Ambitieuze zaterdag: Schelvis met knapperige groentjes en vissaus

Dit wordt het laatste berichtje op Lieziepeasy. De laatste post, het laatste receptje, het laatste verhaaltje… Maar niet getreurd: maandag start ik met een nieuwe site, waar je alle vertrouwde receptjes kan terugvinden, in een nóg mooiere lay-out, met een nóg overzichtelijker receptenindex en een nóg leukere naam!

Als je hier volgt via mail of de WordPress-reader, of via Facebook, Instagram of Pinterest, hoef je je trouwens helemaal geen zorgen te maken. Je zal van de overgang zelf weinig merken. Ik maak er maandag werk van om alles zo vlot mogelijk te laten verlopen. En ik hoop natuurlijk dat jullie even talrijk, en even enthousiast zullen meelezen op mijn nieuwe site als hier!

Maar terug naar de orde van de dag. In het weekend probeer ik af en toe een wat bewerkelijker receptje uit. Gewoon, omdat ik graag kook, en omdat het er – sinds we twee vrolijke meisjes rondhuppelen hebben – tijdens de week meestal niet van komt. En laat dit recept nu toch wel een topper van jewelste zijn! Héérlijk om je op een rustige dag mee bezig te houden en je huisgenoten te verwennen met een gerecht dat niet zou misstaan op de menukaart van menig deftig restaurant.

Deze schelvis in pistachekorst met knapperige groentjes en lichte vissaus is er eentje om te onthouden. Om op te slaan in je favorieten, en boven te halen op momenten dat je iets te vieren hebt met wie je het nauwst aan het hart ligt. Ik kan mij geen betere afsluiter bedenken…

Bron: Libelle Lekker maart 2015

Wat heb je nodig? 

1 courgette
1 prei
2 wortelen
1 sjalot
800 g aardappelen
boter
200 ml witte wijn
400 ml visfond
200 ml lichte room
nootmuskaat
4 el ongezouten pistachenoten
4 el paneermeel
4 schelvisfilets
olijfolie
een handvol kervel
peper en zout

Hoe ga je tewerk? 

Snijd courgette, prei en wortelen in fijne julienne (reepjes).
Pel en snipper de sjalot.
Schil de aardappelen en breng ze aan de kook in gezouten water.

Verhit een klontje boter in een klein sauspannetje.
Fruit er de sjalot in aan tot glazig.
Blus met witte wijn en visfond.
Laat tot de helft inkoken.
Zeef en breng opnieuw aan de kook.
Voeg er de room aan toe en laat weer tot de helft inkoken.
Kruid bij met peper en zout.
Houd warm.

Pureer de gare aardappelen met een klontje boter.
Kruid naar smaak met peper, zout en nootmuskaat.

Verhit een klontje boter in een andere pan.
Bak de groentenjulienne kort aan tot beetgaar.
Kruid met peper en zout.

Hak de pistachenoten fijn en meng met het paneermeel.
Kruid met peper en zout.
Wentel de visfilets door de pistachemengeling zodat ze bedekt zijn met een dun laagje.
Verhit een scheutje olijfolie in een pan.
Bak de visfilets aan beide kanten goudbruin.

Lepel wat puree in het midden van een bord.
Leg er de visfilets op en schik er de groenten op.
Schuim de saus even op met een staafmixer.
Lepel rond de puree.
Garneer met een toefje kervel.
Serveer.

Troostende dinsdag: Visovenschotel van Jamie

“Dagen zonder vlees” ligt intussen alweer enkele dagen achter ons. En eerlijk: ik ben er niet rouwig om. Alhoewel ik absoluut hou van een grote portie groenten, speelde tegen het einde vooral het gebrek aan variatie mij parten. ’s Middags ben je al snel “veroordeeld” tot een kom soep en een boterham met kaas, en ’s avonds aten we vooral veel curry’s/stoofpotjes/prutjes en pastagerechten. Eigenhandig heb ik de omzet van kikkererwten in de buurtsupermarkt doen verdubbelen, ik ben er zeker van!

Ik vond deze 46-daagse vooral goed om eens stil te staan bij onze vlees- en visconsumptie, om te beseffen welke impact dit heeft op het milieu, en om te beseffen dat het echt wel anders kan. En we houden er zelfs enkele top-gerechtjes aan over, zoals de risottoballetjes en de oeufs en cocotte.

