Donderdag veggiedag: Courgettekoekjes met feta

Ze was er helemaal klaar voor. Ze babbelde erover, wou ’s avonds na de crèche altijd nog eens een kijkje gaan nemen, en stapte maandag gezwind – met haar nieuwe vossenboekentas op de rug – richting schoolpoort. Ze snelde direct richting haar vriendinnetje “Soksanne” (haar uitspraak van Roxanne) en begon een beetje gek te doen. En dan ineens: tranen. Armpjes rond mijn nek gekneld, hoofdje op mijn schouder, krulletjes in mijn nek. Zo vlot als het met de oudste ging, zo moeilijk gaat het met de jongste.

En ja, ik weet het: we zijn nog maar de vierde dag van nog maar de eerste week, maar toch breekt mijn hart elke dag een beetje meer als ik haar krijsend moet achterlaten, als ik haar armpjes van mij losruk en als ik haar krulletjes zie schudden van het wenen. Waar ze maandag nog vrolijk meedeed in de klas, had ze dinsdag de hele dag wat hulpeloos lopen treuren. En gisteren liep ze mij huilend achterna in de gang.

Gelukkig had ze nadien al weer wat meer meegedaan, na de crisis van de ochtend toch goed meegespeeld en geschilderd. Hopelijk krijgen we vandaag een vergelijkbaar scenario, en liefst zonder de vastgeknelde armpjes, het verborgen gezichtje en de schuddende krulletjes. Want mijn hart kan het niet aan. Wat een moeder lijden kan…

Om ’s avonds de glimlach terug wat meer op de vermoeide gezichtjes te krijgen, zocht ik mijn toevlucht tot Nigella. Want zij weet altijd raad op momenten als deze, zij weet wat je nodig hebt en wat troost biedt. En deze courgettekoekjes passen uitstekend in dat rijtje: verrassend lekker, snel klaar, fris maar toch hartig, knapperig maar toch smeuïg. Ideaal voor een zonnige dag, of om een overvloed aan courgettes in de moestuinen straks op een originele manier te verwerken.

Bron: Voor altijd zomer van Nigella Lawson

Hebben jullie kindjes ook moeilijkheden gehad bij de overgang van crèche/onthaalouder naar school? Hoe hebben jullie dit opgelost? Is het snel gebeterd? Tips die je kan delen? Laat het me weten!

Wat heb je nodig? 

3 courgettes
4 pijpajuintjes, fijngehakt
250 g feta
een handvol peterselie, grof gehakt
een handvol verse munt, grof gehakt
1 el gedroogde munt
1 tl paprikapoeder
120 g bloem
zout en peper
3 eieren, losgeklopt
olijfolie
2 limoenen

Hoe ga je tewerk? 

Rasp de courgettes grof.
Spreid ze uit op een keukenhanddoek en laat een half uurtje uitlekken.Doe de pijpajuin, verkruimelde feta, gehakte peterselie en munt in een kom en meng er gedroogde munt, paprikapoeder en bloem door.
Kruid royaal met peper en zout.

Roer er geleidelijk aan de losgeklopte eieren door en nadien ook de geraspte courgette. Niet schrikken als je een kleverig, vrij vloeibaar geheel krijgt: dat hoort zo!

Verhit een scheut olijfolie in een pan met antikleeflaag tot goed heet.
Lepel er eetlepels van het courgettemengsel in en strijk een beetje glad.Bak ze enkele minuten per kant tot ze goudbruin zijn.
Laat uitlekken op keukenpapier.
Ga zo verder tot al het beslag opgebruikt is.

Snij de limoenen in partjes en leg bij de courgettekoekjes.

Serveer.

Eén keer shoppen, twee keer eten: Frittata van wortelgroenten #dagenzondervlees

Zaterdag is de lente begonnen. En dus schalt “Daar is de lente, daar is de zon…”, maar vooral het tweede lijntje “…bijna, maar ik denk dat ze weldra zal komen” door mijn hoofd. De weergoden zijn ons voorlopig niet al te gunstig gezind. Een gestolen dagje zonneschijn, een warme zondag, dat wel, maar échte lente in de lucht: daar kunnen we alleen maar van dromen.

Ook in de winkels zijn de primeurs nog schaars. De eerste asperges sieren weliswaar de rekken, maar als je een beetje seizoens- en prijsbewust wilt eten, zijn het toch vooral de pompoenen, kolen en bieten die de aandacht trekken. Ik moet eerlijk zeggen dat de winterkost mij wat begint te vervelen: altijd diezelfde groenten met een sausje, altijd diezelfde gerechten met dezelfde smaak… Maar deze frittata brengt daar toch wat verandering in.

