes bloedsinaasappel

Hoe ga je tewerk? 

Neem een grote kom en doe er een beetje suiker in.Zet op zacht vuur en laat de suiker zachtjes smelten.
Wanneer alle suiker gesmolten is, voeg je nog een beetje toe.
Laat opnieuw smelten. Herhaal tot alle suiker gesmolten en gekarameliseerd is.
Warm intussen het sinaasappelsap op.

Blus de karamel met het sap. Let op: dit kan spatten!
Laat op een zacht vuur doorkoken tot je opnieuw een gladde karamel krijgt.
Verdeel over 4 ramequins.

Verwarm de oven voor op 140 °C.

Maak nu de flan. Verhit hiervoor de kokosmelk samen met de sinaasrasp op zacht vuur.
Klop intussen de eieren los met de suiker.
Als de kokosmelk kookt, giet je die zachtjes en al roerend op de eieren. Verwijder het schuim en verdeel over de ramequins.
Zet de ramequins in een ovenschaal.
Vul deze met kokend water.
Zet de schaal 40 minuten in de oven.

Laat de flans een beetje afkoelen op een rooster.
Ontvorm op een bord.

Serveer met partjes bloedsinaasappel en geraspte witte chocolade. Benieuwd wat de andere deelnemers maakten?

• Vegan curry met linzen van Spruitjes zijn niet vies
• Rode linzensoep van Bijna net zo lekker als thuis
• Lamsschoudercurry van Season with love
• Pulled lamb met chocoladejus van Ageeth en kookt
• Linzenburgers van Elisebath’s Kitchen
• Madeleines met kokosmelk van Ongewoon lekker
• Lamscurry met linzen-sinaassalade van Villa Vinissima

Aziatische asperges met zalm en rijstnoedels

Soms zie je in kookboeken van die prachtige foto’s voorbijkomen, waarbij het water je meteen in de mond loopt. Het beeld is zo sprekend dat je meteen de geur lijkt te ruiken, de smaak proeft en er een gezellige tafel met vrienden en familie bijdenkt.

Zo zat ik enkel dagen geleden op het balkon, onder een stralende zon en nippend van een glaasje homemade ice-tea te bladeren door een boek van mijn favoriete schrijfster. Je denkt misschien aan een Groot Auteur, maar eigenlijk is het gewoon Nigella Lawson. Nu ja, gewoon, de voluptueuze Britse heeft al heel wat boeken bijeen geschreven (de meeste daarvan vind je in mijn boekenkast), en haar liefdesleven is tegenwoordig even groot nieuws als haar boterconsumptie. De toon die ze gebruikt is net zo aanstekelijk als haar verlekkerd vingers-aflikken op tv. Bij elk gerechtje staat een smakelijke inleiding, en alleen al na dat introotje kan je aan niets anders meer denken dan eten. En zo zag ik, een blad langzaam omslaand, deze foto staan en was ik verkocht:

Vongole zijn nu eenmaal mijn favoriete eten éver, en pasta erbij met een zijdezacht, simpel sausje: dat klinkt als muziek in mijn oren. Vastbesloten om de volgende dag Nigellagewijs nonchalant in mijn pot zeevruchten te staan roeren, sloeg ik het boek dicht en genoot nog wat van het zonnetje en het vooruitzicht aan een heerlijk diner.

En zo liep ik dinsdagmiddag tijdens de lunchpauze Gent rond te hossen op zoek naar dat ene magische ingrediënt: fregola. De Sardijnse zongedroogde en geroosterde pastabolletjes bleken even onvindbaar als de Rechtvaardige Rechters. In de laatste italiaanse delicatessenwinkel die ik binnenstapte wist de “mamma della casa” mij zelfs te vertellen dat ik dat in Gent nergens zou vinden. “Online bestellen” riep ze me nog na voor ik de deur liet dichtvallen.