Wat ik nog het ergste miste, waren onze wekelijkse visdiners. Mocht het puur “dagen zonder vlees” geweest zijn, had ik er geen moeite mee gehad. Vis is immers zo veelzijdig, dat je er zowel voor de lunch als voor het diner alle kanten mee op kan.

Nu de lente nog een beetje – als we de voorspellingen mogen geloven slechts enkele dagen meer – op zich laat wachten, zette ik gisteren nog eens een ovenschotel op het menu. Zo’n dampende stoofpot, onder een royale laag puree: daar kan toch niemand neen tegen zeggen. Het recept komt -alweer- van Jamie en was -alweer- een succes. Maak gebruik van de laatste goedkope wintergroenten, vraag je vishandel om advies over de beste soorten van het moment, en je hebt een heerlijk avondmaal in het vooruitzicht.

Bron: “The naked chef is terug” van Jamie Oliver

Wat heb je nodig? 

4 grote aardappelen, geschild en in blokjes
2 eieren
200 g babyspinazie
olijfolie
1 ui, fijngehakt
1 wortel, gehalveerd en in hapklare stukjes
3 dl room
2 handenvol parmezaanse kaas, geraspt
sap van 1 citroen
1 kl mosterd
een handvol fijngehakte peterselie
350 g visfilets, zoals zalm, schelvis, kabeljauw, … (vraag je vishandel om raad), in blokjes
150 g gerookte forel
peper en zout
nootmuskaat

Hoe ga je tewerk?

Verwarm de oven voor op 230 °C.

Kook de aardappels gaar in gezouten water.
Leg de eieren erbij en laat 8 minuten meekoken.
Stoom intussen de spinazie gaar (of stoof aan in een klontje boter) tot geslonken.
Druk er zoveel mogelijk vocht uit.
Pel de eieren en snijd in vieren.
Giet de aardappels af en prak ze fijn met een beetje olijfolie, peper, zout en nootmuskaat.

Bak intussen de ui en wortel ongeveer 5 minuten in een scheutje olijfolie op laag vuur.
Voeg de room aan toe en breng aan de kook.
Neem van het vuur en roer er kaas, citroensap, mosterd en peterselie door.
Kruid naar smaak bij met peper en zout.

Verdeel de spinazie en eieren over een ovenschotel.
Verdeel er de visfilets en gerookte forel over.
Giet de saus over de vis.
Schep er de puree op.

Zet de schaal 25 à 30 minuten in de oven tot de puree goudbruin is.
Serveer.

Troostende dinsdag: Kipstoofpot met druiven en de lekkerste worteltjes

Ik ben net terug van tien dagen Kroatië. Acht daarvan waren voor het werk, twee gewoon voor mijzelf. En die extra dagjes zorgden ervoor dat ik met een heel ander gevoel naar huis kwam: een leeg hoofd, vrolijk optimisme en een ontspannen geest. Het werk leek ineens als weer zó ver achter mij te liggen, ook al zat er maar een weekend tussen. Mijn Ierse vriendin Ann en ik namen uitgebreid de tijd om de “gaststad” Zagreb te verkennen en we persten er op zondag zelfs nog een heuse uitstap naar de Plitvice meren uit. Die laatste was onvergetelijk, en meer dan de moeite (een helse rit door besneeuwde heuvels en ijzige dalen) waard. Want net door die eenzame rit ernaartoe – mochten de wegen in België er zo bijliggen, heel het land lag plat – was de wandeling langs de “canyon” een aaneenrijging van solitaire landschappen, desolate wandelpaden en besneeuwde boomtoppen waar geen mens zich tussen leek te wagen. Héérlijk dat je zoiets kan meemaken door je werk!

Ondanks de fijne en elegante gastronomie ter plaatse – denk Italië: pasta, zuiders groenten en truffels waren nooit ver weg – had ik eens thuis meer dan ooit nood aan comfortfood uit eigen keuken. Tien dagen restaurant is toch wat te veel van het goeie, zelfs voor een rasechte foodie als ik. En dus gingen we aan de slag met een lekker troostende kipstoofpot van Jamie. Door de toevoeging van dragon en druiven krijgt de anders vrij eenvoudige casserole een frisheid die je niet zou verwachten in dit soort gerechten. Wij aten er de lekkerste worteltjes (eveneens naar recept van Jamie) en een smeuïge aardappelpuree bij.