Je gaat aan de slag met een restje geroosterde groenten uit de Ottolenghi– of Lieziepeasy-variant. Het enige dat dan nog tussen jou en een geurige net-dat-tikkeltje-anders frittata staat, is tien minuten oventijd. Gemakkelijk, snel, goedkoop, eenvoudig, veggie, gezond, weinig afwas, weinig inkopen: de lijst van argumenten om dit op tafel te toveren is lang. Zet het eens op je weekmenu: ik beloof je dat je niet teleurgesteld zal zijn!

Bron: Veg! van Hugh Fearnley-Whittingstall

Wat heb je nodig? 

scheutje olijfolie
ongeveer 600 g geroosterde wintergroenten (bijv. sjalot, ui, wortel, pompoen, aardpeer, bietjes, pastinaak, knolselder, (zoete) aardappels, …)
8 eieren
zout en peper
handje tijm, blaadjes afgerist
handje parmezaanse kaas, geraspt

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 200 °C.

Verdeel een klein scheutje olijfolie over een ovenschaal.
Voeg er de geroosterde groenten aan toe.
Klop de eieren los, kruid met zout, peper en tijmblaadjes.
Giet over de groenten.
Strooi er de geraspte kaas over.
Schuif 10 minuten in de voorverwarmde oven.

Serveer met wat extra kaas.

Eén keer shoppen, twee keer eten: Boterham met bietenhummus, feta en komkommer

We zijn alweer aan dag 31 van Dagen zonder Vlees. En vergis je niet: het zijn geen 40, maar 46 vegetarische etmalen. Nog ongeveer 1/3 te gaan dus. Hoe het me bevalt? Wel, ik heb mij in elk geval redelijk goed aan mijn doel van slechts 2 keer per week vis of vlees kunnen houden: momenteel 23 dagen veggie, 7 vlees of vis. Alleen loopt het deze week wat moeilijker… Vooral de lunch, dat begint een opdracht te worden.

Ik heb kazen ontdekt waarvan ik het bestaan niet kende, ik heb salades geitenkaas, broodjes brie en tomatensoepen gegeten tot ze mijn oren uitkwamen. Vooral buitenshuis vegetarisch lunchen vind ik moeilijk: de keuze is dikwijls zo beperkt! Kaas of soep – wat dus eigenlijk al tot mijn “dvz-uniform” behoort – verder gaan de meeste menukaarten niet. En dus ging ik zelf maar op zoek naar iets anders. Iets gemakkelijk, iets zonder veel inspanningen of boodschappen.

Et voila… Aanschouw de boterham met bietenhummus! Echt een ware ontdekking. Lekker, eenvoudig, snel klaar en toch nét dat tikkeltje anders. Met dit recept in mijn repertoire kan je er nog wel 15 dagen tegen.

Bijkomend voordeel: dit is weer zo’n gerecht in de reeks “één keer shoppen, twee keer eten”: je kan met een restje van de bietenhummus – of met wat gepofte bietjes die je nog overhebt na het maken van deze bietencarpaccio – aan de slag. Wat komkommer snijden, feta verkruimelen, muntblaadjes plukken… en je bent al klaar. Waar wacht je nog op?

Wat heb je nodig? 

een restje bietjeshummus
1/2 komkommer
100 g feta
enkele muntblaadjes
4 sneden lekker brood

Hoe ga je tewerk? 

Rooster het brood.
Laat eventjes afkoelen en besmeer met een laag bietjeshummus.
Snijd de komkommer in kleine staafjes en verdeel over de hummus.
Verkruimel de feta en strooi deze er ook over.
Garneer met enkele blaadjes munt.

Serveer.

Maandag pastadag: Lasagnoni met courgette

Voor de start van een nieuwe werkweek maak ik altijd een weekmenu. Meestal op vrijdag, zodat we zaterdag de nodige boodschappen kunnen doen. Bepaalde verse ingrediënten, zoals bijvoorbeeld vis of groenten die snel bederven, haal ik dan tijdens de week in mijn lunchpauze of op weg naar huis.

