Paas-countdown: Pull-apart bread met citroen

Oooooh, wat is dit een zalig recept! Het ziet er niet alleen spectaculair uit, het smaakt ook nog heerlijk fris en decadent. Zo’n gerecht waarvan iedereen “wow!” zegt. Het vergt wat tijd, een beetje liefde, een schepje geduld, maar het is het allemaal dubbel en dik waard. Dit pull-apart bread is dé ster van je paasbrunch of -ontbijt.

De basis is een eenvoudig zoet gistdeeg dat je met een mengsel van boter, suiker en citroenrasp bestrijkt. Door dit in reepjes te snijden en te stapelen, krijg je dat typisch “pull-apart” patroon. Je hoeft trouwens niet voor citrus te kiezen: ik ben ervan overtuigd dat wat vanille, of een mooie hoeveelheid geraspte chocolade gemengd met wat gehakte hazelnoten een even lekker resultaat geeft. Maar zelf hou ik wel van wat frisheid bij de intense zoetigheid van de gekarameliseerde suiker.

De grootste moeilijkheid bij dit brood is weten wanneer het gaar is. Als je erin steekt met een mesje, zal dat er altijd wat vochtig uitkomen door de toevoeging van boter en suiker tussen de lagen. Zelf heb ik ook de fout gemaakt het brood wat te lang te bakken. Ik zou dus 30 à 35 minuten aanraden (heteluchtoven).

Overgiet het brood na afkoelen met een dik glazuur van bloemsuiker en citroensap en je kunstwerk is klaar. Laat de gasten sneedjes brood afscheuren en besmeren met (jawel) nog wat extra roomboter: goddelijk!

Inspiratie voor het deegrecept: Nest Bakboek

Wat heb je nodig? 

Voor het brooddeeg
20 g verse gist
2 el suiker
2,8 dl melk, lichtjes opgewarmd
500 g patisseriebloem
1 ei
1 tl zout
20 g boter op kamertemperatuur & extra om de cakevorm in te vetten
1 el olie

Voor de vulling
150 g boter
rasp van 3 bio-citroenen
150 g suiker

Voor het glazuur
sap van 1 citroen
200 g bloemsuiker

Hoe ga je tewerk?

Los gist en suiker op in de melk.
Meng met de helft van de bloem.
Laat 10 minuten rusten.

Voeg nadien de rest van de bloem toe en meng in de keukenmachine.
Roer er ook het losgeklopt ei, het zout en de boter door.
Laat 10 minuten kneden tot een elastisch, maar nog vrij nat deeg (met de hand 20 min. kneden).

Vet een kom lichtjes in met een beetje olie.
Leg er het deeg in, dek af met een handdoek en laat 30 minuten rijzen op kamertemperatuur, of tot het deeg verdubbeld is in volume.

Smelt de boter voor de vulling.
Roer er citroenrasp en suiker door.
Rol het deeg uit tot ongeveer een halve centimeter dik op een bebloemd oppervlak.
Smeer er het boter-suiker mengsel over uit.
Snijd de deegplak in vierkantjes.
Snijd de vierkantjes nog eens middendoor zodat je rechthoekjes krijgt.

Vet een cakevorm in met een beetje boter.

Leg één rij van de rechthoekjes op elkaar en zet deze met de snijkant naar boven in de cakevorm.Herhaal met de rest van het deeg.

Kwast een beetje olie op een vel plasticfolie.
Dek hiermee de cakevorm losjes af (met de geoliede kant op het deeg) en leg er een handdoek over.
Laat rijzen tot het deeg in volume verdubbeld is (1 à anderhalf uur).

Verwarm de oven voor op 175 °C.

Schuif het brood in de oven en bak in 30 à 35 minuten goudbruin.

Neem uit de oven en laat afkoelen op een rooster.
Maak intussen het glazuur: voeg hiervoor een beetje citroensap bij de bloemsuiker.
Roer en voeg extra sap toe tot je een vloeibaar maar vrij dik en ondoorschijnend glazuur hebt.