Ik begon noodgedwongen al een plan B te bedenken, met dank aan mijn mede-foodbloggers: in één van mijn buien van verzamelwoede had ik een doosje parelcouscous ingeslagen. Even geroosterd in de pan zou min of meer hetzelfde resultaat moeten geven. Ik wilde de moed echter nog niet meteen opgeven en besloot de middagpauze nadien alle natuurwinkels die de Artveldestad rijk is, af te lopen. Resultaat: geen fregola te bespeuren. Mijn laatste hoop was de Vrijdagmarkt, waar enkele kramen met Italiaanse delicatessen staan, en de Italiaanse winkel aan Sint-Jacobs. Enkele uren nadien bedacht ik mij dat Per Bacco, een heerlijk authentiek Italiaans restaurant, eveneens nabij Sint-Jacobs, ook een negozio omvat, en dat ik daar ooit nog aromatische lardo gekocht had. Ik besloot een mailtje te sturen en af te wachten.

En kijk, nu heb ik net dít in mijn mailbox gevonden:

“we hebben inderdaad fregola liggen in de winkel”

Ik ben gewoon zo blij als een klein kind in een speelgoedwinkel! Ik kan niet wachten om morgen naar Per Bacco te fietsen en daar zo fier als een gieter een paar pakken in mijn fietsmandje te smijten! Waar een foodie al niet content van wordt…

Soit, op die avond dat ik Nigella’s goddelijke schotel gepland had, moest er natuurlijk wat anders op tafel komen. En het Plan B was volgens mij even lekker als het origineel idee: een Aziatische wok van asperges en peultjes met gemarineerde zalm en rijstnoedels. Man-ne-kes, wat heeft dat gesmaakt! Ik was (net als bij Nigella) al helemaal verkocht toen ik de foto’s voorbij zag komen op Cuisine de Clementine. Diane maakt dan ook prachtige foodfoto’s, en – zoals je wellicht al hebt kunnen merken – gerechten met een oosters tintje zijn helemaal mijn dada. En eens ik de eerste hap nam, wist ik meteen dat ik dit op mijn Lijst Der Favorieten mocht bijschrijven: beetje pittig, wat zuurtjes, een zoet nasmaakje en nog een leuke bittere toets van de asperges. Njam, net wat een gerecht moet zijn. Ik heb eerlijkgezegd mijn bordje bijna uitgelikt, zó lekker was het. Nigella was op slag vergeten.

Mocht je nog niet overtuigd zijn: dit recept is bovendien makkelijk, snel én gezond. Soms zit het toch allemaal mee in het leven…

(en intussen staat dit in mijn kast :-D)

Bron: Cuisine de Clementine

Wat heb je nodig? 

250 g rijstnoedels
200 g groene asperges of aspergetips
250 g peultjes (of bimi, sojascheuten, broccoliroosjes, …)
400 g zalmfilet zonder vel
2 pijpajuintjes, in dunne ringen

Voor de marinade
400 ml sinaasappelsap (van +/- 2 sinaasappels)
4 el sojasaus
4 tl vissaus
2 cm gember, geraspt
1 chilipeper in dunne ringen
2 teentjes look, geperst
4 el sesamolie

Hoe ga je tewerk? 

Meng alle ingrediënten voor de marinade.
Snijd de zalm in blokjes en laat een kwartiertje marineren in het sinaasmengsel.

Kook intussen de rijstnoedels gaar volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Verwarm de wok op middelhoog vuur.
Schep de zalm uit de marinade (bewaar deze voor later), en bak kort aan alle kanten tot een beetje gebruind.
Schep uit de wok.

Roerbak de peultjes en asperges in enkele minuten beetgaar.
Giet de marinade erbij en warm even goed door.

Serveer de groentenwok met de zalmblokjes en rijstnoedels.
Garneer met de pijpajuin.

Liever een vegetarische wok? Probeer deze pad thai eens!