Ik krijg dikwijls de reactie “ik zou dat niet kunnen, al vooraf beslissen wat ik ga eten”, maar persoonlijk vind ik dat het ons enorm veel tijd uitspaart. Mijn gedachten dwalen tijdens de dag niet steeds af naar wat we nu weer gaan eten, en ik hoef geen halsbrekende toeren uit te halen om ’s avonds nog de nodige boodschappen bij elkaar te shoppen. Daarenboven heb ik zo meer controle over wát we eten, want als ik om 6u ’s avonds nog iets moet bedenken, lijken frieten en pizza de meest verleidelijke keuzes. En ik ben niet zo wilskrachtig dat ik telkens “neen” kan zeggen.

Daarom hieronder – ter inspiratie en illustratie – ons weekmenu van deze week! Ik doe nog steeds mee met Dagen zonder Vlees, dus voor ons tijdens de werkweek enkel veggie. In het weekend mag het wat meer zijn, maar in de week houden we het nu veertig dagen bewust sober.

Maandag
Lasagnoni met courgette

Dinsdag
Lunch buitenshuis

Woensdag
Parelcouscous met courgette en tomaat

Donderdag
Tomaten-erwtencurry
Onder de middag maak ik ook nog een testbaksel voor de paasbrunch-recepten die hier binnenkort verschijnen (de voordelen van thuiswerk…).

Vrijdag
Zelfgemaakte pizza met een restje ingevroren deeg

Zaterdag
Spaghetti met gehaktballen à la Jamie

Zondag
Hotel mama én alweer een testje voor de paasbrunchreceptjes

Vanavond zet ik dus deze heerlijke “lasagnoni” op tafel. Lasagnoni is een pastasoort die er een beetje uitziet als lasagne met een rokje. Ik vind hem gewoon prachtig, en dus móest ik hem kopen toen ik hem in de vitrine van een Italiaanse delicatessenzaak bij mijn werk zag liggen. Maar je kan evengoed gewone lasagnevellen gebruiken. Als je verse neemt, is het recept zelfs wat sneller, omdat je die niet hoeft voor te koken.

Ik ben er mij van bewust dat de foto van het eindresultaat wat mislukt is. Telkens opnieuw – als ik zit te “klooien” met mijn ikea-lampen, mijn zelfgenutselde reflexiepanelen (isomo – that is) en mijn camerastatief – besef ik dat ik nog heel wat te leren heb. Maar zie: elke dinsdag ga ik trouw naar de fotografiecursus, dus hopelijk zie je hier tegen de zomer toch heel wat betere beelden. Laat je dus niet afschrikken door de foto: deze pasta is én gemakkelijk én lekker én vrij slank. Een heerlijk opstapje naar de zomer dus.

Inspiratie haalde ik bij Skinny Taste

Wat heb je nodig? 

300 g lasagnoni, of gewone lasagnevellen
olijfolie
1 teentje look, geperst
3 sjalotjes, fijngesneden
1 kl gedroogde tijm
2 courgettes, gewassen, grof geraspt en uitgelekt
zout en peper
250 g ricotta
50 g geraspte parmezaan + extra om te garneren
1 ei, losgeklopt
een bosje basilicum, fijngehakt
500 ml tomatensaus (ik gebruikte een restje van deze saus)
1 bol mozzarella, in stukken gescheurd

Hoe ga je tewerk? 

Kook de lasagnoni gaar in een grote kom kokend en gezouten water.
Giet af, spoel met koud water en laat goed uitlekken.

Verhit een scheutje olijfolie in een kookpot.
Bak er op een zacht vuur de look, tijm en sjalot in aan.
Doe er de courgette bij en bak een paar minuten.
Laat het mengsel goed uitlekken in een vergiet.

Meng in een grote kom het courgettemengsel met ricotta, parmezaan, ei, basilicum, peper en zout.
Dep de lasagnonivellen droog.

Verwarm de oven voor op 175 °C.

Leg een lasagnonivel open op een werkvlak.
Spreid er een dunne laag van het courgette-ricottamengsel op uit.
Rol de pasta op.
Werk zo verder tot alle lasagnoni en alle vulling op is.

Schep een laagje tomatensaus in een ovenschaal.
Leg er de lasagnonirolletjes in.
Lepel er de rest van de tomatensaus over.
Verdeel er ook de mozzarella en de overgebleven parmezaan over.
Dek de schaal af met aluminiumfolie en bak 40 minuten.

Serveer met een slaatje.