Giet het glazuur over het brood.

Serveer en geniet!

 

Eén keer shoppen, twee keer eten: Boterham met bietenhummus, feta en komkommer

We zijn alweer aan dag 31 van Dagen zonder Vlees. En vergis je niet: het zijn geen 40, maar 46 vegetarische etmalen. Nog ongeveer 1/3 te gaan dus. Hoe het me bevalt? Wel, ik heb mij in elk geval redelijk goed aan mijn doel van slechts 2 keer per week vis of vlees kunnen houden: momenteel 23 dagen veggie, 7 vlees of vis. Alleen loopt het deze week wat moeilijker… Vooral de lunch, dat begint een opdracht te worden.

Ik heb kazen ontdekt waarvan ik het bestaan niet kende, ik heb salades geitenkaas, broodjes brie en tomatensoepen gegeten tot ze mijn oren uitkwamen. Vooral buitenshuis vegetarisch lunchen vind ik moeilijk: de keuze is dikwijls zo beperkt! Kaas of soep – wat dus eigenlijk al tot mijn “dvz-uniform” behoort – verder gaan de meeste menukaarten niet. En dus ging ik zelf maar op zoek naar iets anders. Iets gemakkelijk, iets zonder veel inspanningen of boodschappen.

Et voila… Aanschouw de boterham met bietenhummus! Echt een ware ontdekking. Lekker, eenvoudig, snel klaar en toch nét dat tikkeltje anders. Met dit recept in mijn repertoire kan je er nog wel 15 dagen tegen.

Bijkomend voordeel: dit is weer zo’n gerecht in de reeks “één keer shoppen, twee keer eten”: je kan met een restje van de bietenhummus – of met wat gepofte bietjes die je nog overhebt na het maken van deze bietencarpaccio – aan de slag. Wat komkommer snijden, feta verkruimelen, muntblaadjes plukken… en je bent al klaar. Waar wacht je nog op?

Wat heb je nodig? 

een restje bietjeshummus
1/2 komkommer
100 g feta
enkele muntblaadjes
4 sneden lekker brood

Hoe ga je tewerk? 

Rooster het brood.
Laat eventjes afkoelen en besmeer met een laag bietjeshummus.
Snijd de komkommer in kleine staafjes en verdeel over de hummus.
Verkruimel de feta en strooi deze er ook over.
Garneer met enkele blaadjes munt.

Serveer.

Ambitieuze zaterdag: Sandwichen

Wat is er leuker dan een uitgebreid weekendontbijt? Eens rustig de tijd nemen om de krant te lezen en bij te praten met je tafelgenoten. Uiteraard hoort daar ook heel wat lekkers bij. Koffiekoeken en pistolets van een goeie bakker, zo van die die nog met échte boter gemaakt zijn. Smeuïge yoghurt, vers fruit en geurige koffie van net gemalen koffiebonen. En waarom ook eens geen zelfgebakken sandwichen?

Ik zet het recept hier onder “ambitieus”, omdat brood toch altijd een beetje chemie blijft. Hoe je sandwich er uiteindelijk uitziet, is van zoveel zaken afhankelijk: omgevingstemperatuur, luchtvochtigheid, de accuraatheid van je oven, eventuele tocht, het soort meel, de versheid van de gist… En zo kan je met hetzelfde recept toch twee keer een ander resultaat bekomen. Maar laat je niet afschrikken: brood bakken is leuk! Echt waar, ik sta telkens versteld van het resultaat, zelfs als het niet helemaal gelukt is zoals ik zou willen. Als je ziet dat je van zo’n bescheiden ingrediënten zoiets indrukwekkend kan maken… dat is toch fantastisch!