Foodblogswap: Sinaasappelcake

We zijn alweer een maandje verder, en dus ook weer aanbeland bij een nieuwe Foodblogswap! Deze maand mag Andrea iets lekkers uitkiezen van mijn blog, en ik ging aan de slag met de blog van Cynni, shelikesbento. Ik heb heel lang gedacht om een hartig gerechtje te maken, omdat er zoveel leuke “fritters” op de blog staan, maar uiteindelijk is het toch zoet geworden. Ik had nog wat sinaasappels die hun beste tijd al gepasseerd waren, en dus besloot ik het recept voor Lemon Cake gewoon naar eigen goeddunken aangepast.

Het resultaat is een heerlijk kruimige cake, die in het midden toch nog lekker smeuïg is door de sinaassiroop die ik er na afloop over gegoten heb.

Cynni schrijft op haar blog dat zij de cake nog het liefst eet zonder de siroop, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf wel houd van dat zompige oranje deeg in het midden…

Je kan dus eindeloos variëren met dit recept! Alle citrusfruit (ik denk aan mandarijn, pompelmoes, limoen) kan, en je kan de cake ook naar hartelust pimpen, bijvoorbeeld door een roomkaasglazuur te maken of iets onder het deeg te roeren voor je het in de oven schuift. Bij de sinaasappel zouden wat pure chocoladeblokjes niet misstaan, bij de limoen kan een beetje kokos soelaas bieden. Je zou een deel van de bloem ook door gemalen noten (hazelnoten, amandelen, pistachenoten) kunnen vervangen voor wat extra diepte. Maar ik koos voor de originele versie, en die is op zich ook héél lekker!

Wat heb je nodig? 

175 g zelfrijzende bloem
175 g koude boter
175 g kristalsuiker + 100 g extra voor de siroop
1 kl bakpoeder
3 eieren
zout
2 sinaasappels, schil geraspt en uitgeperst

 

Je maakt de cake lactosevrij door de boter te vervangen door een plantaardige margarine of lactosevrije boter.

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 180 °C.

Doe de bloem in een kom.
Snij er de boter in blokjes bij.
Voeg er de kristalsuiker, het bakpoeder, de sinaasrasp, het zout en de eieren bij.

Roer goed door in de keukenmachine.

Bekleed een springvorm van 24 cm met bakpapier.
Giet het beslag in de vorm en strijk glad.

Bak de cake 35 à 40 minuten in de voorverwarmde oven.

Maak intussen de siroop.
Giet het sinaasappelsap in een kommetje en voeg er de 100 g extra suiker aan toe.
Verwarm licht tot de suiker gesmolten is.

Zet weg tot gebruik.

Neem de cake uit de oven en laat afkoelen op een rooster.

Prik er gaatjes in met een satéstokje.
Giet de siroop er beetje bij beetje over, tot de cake verzadigd is.
Snijd aan en geniet!

 

Hou je van fris gebak? Probeer dan ook deze yoghurtcake met citroen eens!

Eendeborst met sinaassaus en puree van pastinaak en pompoen

Oooooh, wat moet ik nog afkicken van mijn Latijns-Amerikaans tripje… Ik word moe op de meest onmogelijke momenten, loop over van energie op zo mogelijk nog meer bizarre tijdstippen, en op de koop toe heb ik geen zin in eten en alles dat ermee te maken heeft. Zullen we het maar op de jetlag steken? Na een mislukt kookexperimentje voor Singapore noedels gisteren, heb ik het vandaag maar over een andere boeg gegooid: klassieke smaken.

Eend past sowieso wonderwel bij sinaas (denk maar aan de überklassieker “canard à l’orange”) en met steranijs erbij lijkt dit recept wel een kruising met “Peking eend” uit de Chinese keuken. De traditionele sinaasappel wordt in dit gerecht vervangen door de rode variant die nu volop in het seizoen is. Zalig lekker en wondermooi. Maar gewone sinaasappels, of zelfs mandarijnen of clementines, kunnen natuurlijk ook.