Eén keer shoppen, twee keer eten: Risottoballetjes met geroosterde tomaten

Ik start vandaag met een nieuwe reeks op de blog: één keer shoppen, twee keer eten. Op deze manier wil ik je inspiratie geven om met dezelfde ingrediënten twee keer een andere maaltijd op tafel te zetten. Hoe verwerk je restjes, hoe zorg je ervoor dat je geen twee keer “from scratch”‘ moet beginnen, hoe kan je tijd winnen op zowel de boodschappen als het koken zelf.

Het eerste recept in de reeks bouwt voor op een restje risotto. Dat kan een overgebleven bord van deze Felix risotto zijn, maar ook bijvoorbeeld van de fregola-risotto met pompoen. Zelf gebruikte ik een restje preirisotto met kastanjes, en ook dat werkte prima.

Voor de vulling kan je alle kanten op: ik neem hier nu mini-mozzarella, maar wat kruidenkaas, een blokje feta of zelfs een lepeltje pesto is ook super lekker.

Hou er rekening mee dat deze balletjes het gemakkelijkst te maken zijn met een risotto waarin kaas verwerkt zit. Reden is dat de rijstkorreltjes dan beter aan elkaar kleven, en de balletjes daardoor gemakkelijker te vormen zijn.

Dit gerecht staat in 20 minuten op tafel, en er komt bitter weinig “koken” aan te pas. Je schuift een schaal in de oven, rolt wat balletjes, bakt ze in de pan… en klaar ben je! Komt als geroepen op “one of those days” wanneer je snakt naar puur troosteten.

Wat heb je nodig? 

1 bord risotto
150 g mini-mozzarella-bolletjes (uitgelekt gewicht)
50 g panko
olijfolie

Voor de saus

250 g kerstomaten
1 rode ui, fijngesneden
lookolie
zout en (zwarte) peper
1 kl kristalsuiker
basilicum, fijngesneden

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 180 °C.

Meng in een ovenschaal de kerstomaten met de ui, een scheutje lookolie, peper, zout en suiker.
Schuif 20 minuten in de oven.

Maak intussen de risottoballetjes.
Neem een eetlepel risotto in je hand.
Duw plat tot een schijfje.
Leg er een bolletje mozzarella op.
Sluit de rijst rond de mozzarella.
Rol de balletjes in de panko.
Ga zo verder tot alle rijst opgebruikt is.

Verhit een scheutje olijfolie in een pan.
Bak er de risottoballetjes in aan tot ze mooi goudbruin zijn.
Laat uitlekken op een velletje keukenpapier.

Neem de ovenschaal uit de oven.
Roer er de basilicum door.

Serveer de risottoballetjes met de geroosterde tomaten.

Ambitieuze zaterdag: Felix risotto met paprika en champignons

Een tijdje geleden won ik de Gelukzak van Felix Pakhuis in Antwerpen: een tas gevuld met lekkers, zoals Siciliaanse olijfolie, Spaanse calasparra rijst en een fles Les Jamelles chardonnay. Er zat ook een receptje bij voor een heerlijke risotto, en zo ging ik gisteren aan de slag!

Risotto is zo’n typisch recept dat veel mensen afschrikt, en daarom heb ik het hier onder “ambitieus” gecatalogeerd. Nochtans is het niet moeilijk, maar het vergt een beetje aandacht en geduld. De start is het belangrijkste: neem je tijd om de sjalotjes mooi glazig te stoven, om de rijstkorrels mee te bakken tot ze doorzichtig zijn, en om de wijn volledig te laten verdampen. Voeg dan lepel per lepel bouillon toe, en roer regelmatig tot al het vocht is opgenomen. Giet er pas dan weer een extra lepel bouillon bij.

Met dit basisrecept kan je alle kanten uit. Voor mijn eigen ‘signature’ risotto start ik met wat gerookt spek, voeg dan pas de sjalot toe, en laat tegen het einde wat frisgroene erwtjes meekoken. Afwerken doe ik met citroensap en munt. Of kies voor een herfstige variant, zoals deze pompoenrisotto van fregola.

In deze “felixrisotto” roer je op het einde wat pindjur, een Balkan-saus op basis van aubergine, tomaat en paprika, door je risotto. Kan je de saus niet vinden, laat dan gewoon achterwege, of vervang door eenvoudige tomatensaus.

Het resultaat is een hartige risotto met een smeuïge textuur. Ideaal om nu al een streepje zon in huis te halen.