Wat een beetje oefening vergt, is het opbollen. Ik ben de techniek ook nog niet helemaal meester, maar het begint wel te komen. Bedoeling is dat het deeg een zekere oppervlaktespanning krijgt. Je neemt het deegstukje en rolt het zeer stevig rond op het werkvlak met de muis van je duim. En met zeer stevig bedoel ik dus ook zéér stevig: er komt serieus wat armkracht aan te pas! Op een bepaald moment voel je dat het deeg een “vel” krijgt: dat is het moment waarop de oppervlaktespanning zich begint te vormen. Dan verplaats je het bolletje al draaiend naar de ruimte tussen je handpalm en je vingers. Je laat het daarin nog even rondgaan tot je een mooi bolletje hebt. En zo kan je verderwerken.

Ik heb enkele recepten uitgeprobeerd, maar ze gaven allemaal min of meer hetzelfde resultaat, en dus zou ik nu altijd dit recept uit het Nest Bakboek gebruiken: eenvoudig en zonder poespas. Het resultaat is een broodachtige sandwich, iets zwaarder en substantiëler dan wat je doorgaans bij de bakker vindt, maar daarom niet minder lekker.

Besmeer de versgebakken sandwichen met roomboter en geniet… Wat heb je meer nodig om gelukkig te zijn?

Voor 15 à 18 sandwichen

Wat heb je nodig? 

15 g verse gist
50 g suiker
2,8 dl melk, op kamertemperatuur
500 g wit broodmeel
20 g boter
1 ei
groot snuifje zout

Voor de afwerking
1 ei, losgeklopt

Hoe ga je tewerk? 

Los gist en suiker op in de melk.
Voeg de helft van het meel toe en laat 10 minuten rusten.

Voeg de rest van het meel toe, doe in de kom van je keukenmachine en laat 12 minuten kneden (met de hand ongeveer 20 minuten kneden).
Voeg al knedend langzaam de boter, het ei en het zout toe.
Laat het deeg 30 minuten rijzen onder een vochtige handdoek, op een tochtvrije plaats.

Verdeel het deeg in porties van 60 g.
Bol op en leg op een snijplank.
Dek af en laat opnieuw 10 minuten rusten onder een vochtige handdoek.

Vorm sandwiches van de deegbollen en leg met de naad naar onder op een ingevette bakplaat.
Laat 40 minuten rijzen onder een droge doek.

Verwarm de oven voor op 210 °C.

Kwast de sandwichen in met het losgeklopte ei.
Bak ze 10 à 12 minuten in de voorverwarmde oven tot goudbruin.

Laat afkoelen op een rooster.

Serveer met roomboter.

Sinful Sunday: Pompoenbrood met rumrozijnen

Nog niet eens zo lang geleden waren de avonden – zacht uitgedrukt – lastig. Onze kleinste meid had het moeilijk, liep te zeuren, hing aan mijn been of kwam óp mijn voeten zitten in de keuken. Ze weende, zaagde, neutte, … tót ze aandacht kreeg. En ze blijkt een doorzetter te zijn…

Ik moest er opeens aan denken toen ik gisteren, als ik de kindjes in bed gelegd had, hun vertrouwde slaapliedjes gezongen had (ironisch genoeg hoort “goeiemorgen” daarbij, maar ook “op een grote paddestoel” en “‘k zag twee beren”) en de kleren aan het opvouwen was in de badkamer. Het is eigenlijk nog maar een dikke maand geleden, en toch lijkt het al ver weg. Nu is thuiskomen van het werk eerder een zaligheid, zoals ik het mij vroeger voorstelde toen ik er in huis nog géén mini’s rondliepen: de meisjes vertellen honderduit over hun dag, ik lees een paar boekjes voor, trek dan naar de keuken om het eten klaar te maken, en het enige dat ik dan nog hoor, zijn stampende voetjes, stiekem gegiechel en de oudste die de jongste de les spelt.

