Pasta al forno

Ik begin binnenkort met een nieuwe uitdaging. Niet hier, deze keer, wel ergens op een bureautje in een statig gebouw op een heuvel in het Gentse. Ja hoor, ik start binnen enkele weken in een nieuwe job. Veel blijft hetzelfde, maar een groot deel zal anders zijn. Nieuwe taken, nieuwe uitdagingen, nieuwe ervaringen… Ik kan eerlijk gezegd al niet meer wachten. Maar intussen ben ik momenteel de “oude” job aan het afronden. En net dat vergt zó veel energie dat het hier wat stiller is. Het is weer even aanpassen, na drie maanden thuis.

De woelige professionele tijden vertalen zich ook op ons bord. Geen tijd meer voor een rosbief met alles erop en eraan, of een experiment van köfte en tabouleh, wel een inderhaast bijeen gegooid wokgerecht uit de diepvries (die trouwens opvallend snel aan het leeggeraken is, zou die nieuwe start er iets mee te maken hebben?), een kant-en-klaar gerecht (wel homemade in rustiger tijden) of een pasta die niet teveel om het lijf heeft. Zoals deze pasta al forno van Jamie. OK, hij heeft een beetje tijd nodig, maar weinig aandacht en – misschien nog belangrijker – geen ingrediënten die ik niet in mijn lunchpauze bijeen kon scharrelen. Slow food, en toch ook een beetje fast food: bestaat er een betere soort?

Bij gerechten die zo eenvoudig zijn, valt of staat het resultaat met de kwaliteit van de ingrediënten. Kies dus lekkere tomaten (bijv. de biotomaten in blik van Delhaize of Cirio bij Colruyt, en tegen de zomer gewoon verse, zongerijpte san marzano’s), buffelmozzarella en pasta van een Italiaans merk.

Bij gebrek aan orecchiette heb ikzelf cappelletti gebruikt, letterlijk “hoedjes”, ook perfect gezien de saus er zo’n mooi jasje rond kan vormen.

Het resultaat is in elk geval beter dan de boodschappenlijst en instructies doen vermoeden. Je proeft een rijk gerecht met een intense smaak recht uit Italië. Ook dát helpt om de regen van vandaag – en de drukte van de voorbije week – te vergeten. Aan de slag!

Bron: Jamie’s Italië

Wat heb je nodig? 

400 g pasta zoals orecchiette, penne of cappelletti
1 ui, fijngesneden
2 teentjes look, geperst
3 blikken van 400 g tomatenstukjes
1 chilipeper, fijngesneden
een handvol basilicumblaadjes
1 el rodewijnazijn
parmezaan, geraspt
3 bollen (buffel)mozzarella, in plakken gesneden
olijfolie
zeetzout en zwarte peper uit de molen

Hoe ga je tewerk? 

Kook de pasta gaar volgens de aanwijzingen op de verpakking. Zorg ervoor dat de pasta niet meer aan je tanden blijft kleven als je er eentje proeft. Als dat wel gebeurd, is hij nog niet gaar.
Giet af.

Verwarm de oven voor op 200°C.
Vet een ovenschaal in met een beetje olijfolie.

Giet een flinke scheut olijfolie in een kookpot.
Verhit op een zacht vuur en fruit er de ui, look en chili 10 minuten in aan, zonder dat ze verkleuren.

Doe de tomaten erbij en een klein glaasje water, breng aan de kook en laat 20 minuten zachtjes pruttelen.

Pureer de saus in de blender, snipper er de basilicum bij, voeg er de rode wijnazijn aan toe en kruid bij met peper en zout.

Meng de pasta met de helft van de tomatensaus en een handje parmezaanse kaas.

Leg een laagje pasta in de ovenschaal, dan een beetje tomatensaus, een handje geraspte parmezaan en één in plakken gesneden bol mozzarella.

Herhaal dit tot alle ingrediënten opgebruikt zijn en eindig met een royale portie parmezaan.

Zet de schaal een kwartier in de oven tot de kaas bovenaan goudbruin en krokant is.
Geniet.

Salade niçoise met zalm

Bij een zomerse dag hoort een zomers gerecht. En wat is dit toch weer een winner! Ik kan er nog steeds niet van over… En zeggen dat dit kookboek – “Keukengeheimen” van Gordon Ramsay – bij het rijtje “weinig gebruikt” hoort… Ik moet daar toch snel eens verandering in brengen… Ik herinner mij dat ik de “sheperds pie” van Gordon jaren geleden al eens op tafel zette, en dat dat toen ook erg lekker was, maar voor de rest is het boek nog helemaal niet beduimeld. Deze week staat er alvast al een tweede probeersel van De Schreeuwer op de planning.