Bron: “Jamie, de basis van het koken” en “De Naked Chef is terug” van Jamie Oliver

Wat heb je nodig? 

8 kippendrumsticks
zout en peper
1 el graantjesmosterd
2 el bloem
olijfolie
1 ui, fijngesneden
2 teentjes look, geperst
1/2 bussel witte selder, in dunne plakjes
handvol peterselie, stelen en blaadjes apart, beiden fijngehakt
bos dragon, blaadjes en stelen apart, beiden fijngehakt
boter
2 glazen witte wijn
500 ml kippenbouillon
4 slaharten, in vieren
klein bosje witte druiven zonder pit, gehalveerd

Voor de worteltjes

500 g jonge worteltjes, schoongemaakt en in gelijke stukjes gesneden
1/2 kl komijnzaad, geplet
1 handvol tijmblaadjes
4 goeie klontjes boter
1 glas witte wijn
zout en peper

Hoe ga je tewerk?

Verwarm de oven voor op 200 °C.

Kruid de kip met peper en zout.
Maak met je vinger voorzichtig het vel van het vlees los en wrijf er wat mosterd tussen. Wrijf in met bloem, en schud even zodat de overtollige bloem eraf valt.
Bewaar deze.

Verhit een grote scheut olie in een grote stoofpot.Bak er de drumsticks rondom in aan in ongeveer 10 minuten. Neem uit de pot.
Bak de ui, look en bleekselder aan in dezelfde pot.Voeg er de fijngesneden peterselie- en dragonstelen bij.
Doe er wat boter en de overgebleven bloem bij.
Laat even bakken en schraap intussen de aanbaksels van de bodem met een houten lepel.
Voeg er de wijn aan toe en laat tot de helft inkoken.
Doe de kip terug in de pot en giet er de bouillon bij.Leg er een bakpapier op en zet het vuur uit.

Voor de worteltjes neem je een groot stuk aluminiumfolie.
Leg de worteltjes erop.
Verdeel er komijn, tijm en boter over.
Vouw de zijkanten wat omhoog en giet er de wijn bij.
Kruit met peper en zout.Maak het pakketje dicht.

Zet de stoofpot en de papillotte met worteltjes in de oven.
Bak 45 minuten tot beiden gaar zijn.

Schep de kip uit de pot.
Zet de stoofpot opnieuw op het vuur.
Doe er de sla, druiven en peterselie- en dragonblaadjes bij.
Warm even door en breng op smaak met zout en peper.

Verdeel de saus over de kip en serveer met de worteltjes.

Comfy Tuesday: Zonneschijnsoep van zomergroenten om najaarsdagen op te vrolijken

Er zijn zo van die dagen die je het liefst zo snel mogelijk wilt vergeten. Een deadline niet gehaald op het werk, de trein die net voor je neus wegrijdt, de kleintjes die bij elke neen een tirade afsteken, … Op zo’n dagen is er maar één antwoord, is er maar één oplossing om de neuzen weer een beetje in dezelfde richting te krijgen: SOEP!

Ik ben zelf eigenlijk geen soepwonder, ik vind mijn soepen meestal niet zo lekker als “come a casa della mama” (de echte, niet die van de pakskes), maar deze is een winner. Eenvoudig, met weinig omziens bereid – zodat je tussendoor de nodige brandjes kan blussen, en doordat ze rood is, een echte kindervriend (ja, zo simpel is het soms). Ideaal dus voor een dag die je wilt afsluiten met een glimlach op je gezicht.

En op deze eerste echte herfstdag kan deze soep een beetje zonneschijn in je keuken toveren. Als dat geen reden genoeg is…

Wat zijn jouw topgerechtjes voor “crisismomenten”?

Wat heb je nodig? 

2 rode paprika’s
2 gele paprika’s
2 courgettes
2 rode uien
2 wortels
olijfolie
peper en zout
piment d’espelette of cayennepeper
200 g kerstomaten
verse oregano of tijm
2 l groentenbouillon
2 laurierblaadjes
100 g vermicelli

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 200 °C.