Terwijl nummer één op anderhalf al gekalmeerd was, heeft nummer twee er wat langer over gedaan. Er waren avonden dat ik dacht dat het nooit zou veranderen, dat ze nu eenmaal een “druk” karakter had. Er waren weekends dat ik blij was dat ik ze rond 8 uur onder de wol kon stoppen. Er waren ochtenden dat ik al uitgeput was als de werkdag nog moest beginnen. Maar nu, amper anderhalve maand later, lijkt het allemaal een ver verleden. Grappig toch, hoe snel je zo’n crisismomenten (of zeg maar -perioden) vergeten bent… Dat is waarschijnlijk het geheim van het ouderschap: hoe komt het anders dat mensen meer dan één kind willen?

Afbeelding van de Club van Relaxte Moeders

Om maar te zeggen, als je ook in zo’n “fase” zit (een sprongetje, zoals het vervloekte boek dit wel eens durft noemen): HET GAAT OVER! En je bent die dan zo weer vergeten, zoals de bevalling dus eigenlijk (*kuch)…

Enfin, tijd voor waar het hier eigenlijk over gaat: eten! Voor de Libelle Foodbloggerswedstrijd heb ik natuurlijk niet enkel het recept van de pompoenschelpjes uitgeprobeerd. Ik probeerde nog een gerecht met lamsgehaktballetjes en tabouleh, dat nog wat verfijning nodig heeft voor ik het hier kan posten, maar ook dit heerlijk pompoenbrood, dat zo goed gelukt was dat ik het meteen op de blog kan gooien!

Ik vertelde al over mijn haat-liefde-verhouding met pompoen, maar in dit geval is de zoete smaak alleen maar een voordeel: het geeft een zekere aardsheid mee aan het brood (dat eigenlijk eerder een cake is… maar om mijzelf goed en gezond te voelen, noem ik het maar een brood, naar analogie met bananenbrood, bijvoorbeeld…).

Voor dit recept kan je eigenlijk elke soort pompoen gebruiken, ook de grotere versies. Ik nam butternut onder het motto: “restjes opmaken”. De rozijnen kan je evengoed weglaten, of -als je je kinderen liever alcoholvrij houdt- weken in een beetje lauw water. Hak je hazelnoten niet te fijn, dat geeft een lekkere bite mee aan het brood.

Het brood is héérlijk an sich, maar met een beetje ricotta en honing wordt het alleen maar goddelijker!

Wat heb je nodig?

250 g grof geraspte pompoen (= ongeveer een kwart van een butternut)
150 g bloem
150 g grof gemalen hazelnoten
5 g bakpoeder (= ongeveer 1 kl)
140 g bruine suiker
250 g zonnebloemolie
3 losgeklopte eieren
1 kl speculaaskruiden
100 g rozijnen, minstens 2 u geweekt in rum of water

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 180 °C.

Doe alle ingrediënten, behalve de rozijnen, in de kom van een keukenmachine.
Laat zachtjes draaien tot alles gemengd is.
Roer er voorzichtig de uitgelekte rozijnen door.

Vet een cakevorm in met een beetje olie.
Stort er het beslag in.
Bak 60 minuten in de oven.
Test of het brood gaar is door er een mes in te steken. Als dit er helemaal droog uitkomt, is het brood klaar.
Neem uit de oven en laat 5 minuten afkoelen.
Ontvorm en laat verder afkoelen op een rooster.

Serveer met ricotta en honing.

Bloch’s yoghurtbrood

Nog eens tijd voor een broodproject. Ik heb al wel enkele broodrecepten uitgeprobeerd, maar dit yoghurtbrood uit het derde Blochboekje: “Stefan Elias reist in de voetsporen van Jacques Bloch” is tot nu al het best gelukt!

Ik begrijp steeds meer dat brood bakken een echte kunst is, en dan nog één die je niet snel onder de knie krijgt… Je moet kunnen aanvoelen wanneer je net voldoende vocht hebt toegevoegd, wanneer je genoeg gekneed hebt, en je moet het moment herkennen dat je brood net hoog genoeg gerezen is voor je er de lucht weer uitduwt. Ik heb de kunst nog niet helemaal beet, maar er zijn al vorderingen. Zo weet ik intussen dat je bij de start niet de kwistig moet zijn met bloem: het deeg wordt steviger naarmate je het meer kneedt, en als je bij de start te veel bloem toevoegt, eindig je met een droog brood.