Wat kan ik zeggen over dit gerecht? Misschien dat ik “verse” visfumet uit de viswinkel gebruikt heb om dit te maken, wat volgens mij toch wel een groot verschil maakt met zo’n bokaal of -godbetert- een bouillonblokje*. Als je geen verse visfumet kan vinden, zou ik je aanraden gewoon water te gebruiken om de vis te pocheren. Je zal dan wel wat meer zout moeten toevoegen, en ik zou er dan ook enkele zwarte peperkorrels bijgooien. Koop lekker verse, kwaliteitsvolle zalm, kook je boontjes niet te lang en spoel ze meteen met koud water om verkleuren te voorkomen. Voila, meer advies is er niet, het recept spreekt voor zich.

Een suggestie voor een feestje misschien: gooi de vis eens op de barbecue en serveer met de salade als bijgerecht. Je legt de zalmfilet op een ingeölied stukje aluminiumfolie, legt er wat schijfjes citroen, enkele takjes tijm en basilicum bij, en besprenkelt hem tot slot met wat witte wijn of visfumet (een vis moet kunnen zwemmen, nietwaar). Dichtvouwen en een vijftal minuutjes op de bbq laten “stomen”. Véél lekkerder dan een braadworst uit de supermarkt!

Om even terug te komen op de “consuminderen”-challenge: ook voor dit gerecht heb ik heel wat uit de voorraad kunnen halen:

• Diepvries: visfumet, boontjes, citroengras
• Voorraad: eieren, kerstomaat, sjalot, olie, azijn, pezo, citroen, tijm
• Gekocht: krieltjes, zalm, olijven, basilicum

De actuele stand van zaken van mijn dievriezer vind je hier!

Wat heb je nodig? 

500 g krieltjes, geschild
4 eieren
300 g boontjes, schoongemaakt
300 g kerstomaten, gehalveerd
een handvol olijven, in ringen gesneden
2 sjalotten, in fijne ringen gesneden
zeezout en zwarte peper
klassieke vinaigrette op basis van 1 deel witte wijnazijn en 3 delen olijfolie, en gekruid met peper en zout
2 el (appel)kappers, gehalveerd

enkele basilicumblaadjes
4 zalmfilets van elk 150 g

Voor het pocheervocht
1 ½ l visfumet of water
enkele takjes tijm
enkele steeltjes basilicum
2 plakjes (onbehandelde) citroen
2 stengels citroengras, grof gehakt
mespunt zeezout

Hoe ga je tewerk? 

Breng in een kom alle ingrediënten voor het pocheervocht aan de kook en laat 15 à 20 minuten zachtjes pruttelen.

Kook de aardappelen, boontjes en eieren gaar.
Spoel de boontjes meteen na afgieten met koud water om verkleuren te voorkomen.
Meng in een grote kom de krieltjes, boontjes, kerstomaten, olijven, sjalotten, kappers en basilicum.

Giet er de vinaigrette over en kruid eventueel bij met zwarte peper en zeezout.

Leg de zalmfilets voorzichtig in de visfumet en pocheer 4 minuten.
Zet het vuur af en laat nog een tweetal minuutjes staan.
Schep de zalm uit het vocht.

Verdeel de salade over de borden.
Maak het visvlees los van het vel en verdeel over de borden.
Leg er de eitjes bij en garneer met basilicumblaadjes.

*Voor alle duidelijkheid, ik heb niks tegen bouillonblokjes en ik gebruik ze zelf ook regelmatig. In dit gerecht zou ik echter water verkiezen als je geen verse visfumet hebt, net omdat je de delicate smaak van de zalm zoveel mogelijk wilt behouden om het gerecht tot hogere hoogten te brengen.

 

Basilicumrisotto met geroosterde groenten

Fietsen langs het water, flaneren door de stad, café glacé op een terrasje. En de dag nadien: kindje troosten dat als een aapje rond mij hangt, handjes vastgeklampt aan mijn gilet, natte haartjes van het zweet, zeurende hoest. Groter kan het contrast niet zijn… Gelukkig is ze intussen alweer wat aan de beterhand, en heeft ze toch al momenten dat ze weer haar vrolijke zelve is.

Op de dag van het eerste lijstje heb ik een passende lunch bereid. Basilicum, parmezaanse kaas, mascarpone, wortel, groene asperge, … Geef nu toe, alleen het ingrediëntenlijstje klinkt al – om het met twitter te zeggen – #nomnomnom. Moeilijk is het trouwens niet, je hebt alleen tijd (en geduld) nodig.

De geroosterde groenten zijn trouwens een ware ontdekking. Vooral de wortels deden het echt goed en kan je zelfs afgekoeld eten als gezonde “late-nightsnack”. Ze hebben geen dipsaus nodig, zo zalig zoet en uitgesproken zijn ze. Normaalgezien ben ik nochtans geen grote fan van wortels (tenzij ze rauw in frietjes gesneden zijn), maar dit is gewoonweg heerlijk.

En op de dag van het tweede lijstje (ziek kindje) had ik heel wat anders gepland, maar zijn het uiteindelijk ovenfrietjes met mayonaise geworden. Als dat klein hummeltje geen seconde van je schoot is, en weent van zodra je een stap durft te verzetten, is het natuurlijk geen optie om in een pot risotto te staan roeren, laat staan om vissaltimbocca te maken zoals origineel gepland. Maar dat staat nu voor morgen op het programma, dus binnenkort ook op de blog!