Wat heb je nodig? 

olijfolie
3 sjalotjes, fijngesneden
enkele takjes tijm
1 laurierblad
350 g risotto- of paëllarijst
1 wijnglas witte wijn
800 ml groentenbouillon
350 g gemengde paddenstoelen
200 g geroosterde paprika
citroensap
3 el milde pindjur
2 el zure room
handvol geraspte pecorino
handvol basilicumblaadjes, fijngehakt
peper en zout

Hoe ga je tewerk? 

Verhit een scheutje olijfolie in een stoofpot.
Bak er de sjalot met tijm en laurier in aan.
Voeg er de rijst aan toe en laat bakken tot deze doorzichtig is.
Blus met witte wijn en laat volledig verdampen.
Voeg een lepel bouillon toe en roer regelmatig.
Als het vocht verdampt is, voeg je opnieuw een lepel bouillon toe.
Werk zo voort tot de risotto klaar is (duurt ongeveer 20 minuten. Je wilt geen “krijt-smaak” meer, maar een beetje bite is wel lekker).

Verhit intussen een scheutje olijfolie in een pan.
Bak er de gemengde champignons in aan.
Voeg aan het einde ook de paprika toe er warm door.
Kruid naar smaak met peper en zout.

Werk de risotto af met een kneepje citroensap, pindjur en zure room.
Meng er een handvol geraspte pecorino en de fijngesneden basilicum door.
Kruid met peper en zout.

Serveer de risotto met de gebakken paprika en champignons.
Werk af met een beetje kaas en wat basilicumblaadjes.

Mini-maxi woensdag: Pizza met tomaat, olijven en rucola

Knapperige bodem, frisse tomaten, hartige olijven, bittere blaadjes en smeuïge kaas: dat is de samenvatting van dit bordje lekkers. De ideale combinatie van zout en fris, zacht en krokant, kortom: dé pizza der pizza’s!

Ik heb al heel wat pizzadeeg gemaakt, maar nooit was het resultaat zo goed gelukt als deze keer. Ik heb het deeg gekneed in mijn Kitchenaid keukenmachine, en dat maar liefst 10 minuten lang. Zorg wel dat je erbij blijft, want de machine moet serieus werken, en de mijne schoof steeds meer naar het randje van het aanrecht. Het resultaat is een elastisch deeg dat mooi gelijkmatig rijst, zelfs in de koelkast.

Het geheim van de krokante korst zit hem in het voorverwarmen van de oven. Doe dat mét de bakplaten erin, en beleg je pizza op een bakpapier. Schuif die dan zo rechtstreeks op de hete bakplaat. Na een klein kwartiertje heb je een krokante pizza zoals in de beste pizzeria van Italië.

Valt het op dat ik een beetje lyrisch ben?

Bron: Jamie’s Italië en The Naked Chef is terug

Wat heb je nodig? 

Voor het deeg

500 g wittebroodmeel
2 kl fijn zeezout
1 zakje van 7 g gedroogde gist
2 kl suiker
3,75 dl lauw water

Voor de topping

4 tomaten
zout en zwarte peper
olijfolie
rode wijnazijn
1 handvol ontpitte zwarte (kalamata) olijven
2 bollen mozzarella
100 g rucola
parmezaanse kaas, geschaafd

Hoe ga je tewerk? 

Doe de bloem in de kom van de keukenmachine.
Maak er een kuiltje in.
Strooi het zout op de zijkanten.
Meng het water met gist en suiker, en giet het mengsel in het kuiltje.
Laat de keukenmachine op lage snelheid de ingrediënten mengen tot een homogeen geheel.
Zet de snelheid hoger en laat een tiental minuten kneden.

Bestuif het deeg met bloem, dek af en laat 15 minuten rusten op kamertemperatuur.

Verdeel het deeg in vier à vijf bolletjes, verpak in vershoudfolie en laat rusten tot gebruik. (als je het deeg bijvoorbeeld ’s ochtends maakt om ’s avonds te gebruiken, kan je de deegpakketjes in de koelkast bewaren)

Verwarm de oven voor op 250 °C met de bakplaten erin.

Maak nu de topping.
Snijd de tomaten in fijne blokjes.
Doe ze in een kom, kruid met peper en zout en meng er een scheutje olijfolie en rode wijnazijn door.
Voeg er de olijven aan toe en roer door.

Neem een deegbolletje uit de plasticfolie.
Rol uit tot de gewenste grootte, ongeveer 5 mm dik.
Leg de bodem op een bakpapier.
Beleg met het tomatenmengsel.
Scheur er wat stukjes mozzarella over.
Herhaal met de andere deegbolletjes.