Dit yoghurtbrood is eenvoudig te bereiden en vraagt – zeker als je een keukenrobot in huis hebt – niet veel werk, maar – zoals alle goede dingen – wel een beetje tijd. Voor alle duidelijkheid: dit brood smaakt als een gewoon bruin brood, de yoghurt kan je niet meer terugvinden.

Wat heb je nodig?

voor een brood van 400g
50 g tarwevolkorenmeel
175 g tarwebloem
4 g zout
8 g verse gist
165 g yoghurt

Hoe ga je tewerk?

Verkruimel de gist in een grote kom.
Meng er de yoghurt door en roer glad tot de gist volledig opgelost is.

Voeg er dan de andere ingrediënten aan toe en meng tot een egaal deeg.

Kneed het deeg een 7-tal minuten in de keukenrobot, of een dikke 10 minuten met de hand.

Dek de kom af met een vochtige handdoek en laat het deeg 20 minuten rusten.
Plooi het deeg twee keer dubbel en maak stevig rond.
Laat het deeg afgedekt nog eens 20 minuten rijzen.
Sla de lucht uit het deeg en maag de bol nog eens stevig rond.
Leg op een met bakpapier beklede bakplaat.
Laat een uur rijzen tot de deegbol in volume verdubbeld is. Verstuif wat bloem over de deegbol en maak er met een scherp mes enkele insnijdingen in.

Laat het yoghurtbrood nog 15 minuten narijzen.
Verwarm de oven voor op 220 °C.
Bak het brood 25 minuten in de oven, waarvan je de temperatuur meteen verlaagd tot 200 °C.
Het brood is genoeg gebakken als het hol klinkt als je erop tikt.

Christmas countdown: Bietjeshummus met platbrood

Voilà, hier ben ik weer. Het heeft even geduurd, maar ik ben er helemaal klaar voor! Vandaag starten we met een “Christmas countdown” met lekkere receptjes voor kerst en bij uitbreiding oudejaar.

Kerst roept bij mij altijd een familiegevoel op. Al sinds mijn zus en ik het ouderlijk huis verlieten om in de mooiste aller steden te gaan wonen, keren we op 24 december al voor de middag terug naar de “boerenbuiten” om er samen met ons mama alle voorbereidingen van het kerstfeest te treffen. Vooraf zijn we al weken bezig met het uitdokteren van Hét Perfecte Menu, het kiezen van de juiste tafelversiering, en – uiteraard – het zoeken naar de origineelste cadeautjes. Die voorbereidingen zijn trouwens al “half the fun”: dat zalige vooruitkijken naar het gezelligste feest van het jaar, dat kan voor mij niet lang genoeg duren.

En eens “dé dag” er dan is, is de tijd in de keuken minstens even leuk als het feest zelf. We koken samen, babbelen bij over alweer-een-jaar-achter-de-rug, we luisteren naar Dirk De Prins op Radio 2 (voor één keer mag dat) die de grootste keukenblunders met een smakelijke stem nog probeert recht te trekken, de kindjes lopen af en aan met cadeautjes en proberen te raden wat erin zit, mijn papa loopt af en aan naar de kelder en de tuin om het lekkers aan te voeren, en mijn man en schoonbroer zorgen voor het labelen van de geschenkjes, zodat we die straks op geheel willekeurige wijze kunnen uitdelen. Ha, ik kijk er alweer reikhalzend naar uit!