Bron: delicious april 2014

Wat heb je nodig?

1 bussel wortelen
350 g groene asperges
olijfolie
zeezout
2 sjalotten, fijngesneden
300 g risottorijst
100 ml witte wijn
1 l groentenbouillon
75 g parmezaanse kaas, geraspt
125 g mascarpone
handvol basilicumblaadjes, grof gehakt
zwarte peper
3 el pistachenoten, grof gehakt

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 220 °C.

Schil de wortels en verwijder het loof.

Breek het onderste, houterige stukje van de asperges.
Doe ze samen met de wortels in een ovenschaal, besprenkel met olijfolie en kruid met zeezout. (als er dikke wortels bijzijn, halveer deze dan in de lengte zodat alle groenten -ongeveer- even dik zijn)

Schuif 25 minuten in de oven.

Verwarm een scheutje olijfolie in een kom met dikke bodem.

Fruit er de sjalotten in.
Voeg de rijst toe en bakt deze mee tot de korrels glazig zijn.

Blus met witte wijn en laat helemaal verdampen.
Voeg een beetje bouillon toe en roer tot deze helemaal opgenomen is.

Herhaal dit met de rest van de bouillon tot de rijst gaar is (duurt 20 à 25 minuten).
Voeg eventueel wat extra water toe als je bouillon op is en de rijst nog niet gaar.

Neem de risotto van het vuur, roer er de helft van de parmezaanse kaas en alle mascarpone door.

Roer er ook de basilicum door.
Kruid flink bij met vers gemalen zwarte peper.

Serveer de risotto met de geroosterde groenten, en garneer met de rest van de kaas en de gehakte pistaches.

 

Een winterse variant van de geroosterde groenten? Probeer deze variant met pastinaak!

 

Christmas countdown part II: Knolseldersoepje met basilicumolie en broodstengels met parmaham

Jawadde, zo’n lange titel voor een hapje! Het doet qua bereidingstijden het ergste vermoeden, maar niks is minder waar. Dit is eigenlijk heel snel klaar, niet moeilijk, en ideaal voor een grote hoop feestvierders. Je zou dit trouwens evengoed als voorgerechtje kunnen serveren, want door de extra’s doet het resultaat heel feestelijk aan. De soep heeft een fijne smaak door de toevoeging van witte wijn, en de afwerking met basilicumolie.

Het receptje komt uit Delicious van deze maand (lichtjes bewerkt). De broodstengels heb ik deze keer zelf gebakken, met een overschotje van het deeg van de platbroden: gewoon bolletjes ter grootte van een walnoot van het deeg nemen, een smal worstje van rollen (geeft niet als die ongelijk is, met wat bobbels en dunne stukken: zo zien ze er net extra rustiek en homemade uit!), 10 minuutjes afgedekt laten rijzen en dan een kleine 10 minuutjes bakken in een oven van 200 °C. Dus als je toch platbroden bakt, zou ik overwegen dit eens uit te proberen. Maar gekochte grissini kunnen uiteraard ook, daar is helemaal niks mis mee.

Dit recept is genoeg voor een hapje voor 20 personen (écht waar). Ik veronderstel dat je er als voorgerecht een achttal personen mee kan bedienen. Met mijn excuses voor de erbarmelijke foto van het eindresultaat, maar ik had toen enkel mijn GSM bij de hand…

Wat heb je nodig?

500 g knolselder
citroensap
olijfolie
2 sjalotjes, fijngesneden
100 ml witte wijn
1 l kippenbouillon
150 ml room
25 g basilicum
300 ml olijfolie
1 teentje look, geperst
sap van een halve citroen
peper en zout
broodstengels (hapje: halve per persoon, voorgerecht: 1 per persoon)
parmaham (hapje: halve snede per persoon, voorgerecht: 1 snede per persoon)

Hoe ga te tewerk?

Snijd de knolselder in blokjes en besprenkel met een beetje citroensap, om verkleuren te voorkomen.

Verhit de olijfolie in een kom.
Fruit er de sjalotjes een vijftal minuutjes in aan (niet laten kleuren).
Voeg de blokjes knolselder toe en stoof even mee.
Blus met witte wijn en laat inkoken tot de helft verdampt is.
Giet er de kippenbouillon bij en kook ongeveer 20 minuten tot de knolselder gaar is.

Mix de soep fijn.
Voeg er de room aan toe en kruid eventueel bij met (witte) peper en zout.

Voor de basilicumolie blancheer je de basilicum 20 seconden in kokend water.
Giet af en spoel met koud water.
Laat goed uitlekken.
Mix de basilicum fijn met de olijfolie.
Voeg er de look en het citroensap aan toe.
Kruid met peper en zout.

Wikkel de parmaham rond de broodstengel.

Serveer de knolseldersoep met een wolkje basilicumolie en een broodstengel met parmaham.