Ik serveerde er een puree van pastinaak en geroosterde pompoen bij: echt een ontdekking! De puree is lekker zoet, waardoor die uitstekend bij de ietwat zurige en bittere toets van de saus past, en je mist de patatjes absoluut niet. Room is niet onontbeerlijk maar zorgt wel voor een smeuïger resultaat. Ook de uien zou je kunnen weglaten, al geven ze een rokerige, wat aardse smaak aan het geheel.

Het gerecht is ongelooflijk lekker, en zou niet misstaan op een feestje. In dat geval zou ik er zelfs nog wat geroosterde en gehakte hazelnootjes durven overstrooien, om de textuur nog wat te pimpen en te zorgen voor de ultrahippe “crunch”.

De ingrediëntenlijst lijkt misschien lang, maar de meeste dingen liggen waarschijnlijk in je voorraadkast, en de bereiding is ook niet moeilijk. Het duurt wel even (reken van start tot finish toch een tweetal uurtjes), maar het doel heiligt -in dit geval- de middelen.

De recepten zijn van Yotam Ottolenghi, slechts hier en daar een beetje aangepast.

Wat heb je nodig?

Voor de eendeborst
4 eendeborsten van 180 g elk
2 el venkelzaad
een snuf gedroogde chilivlokken
2 tl gemalen komijn
2 tl gemalen zwarte peper
1 tl grof zeezout
250 ml bloedsinaasappelsap (van ca 4 stuks)
4 bloedsinaasappels
180 ml rode wijn
2 el sherryazijn
16 anijssterren
1 tl perenstroop of honing

Voor de puree van pastinaak en pompoen
800 g in blokjes gesneden pompoen (geschild gewicht)
3 el olijfolie
1 bol knoflook
5 pastinaken, geschild en in grote stukken
200 ml olie (zonnebloem of arachide)
2 uien in ringen
80 g boter
nootmuskaat
150 ml room
bieslook, gesnipperd
zout en zwarte peper

Hoe ga je tewerk?

Verwarm de oven voor op 200°C.

Kerf de vetlaag van de eendeborst kruislings in.
Meng het venkelzaad met de chili, komijn, zeezout en peper.
Wrijf de eendborsten rondom in met dit mengsel.

Leg ze in een schaal en zet minstens een uur koel weg.

Schep de pompoen om met de olijfolie, zout en peper en schuif een half uur in de oven.

Snijd intussen ongeveer 1 cm van de lookbol af en zet na het eerste half uur bij de pompoen.
Rooster nog eens 30 minuten in de oven.
Kook intussen de pastinaken in ongeveer een half uur gaar in gezouten water.

Verhit de olie in een koekenpan en fruit de ui tot ze goudbruin zijn.
Giet af in een vergiet en bestrooi met zout.

Snij met een scherp mes de boven- en onderkant van de sinaasappels af en zet rechtop op een snijplank.

Snijd de schil en het witte vlies ervan af en verdeel in een zestal plakken.
Leg in een schaal en zet tot gebruik apart.

Verhit een grote koekenpan tot goed heet en bak er de eendeborsten goudbruin in aan op de verkant (ongeveer 3 minuten).
Keer om en bak nog 3 minuten.
Neem uit de pan en houd warm.
Giet het vet uit de pan en blus met het sinaasappelsap, de rode wijn en de sherryazijn en voeg ook de steranijs toe.

Laat tot de helft inkoken (ongeveer 6 minuten).
Proef en kruid eventueel bij met peper en zout.
Leg de eend er opnieuw in, dek af en laat een 7-tal minuutjes zachtjes sudderen.
Schep er de sinaasschijven bij en laat nog een drietal minuutjes doorwarmen.
Neem de eendeborst uit de pan en houd warm.
Zoet de saus met de perenstroop, breng aan de kook en kruid bij.

Doe de pastinaak en de pompoen samen in een kom.
Neem de bol look onderaan vast en knijp er de zachte, rokerige teentjes uit.
Voeg de boter, nootmuskaat, peper en zout toe en stamp grof tot puree.
Meng er de room en bieslook onder en warm nog even door.
Bestrooi met de gefruite ui.