Ik start deze week met enkele hapjes voor de feestdis. Hummus is een all-time favoriet: zo’n overvolle kom “beige” kan – ondanks zijn niet echt uitbundig uiterlijk – bij mij niks verkeerds doen. En laat ik nu net een heerlijke manier gevonden hebben om zijn façade een beetje te pimpen: je voegt er rode biet aan toe en het nietszeggend brouwsel is maar één mix verwijderd van een exuberant fuchsia. Ik heb er in dit geval platbroden met lookolie, zeezout en een beetje komijn bij gebakken, maar met wat ordinaire toastjes is deze dip even lekker.

Ik haalde voor beide recepten mijn inspiratie uit “Veg” van Hugh Fearnley-Whittingstal.

Wat heb je nodig?

Voor de bietjeshummus

60 g walnoten
1 koffielepel komijnzaad
20 g oud brood, in stukken (of cracotten, beschuiten, …)
250 g gare rode bietjes (dat zijn er ongeveer 2)
1 eetlepel tahini (kan je eventueel weglaten)
1 grote teen look, geperst
wat olijfolie
zeezout en versgemalen zwarte peper

Voor de platbroden

250 g witte tarwebloem
250 g wit broodmeel
anderhalve afgestreken koffielepel zeezout
1 koffielepel gedroogde gist
1 eetlepel olijfolie
lookolie
grof zeezout of fleur de sel
gemalen komijn

Hoe ga je tewerk? 

Voor de bietjeshummus

Verwarm de oven voor op 180 °C. Rooster de walnoten 5 à 7 minuten op een bakplaat tot ze beginnen te geuren.
Laat afkoelen.

Verwarm een kleine koekenpan op hoog vuur en rooster er de komijnzaadjes in tot deze ook beginnen te geuren.

Doe het oud brood en de walnoten in de blender en mix fijn.

Voeg komijnzaad, bietjes, tahini, look en een beetje olijfolie toe.

Mix fijn.

Voeg eventueel wat extra olijfolie toe om de hummus smeuïg te maken en kruid met peper en zout.

Voor de platbroden

Meng de twee soorten bloem met het zout en de gist.

Voeg er de olijfolie en 325 ml warm water aan toe.
Kneed met de hand 10 minuten of laat de keukenmachine het werk doen in de helft van de tijd.
Het deeg is vrij los en kleverig: dit is normaal! Voeg dus geen extra vocht toe.

Sprenkel wat olie in een kom en doe het deeg erin.

Bedek met een natte handdoek en laat rijzen tot het deeg in volume verdubbeld is (1 à 2 uur).

Haal het deeg, als het goed gerezen is, uit de kom en prik er met gestrekte vingers in, tot alle lucht eruit verdwenen is.
Neem balletjes ter grootte van een citroen van het deeg en rol ze zo dun mogelijk uit.

Laat 5 minuutjes rusten.
Verwarm een pan met anti-aanbaklaag tot ze zeer heet is en begint te roken.
Leg het platbrood in de pan en bak ongeveer 2 minuten (tot er luchtbellen ontstaan).

Draai om en bak nog 1 à 2 minuten (tot ook deze kant bruine vlekjes krijgt).

Leg op een bord en besprenkel met lookolie, zeezoutvlokken en komijn.

Snij of breek in stukken en serveer met de bietjeshummus.

Hartige mini-brioche met schapenkaas

Ik ben de laatste tijd in de “baking-mood”: altijd zin om iets in de oven te zetten, de geur van verse gist door het huis te laten walmen, het geluid van een knisperende korst te aanhoren… En dus ben ik vanavond, na een heerlijk dagje Planckendael met de kindjes, nog een klein bakproject gestart: hartige brioches!

Ik ben de trotse eigenaar van zo’n zalige KitchenAid keukenmachine. Wat hou ik van dat ding! Met z’n fantastische kersrode kleur fleurt hij heel mijn keuken op, en hij is nog een werkpaard ook. Bij de aankoop van dit wonder kreeg ik een kookboek met receptjes waarin hij sterk is, cadeau. Ik heb mij al meerdere keren zitten verlekkeren bij het doorlezen van de recepten, maar om de ene of andere reden had ik enkel nog maar de kerststol geprobeerd. Tijd om daar verandering in te brengen.

