Onze kleine meid is jarig! Ik kan het bijna niet geloven dat er al twee kaarsjes op haar taart mogen: het lijkt als gisteren dat ze er zo uitzag:
Voor verjaardagsfeestjes probeer ik altijd een leuke taart te bakken. Toeval wil dat ik voor de Foodblogswap van deze maand de blog van Helen, Handmade by Helen, toegewezen kreeg; een blog die bulkt van de zoete baksels, stuk voor stuk prachtig om te zien, en dus hoogstwaarschijnlijk ook om te proeven.
Het werd een hele klus om daaruit één recept te selecteren dat de twee verjaardagskaarsjes van onze kapoen waardig kon dragen. Zoveel lekkers… Ik twijfelde nog een beetje met deze eenpersoons-frambozentaartjes, maar koos uiteindelijk voor de Duivelse chocoladetaart.
Toen ik las dat het om een recept van de Goddelijke Huisvrouw Zelve ging, zocht ik het origineel in mijn uitgebreide collectie Nigella-boeken. Het blijkt een recept uit “Keuken” te zijn. Helen werkte de taart af met een ganache van melkchocolade en een vulling van Mona Browniepudding.
Ikzelf koos de afwerking van Nigella met een variatie op een fondant-ganache. Voor de vulling wilde ik echter liever iets fris, iets fruitig, wat de taart niet té chocoladezoet zou maken. Ik heb een mengsel van frambozen en Griekse yoghurt gebruikt, en ik moet zeggen dat dit een schot in de roos was. Ik weet het, eigen lof stinkt, maar als het goed is, mag je dat toch ook zeggen hé?! Het is natuurlijk allemaal een beetje afhankelijk van je eigen “goesting”: hou je van een pure chocoladeshock, blijf dan bij het authentiek Nigella-glazuur, die je -zoals ze zelf suggereert- zowel voor de vulling als het glaceren gebruikt. Wil je een gemakkelijker oplossing, ga dan voor de Mona-variant. Hou je van iets dat de chocoladesmaak wat kan breken en een frisse toets brengt, kies dan mijn vulling.
Het originele recept vraagt om een taartvorm van 20 cm diameter, maar die heb ik zelf niet in huis. Ik heb dus twee vormen van 24 cm gebruikt, waardoor mijn biscuits een beetje dunner waren. Toch zijn ze niks van hun smeuïgheid verloren, dus aarzel ook daar niet om je eigen ding te doen.
Bedankt Helen voor het lekkere recept en de inspiratie! De dochters waren blij en hebben hun bordjes afgelikt. En twee met chocolade besmeurde kindergezichtjes: meer kan je toch niet wensen?!
Wat heb je nodig?
Voor de biscuits
50 g cacaopoeder
100 g donkerbruine suiker
2,5 dl kokend water
125 g roomboter, op kamertemperatuur
150 g kristalsuiker
225 g tarwebloem
1/2 kl bakpoeder
1/2 kl natriumbicarbonaat
2 kl vanille-extract van goede kwaliteit (geen aroma als het even kan)
2 eieren
Voor de vulling:
250 g Griekse yoghurt
300 g (diepvries)frambozen
2 el bloemsuiker
Voor het glazuur:
60 ml water
15 g donkerbruine suiker
90 g roomboter, koud
150 g pure chocolade van goede kwaliteit, gehakt
Hoe ga je tewerk?
Maak eerst het glazuur.
Giet het water in een kommetje en doe er de suiker en boter in blokjes bij.
Breng zachtjes aan de kook.
Eens het mengsel begint te borrelen, neem je de kom van het vuur.
Voeg er de blokjes chocolade aan toe.
Schud en draai de kom tot de chocolade bedekt is met het karamelmengsel.
Laat een minuutje staan om de chocolade te laten smelten.
Klop het mengsel tot het glad en glanzend wordt en laat afkoelen.
Klop nu en dan door.
Maak nu de biscuits.
Verwarm de oven voor op 180 °C (160°C voor hetelucht).
Bekleed de bodem van twee taartvormen van 20 cm doorsnede met bakpapier en vet de randen in met een beetje boter. (Als je geen twee vormen hebt, kan je de biscuits ook na elkaar bakken.)
Doe het cacaopoeder samen met het kokend water en de donkerbruine suiker in een kom en meng tot je een glad papje krijgt.
Klop boter en kristalsuiker romig in de keukenmachine.
Meng in een andere kom de droge ingrediënten: bloem, bakpoeder en bicarbonaat.
Druppel het vanille-extract bij je botermengsel terwijl de machine blijft draaien.
Voeg er een eetlepel van de droge ingrediënten aan toe en nadien een ei.
Klop tot het ei goed is opgenomen en voeg dan opnieuw een eetlepel van het bloemmengsel toe, gevolgd door het tweede ei.
Klop er nadien de rest van de droge ingrediënten door.
Zet de keukenmachine uit en spatel het cacaopapje door het beslag. 
Je krijgt nu een vrij lopend beslag.
Verdeel dit over de twee bakvormen.
Bak ongeveer 30 minuten in de oven (test met een stokje of de biscuits gebakken zijn: als ze er droog uitkomen, zijn ze klaar, als er nog beslag aan blijft plakken, bak je minstens 5 minuten langer en test je opnieuw).
Laat de biscuits een vijftal minuten afkoelen in de vorm voor je ze helemaal laat afkoelen op een rooster.
Normaalgezien is je glazuur nu ook afgekoeld. Zet de kom in de koelkast.
Maak nu de vulling.
Meng hiervoor alle ingrediënten, en proef. Voeg eventueel extra suiker toe.
Zet tot gebruik koel weg.
Als de cakelagen helemaal afgekoeld zijn, kan je de taart samenstellen.
Leg de eerste laag met de bovenkant naar onder op een schaal.
Smeer er de yoghurtvullling op en blijf een centimetertje van de rand. Het is belangrijk dat je nu snel werkt, omdat de vulling snel lopender wordt. (Mocht dit het geval zijn, zet je de taart een kwartiertje in de koelkast en glazuur je ze nadien)
Leg er de tweede biscuit op, met de onderkant bovenaan (zo heb je, als het goed is, een mooi rechte bovenkant zonder bergen of kraters; zoals je kan zien heb ik dat niet gedaan omdat ik er mijn hoofd niet bijhad ;)).
Neem je glazuur uit de koelkast, klop goed door tot het weer glanzend is, en besmeer er zowel de bovenkant als de zijkanten van je taart mee.
Je krijgt nooit een volledig gladde “look” zoals bij een ganache, dus maak gewoon een mooi patroon met je (palet)mes, zo ziet je taart er lekker rustiek en homemade uit.
Versier de taart naar keuze en zet tot gebruik in de koelkast.
Neem minstens een half uur voor je aan tafel gaat uit de koelkast.
Happy birthday! 🙂
PS: Vorig jaar maakte ik deze heerlijke chocoladetaart voor de vierde verjaardag van de andere dochter.
lieziepeasy 