Schuif de pizza’s met het bakpapier op de bakplaten.
Bak ze in 7 à 10 minuten goudbruin en krokant.
Neem uit de oven.
Verdeel er de rucola over en schaaf er wat parmezaanse kaas op.

Serveer.

Donderdag veggiedag: Pastinaakfrietjes met yoghurtsaus #dagenzondervlees #foodblogswap

Ik heb mij op het allerlaatste moment laten overhalen om mee te doen aan Dagen zonder Vlees. Veertig dagen de vlees- en visconsumptie beperken… Geen lachtertje, want wij zijn absoluut geen vegetariërs en kunnen een goed stukje biefstuk op tijd en stond wel appreciëren. Waarom dan wel meedoen?

1. Als je al eens een documentaire over de voedselproductie gezien, of een artikel over hetzelfde onderwerp gelezen hebt, kán je niet anders dan vragen stellen bij die braadworsten aan € 1 in promotie. Onrealistisch, en absoluut níet wat ik op mijn bord wil hebben. Minderen is dan ook de boodschap.
2. Het vlees dat ik koop is grotendeels biologisch, of komt van een slager waarin ik vertrouwen heb. En ja: daar hangt een prijskaartje aan vast. En net dát is de tweede reden om mee te doen: liever één keer een lekker, verantwoord stukje vlees op mijn bord, dan drie keer rommel uit de massaproductie.
3. Ook de viskwekerij is er erg aan toe, zo blijkt. Ik kies dan liever voor een kleiner stukje duurzaam geviste zeebaars. En tijdens #dvz nog eens extra minder dan anders: om aan te tonen dat de consument niet zomaar alles slikt dat hem voorgeschoteld wordt (letterlijk én figuurlijk…)
4. Onze aarde is er slecht aan toe. Je hoeft geen wetenschapper te zijn om dat te beseffen. Eén dag zonder vlees of vis bespaart 11 m² ecologische voetafdruk: dat is 10 baden water of evenveel broeikasgassen als 15 km autorijden.
5. Eens wat minder uitbundig leven, is alleen maar goed voor de gezondheid. En wees nu eerlijk: dat is toch voor íedereen een valabel argument?

En dus vind je hier tot pasen enkel nog veggie receptjes. Wil je alvast aan de slag, kan je in de receptenindex heel wat inspiratie opdoen. Wat dacht je bijvoorbeeld van een heerlijke venkelpasta op maandag, geroosterde wintergroenten op dinsdag, basilicumrisotto op woensdag, spanakopita voor donderdag en haloumi-pitabroodjes als gemakkelijk maal op vrijdag? Zeg nu zelf: het voelt niet als dagen ZONDER, eerder als weken MET!

Zelf ben ik niet van plan om alle vlees en vis van ons menu te schrappen, eerder om er bedachtzamer mee om te springen. In plaats van 2 keer veggie per week, denk ik nu 40 dagen eerder in termen van 2 keer níet veggie. Hoe ik het er vanaf breng, kan je op de site van Dagen zonder Vlees volgen.

En voor een extra goeie start, maakte ik gisteren deze heerlijke groentenfrietjes met yoghurtsaus. Ik deed inspiratie op bij Share love not secrets, de foodblog van Marleen uit Amsterdam, en dat in het kader van de Foodblogswap van februari. Marleen maakte ze met zoete aardappel, ik koos voor pastinaak. Een echte familiefavoriet!

Wat heb je nodig? 

6 grote pastinaken
lookolie
1 kl chilipoeder
1 el komijnzaad
zout
fleur de sel
peterselie

Voor de saus
100 g Griekse yoghurt
1 el tahin
1 teentje look, geperst
sap en rasp van 1/2 citroen
peper en zout

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 200 °C en bedek twee bakplaten met bakpapier.

Schil de pastinaken.
Snijd ze in frietjes.
Leg ze op de bakplaten (mooi naast elkaar) en besprenkel met een beetje lookolie.
Kruid met chili, komijn en zout.
Schuif 20 minuutjes in de oven tot de frieten mooi goudbruin zijn. Keer halverwege om.

Maak intussen de saus.
Meng hiervoor de Griekse yoghurt met de andere ingrediënten.
Kruid naar smaak met peper en zout. 

Serveer de frietjes met wat peterselie en fleur de sel.
Geef er het yoghurtsausje bij.