Ik zocht iets broodachtig waarin ik een restje gist dat nog in de koelkast lag, kon verwerken, en kwam uit bij de “Saffraanbrioche met chocolade”. Maar omdat ik niet zo’n zin had in een zoet gebak, besloot ik er een hartige variant van te bedenken. Het recept suggereert al om dit te doen, door de chocolade te vervangen door geraspte kaas, maar ik ging nog een stapje verder door de saffraan weg te laten en in de plaats een mengsel van komijnzaad en vadouvan te gebruiken. Ik heb ook wat meer gist gebruikt, omdat mijn gist al een dikke week in de koelkast lag, en – hoewel de houdbaarheidsdatum nog lang niet verstreken is – ik bang was dat hij al een beetje kracht verloren had. En tot slot had ik ook geen ei meer over voor het glazuur, dus ik heb de brioches enkel met een beetje melk ingestreken. Een last minute toevoeging waren de sesamzaadjes: leken mij ook wel te passen bij deze hartige broodjes.

Het deeg is vrij vochtig en ik denk dat ik het waarschijnlijk niet lang genoeg gekneed heb. Ik heb nochtans de instructies uit het boek nauwgezet opgevolgd. Of misschien komt het door de grootte van mijn verse scharreleitjes? Ik heb daarom – na de eerste rijs en voor het proportioneren van het deeg – nog wat extra bloem toegevoegd. Het bleef wel een moeilijk hanteerbaar, vrij plakkerig deeg.

Uiteindelijk bleek dit wel de goeie beslissing, want de brioches zijn héérlijk! Goed gerezen, lekker luchtig en heerlijk kruidig, maar toch zacht van smaak. De volgende keer probeer ik de zoete variant!

Wat heb je nodig?

15 g verse gist
2 eetlepels suiker
3 eetlepels lauw water
1 koffielepel komijnzaad
1 koffielepel vadouvan
2 eieren
200 g bloem
een snuifje zout
100 g boter
100 g schapenkaas
1 eidooier, voor het glazuur
(zwarte) sesamzaadjes

Hoe ga je tewerk? 

Verkruimel de gist in een kommetje met de helft van de suiker, de kruiden en het water. Roer tot de gist opgelost is, en laat 5 à 10 minuten staan tot het mengsel lichtjes begint te schuimen.
Kluts er de eieren onder.

Meng de bloem, het zout en de rest van de suiker 15 seconden in de mengkom van de KitchenAid op stand 2 met de kneedhaak.

Verhoog de snelheid naar stand 3 en kneed het gist-eiermengsel beetje bij beetje onder de bloem tot je een glad deeg krijgt.

Kneed nog 2 à 3 minuten.
Voeg de boter en de geraspte schapenkaas toe en kneed nog 3 minuten tot een homogeen geheel.

Leg het deeg in een ongeoliede kom, dek af met een vochtige keukenhanddoek en laat anderhalf uur rijzen op een warme plaats. Het deeg moet minstens verdubbeld zijn in volume.

Vet 12 vormpjes (ik gebruikte een muffinplaat) in.
Kneed het deeg even door op een bebloemd werkblad en verdeel in 12 porties.
Haal een derde van elke portie deeg en leg apart.
Rol de grote porties tot bolletjes en leg deze in de vormpjes.
Maak er een kuiltje in.
Rol de kleine porties eveneens tot bolletjes en leg in de kuiltjes.
Dek af en laat 1 u rijzen.

Verwarm de oven voor op 220°C.
Meng de eidooier met eetlepel water.
Bestrijk er de brioches mee, bestrooi ze met de sesamzaadjes en bak ze in 12 à 15 minuten goudbruin.
Neem de brioches na het bakken meteen uit de vorm en laat afkoelen.
Serveer warm met boter of laat afkoelen en eet met lekkere kom herfstige groentensoep.