Snijd elke eendeborst schuin in plakjes en serveer met de saus, sinaasschijven en puree.

Coquilles met sinaashollandaise

Gelukkig nieuwjaar, iedereen! Dat al je wensen mogen uitkomen, en 2014 je heel wat nieuwe, culinaire avonturen mag bezorgen!

Het is weer even stil geweest, hier op de blog. Maar ik heb deze keer een goed excuus: met oudejaarsdag ben ik ziek geworden, en het heeft enkele dagen aangesleept: geen zin om te eten, erover te denken of te schrijven… Maar dat duurt bij mij natuurlijk nooit lang!

Morgen zit de kerstvakantie, en daarmee ook het hele feestdagen-gedoe, er alweer op, maar ik wil toch nog enkele feestelijke receptjes posten. Ik weet het, ik ben niet echt proactief geweest, ik had deze in de loop van december moeten posten, als inspiratiebron voor jullie. Ik zet het alvast in mijn Wunderlist voor volgend jaar! 😉

Ik vond voor dit recept inspiratie in Delicious magazine (december 2013). Hollandaise heeft de naam een moeilijk recept te zijn, maar op zich valt het wel mee als je maar zorgt dat je saus niet te warm wordt. Het infuseren van de boter en het maken van de “gastrique” (inkooksel van sap, wijn en azijn) kan je tot ongeveer 3 dagen op voorhand doen.

Met de sinaasappel als smaakmaker past de saus perfect bij coquilles en/of asperges, maar je zou ze ook bij een stukje gepocheerde vis met zacht gegaarde venkel kunnen serveren.

Niet voor zwakke maagjes (of culi’s met goede voornemens…) door de hoeveelheid boter.

Wat heb je nodig?

Voor de saus:
100 g boter
rasp en sap van 1 bio-sinaasappel
200 ml witte wijn
100 ml wittewijnazijn
4 eidooiers

Voor erbij:
12 coquilles
1 eetlepel olijfolie
150 g groene aspergepunten
boter

Hoe ga je tewerk?

Voor de saus
Smelt de boter op laag vuur.

Voeg de sinaasrasp toe en laat een vijftal minuutjes trekken.
Zeef de boter en zet koel weg tot gebruik.

Breng het sinaasappelsap samen met de wijn en azijn aan de kook.

Kook het geheel in tot je ongeveer 100 ml vloeistof over hebt.
Bewaar in de koelkast tot gebruik.

Smelt de sinaasboter opnieuw (kan in de microgolf).
Meng de gastrique met de eidooiers en meng goed.
Zet het mengsel op een andere kom die je met water vult en verwarmt tot net onder het kookpunt (au bain marie). Zorg dat het water niet meer kookt en de kom met de saus niet raakt!

Klop het eimengsel voortdurend met een klopper of handmixer.
Als dit begint te dikken, voeg je straalsgewijs de boter toe.
Zorg dat alle boter opgenomen is (dit merk je als de saus weer aan de randen begint te plakken) voor je nieuwe boter toevoegt.
Breng de hollandaise op smaak met een beetje zout.

Zet het vuur uit en hou de saus warm boven de pot warm water.

Voor erbij
Stoom de asperges gaar.

Spoel onmiddellijk onder koud water.
Laat een beetje boter bruinen in een kommetje en warm er de asperges opnieuw zachtjes in op.

Verwarm de olijfolie in een pan tot deze net begint te roken.

Kruid de coquilles met peper en zout en bak ze, ongeveer 2 minuten per kant. De coquilles moeten aan de binnenkant nog een beetje glazig zijn.

Serveer de coquilles met de hollandaise en de asperges.

(Voor de aandachtige kijker: ja, ik gebruik een afgedankt papflesje om de vloeistoffen af te meten, super handig door de gedetailleerde verdeling. Toch het toppunt van recyclage voor een “foodie met kroost”, nietwaar?! Voor alle duidelijkheid: ik laat de kleinste er nadien geen pap meer uit drinken…)