Snijd alle groenten behalve de kerstomaten in grove stukken.
Verdeel over een ovenplaat.
Besprenkel met een beetje olijfolie en kruid met peper, zout en piment d’espelette.

Schuif 10 minuten in de voorverwarmde oven.
Verdeel er dan ook de kerstomaten en de takjes verse oregano of tijm over.

Rooster nog 10 minuten in de oven.
Verwarm intussen de bouillon.

Neem de groenten uit de oven en voeg ze bij de bouillon, met eventueel wat extra tijm en de laurierblaadjes.

Breng aan de kook en laat 10 minuten zachtjes pruttelen.

Mix fijn en voeg er de vermicelli aan toe.
Laat gaar koken volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Serveer.

Comfy Tuesday: Oosterse kippensoep die je lunch pit geeft

Soep is het ultieme troosteten! Ik maak ze meestal in de weekends, zodat ik heel de week kan genieten van het zalig warme dekentje dat de smaak rond mijn schouders slaat.

De basis is een eenvoudige kippenbouillon. Als je eens een zondagmiddag vrij hebt, kun je gerust hele karrevrachten kippenbillen of -karkassen in een pot gooien voor een diepvriesvoorraadje. Daarmee kan je dan alle kanten uit: kies voor een klassieke tomatensoep met balletjes, maak eens een vullende parmentiersoep, of ga de oosterse toer op met deze kippensoep met noedels!

Het geheim zit in het infuseren van de bouillon: in dit geval gebruik ik oosterse smaakmakers als gember, limoenblad, citroengras, koriander en chilipeper. Voor wat extra textuur voeg ik knapperige groentjes toe, de noedels zorgen ervoor dat je in de lunchpauze geen uren moet staan aanschuiven aan die ene goeie broodjeszaak, en afwerken doen we met wat kruidige koriander, reepjes lente-ui en gebakken uitjes. My kind of happy.

Als je geen tijd of zin hebt om verse bouillon te maken, kan het uiteraard ook met een blokje of een pasta. Probeer dan wel bouillon van goede kwaliteit te gebruiken, want in dit geval zijn er weinig extra’s die dat kunnen goedmaken. Je voegt dan gewoon de smaakmakers (zoals gember etc.) toe aan de kant-en-klare bouillon, en werkt de soep verder af zoals hier beschreven.

Ik maakte dit recept voor de Foodblogswap van september, van de blog van Roos: etenmetroos.nl. Probeer zeker ook haar klassieke versie eens!

Wat heb je nodig? 

Voor de bouillon
4 (biologische) kippenbillen
4 l water
1 wortel, in grove stukken
2 sjalotten, in grove stukken
4 stengels selder, in grove stukken
1 prei, in grove stukken
een vijftal limoenblaadjes
stelen van een bos koriander
1 chilipeper
een stuk gember van 5 cm, in schijfjes
1 stengel citroengras, geneusd

Voor de afwerking
250 g sojascheuten
200 g peultjes, in stukken
250 g glasnoedels
vissaus en sojasaus
2 lente-uitjes, fijngesneden
blaadjes van een bos koriander
gebakken uitjes

Hoe ga je tewerk?

Doe de kippenbillen in een ruime kom en giet er het water bij.

Breng zachtjes aan de kook.
Schep er zoveel mogelijk vet af en voeg de groenten en kruiden toe.

Laat 2 uur zonder deksel pruttelen op een zacht vuurtje.

Neem de kippenbouten uit de bouillon en laat afkoelen.
Zeef de bouillon in een met een fijne keukenhanddoek (gewassen zónder wasverzachter, tenzij je het niet erg vindt dat je soep naar Robijn smaakt…) beklede zeef.

Pluk het vlees van de kip.
Verwarm de bouillon opnieuw en voeg er de kip, sojascheuten, peultjes en glasnoedels aan toe.
Breng op smaak met vis- en sojasaus.
Laat 5 minuten doorkoken.

Serveer met de lente-ui, koriander en gebakken uitjes.

Basilicumrisotto met geroosterde groenten

Fietsen langs het water, flaneren door de stad, café glacé op een terrasje. En de dag nadien: kindje troosten dat als een aapje rond mij hangt, handjes vastgeklampt aan mijn gilet, natte haartjes van het zweet, zeurende hoest. Groter kan het contrast niet zijn… Gelukkig is ze intussen alweer wat aan de beterhand, en heeft ze toch al momenten dat ze weer haar vrolijke zelve is.