Zetelpicknick met Bloch’s sesambrood

Wat ruikt lekkerder dan versgebakken brood? Ik kan eigenlijk niets bedenken. De geur doet mij altijd denken aan mijn jeugd, toen mijn vader zelf bruin brood bakte. Hij deed eigenlijk voor de rest niet zo veel in de keuken. Het was “ons mama” die voor de dagelijkse, én de feestelijke kost zorgde. Maar het brood, dat was zijn domein. Toen hij het deeg stond te kneden, net lang genoeg om de gluten aan het werk te zetten, maakte dat heel wat indruk op mij. Ik kon ernaar blijven kijken, hoe dat mengsel van water, zout, bloem en gist bij elke beweging meer “deeg” werd en in een elastische, glanzende bol veranderde. Alleen al het rijzen onder een natte handdoek naast het haardvuur zorgde voor de meest heerlijke aroma’s. En eens die deegbol in de oven stond, werd het alleen maar beter: de geur van versgebakken brood is de beste die er is!

Woensdag probeerde ik het recept voor sesambrood uit het boek “Stefan Elias bakt feestelijke recepten van Jacques Bloch” uit. Het resultaat was niet slecht, maar ook nog niet helemaal zoals het zou moeten. Het brood was wat te “compact”: misschien te weinig gekneed of te kort gerezen? En toen het uit de oven kwam, plakte het aan de bakplaat. Zou dat door het natmaken komen?

In elk geval, ik blijf proberen! Het is niet het eerste brood dat ik bak, en zeker ook niet het laatste. Maar nog nooit was het resultaat perfect: dikwijls te droog, soms wat te weinig smaak, nu te compact. Bakkers met ervaring mogen mij altijd tips geven! Maar anders zal “trial en error” en véél geduld wel uitkomst bieden…

Wat heb je nodig? (voor één brood van 400 g)

240 g tarwebloem
145 à 150 g water
5 à 7 g gist
4 g zout
sesamzaad (ik gebruikte een mengeling van gewoon en zwart sesamzaad)

Hoe ga je tewerk?

Verkruimel de gist in een kom, doe er het water bij en roer glad.
Meng er de bloem en het zout onder, tot je een egaal deeg krijgt.
Stort uit op de werktafel en kneed tien minuten tot het soepel aanvoelt, veerkrachtig wordt en glanst.

Laat het deeg 20 minuten rusten op kamertemperatuur in een ingeöliede kom.

Plooi het deeg twee keer dubbel en bol op.
Laat een tweede keer 20 minuten rijzen.

Maak de bol lang (24 cm). Hiervoor beschrijft het boek een speciale techniek, die ik zelf niet zo goed gevolgd heb… Je duwt het deeg eerst plat tot een rechthoek.

De bedoeling is dat je dan de zijkanten ongeveer 3 cm naar binnen plooit (de korte zijden dus), en ik ben met de lange zijden begonnen :-S.

Dan moet je met de lange zijden verdergaan: vouw de bovenste helft naar het midden toe en druk de naad toe. Doe hetzelfde met de onderste helft. Vouw nu de bovenste helft over de onderste helft (dubbelvouwen) en druk ook deze naad dicht. Bestuif je handen met bloem en rol het deeg uit tot de gewenste lengte.
Leg het brood op een (ingeboterde) bakplaat.

Laat 30 minuten rijzen.
Knip 16 diepe, verticale sneden in kruisvorm in het brood.
Maak met een borstel of plantenspuit het deeg vochtig en bestrooi rijkelijk met sesamzaadjes.
Laat het sesambrood nog 30 à 40 min. narijzen.

Bak het brood 25 min. in de oven. Deze verwarm je voor op 225 °C, en je verlaagt de temperatuur onmiddellijk naar 200 °C eens het brood erin staat.

Geserveerd met een beetje “goeie” boter, een stukje Damse Mokke en fleur de sel: de ideale zetelpicknick!