Op de dag van het eerste lijstje heb ik een passende lunch bereid. Basilicum, parmezaanse kaas, mascarpone, wortel, groene asperge, … Geef nu toe, alleen het ingrediëntenlijstje klinkt al – om het met twitter te zeggen – #nomnomnom. Moeilijk is het trouwens niet, je hebt alleen tijd (en geduld) nodig.

De geroosterde groenten zijn trouwens een ware ontdekking. Vooral de wortels deden het echt goed en kan je zelfs afgekoeld eten als gezonde “late-nightsnack”. Ze hebben geen dipsaus nodig, zo zalig zoet en uitgesproken zijn ze. Normaalgezien ben ik nochtans geen grote fan van wortels (tenzij ze rauw in frietjes gesneden zijn), maar dit is gewoonweg heerlijk.

En op de dag van het tweede lijstje (ziek kindje) had ik heel wat anders gepland, maar zijn het uiteindelijk ovenfrietjes met mayonaise geworden. Als dat klein hummeltje geen seconde van je schoot is, en weent van zodra je een stap durft te verzetten, is het natuurlijk geen optie om in een pot risotto te staan roeren, laat staan om vissaltimbocca te maken zoals origineel gepland. Maar dat staat nu voor morgen op het programma, dus binnenkort ook op de blog!

Bron: delicious april 2014

Wat heb je nodig?

1 bussel wortelen
350 g groene asperges
olijfolie
zeezout
2 sjalotten, fijngesneden
300 g risottorijst
100 ml witte wijn
1 l groentenbouillon
75 g parmezaanse kaas, geraspt
125 g mascarpone
handvol basilicumblaadjes, grof gehakt
zwarte peper
3 el pistachenoten, grof gehakt

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 220 °C.

Schil de wortels en verwijder het loof.

Breek het onderste, houterige stukje van de asperges.
Doe ze samen met de wortels in een ovenschaal, besprenkel met olijfolie en kruid met zeezout. (als er dikke wortels bijzijn, halveer deze dan in de lengte zodat alle groenten -ongeveer- even dik zijn)

Schuif 25 minuten in de oven.

Verwarm een scheutje olijfolie in een kom met dikke bodem.

Fruit er de sjalotten in.
Voeg de rijst toe en bakt deze mee tot de korrels glazig zijn.

Blus met witte wijn en laat helemaal verdampen.
Voeg een beetje bouillon toe en roer tot deze helemaal opgenomen is.

Herhaal dit met de rest van de bouillon tot de rijst gaar is (duurt 20 à 25 minuten).
Voeg eventueel wat extra water toe als je bouillon op is en de rijst nog niet gaar.

Neem de risotto van het vuur, roer er de helft van de parmezaanse kaas en alle mascarpone door.

Roer er ook de basilicum door.
Kruid flink bij met vers gemalen zwarte peper.

Serveer de risotto met de geroosterde groenten, en garneer met de rest van de kaas en de gehakte pistaches.

 

Een winterse variant van de geroosterde groenten? Probeer deze variant met pastinaak!

 

Geroosterde wintergroenten met couscous à la Ottolenghi

Wat bij ons Donderdag Veggiedag heet, is aan de andere kant van het kanaal in een Meatless Monday omgetoverd. Als je een beetje de social media van foodsites volgt (denk Jamie Oliver, delicious, Ottolenghi, …) word je op de eerste dag van de week overstelpt met receptideeën voor culinaire hoogstandjes zonder vis of vlees. Voor ons is dat natuurlijk ideaal, zo hebben we tegen ónze veggiedag een duurzaam gerechtje kunnen plannen.

Ik probeerde vorige week dit recept uit Plenty van Yotam Ottolenghi uit. Helemaal niet moeilijk, bijzonder voedzaam en smaakvol: de ideale eigenschappen van een maandagavonddiner. Ik heb de hoeveelheid steranijs wat moeten minderen, omdat ik er maar één eenzame meer liggen had in mijn kruidenkast, maar voor de rest heb ik de Israëlische Brit vrij goed gevolgd. Het resultaat kan je een beetje vergelijken met dit, maar het is toch anders: deze ovenschotel is zoeter, pittiger en geuriger. Persoonlijk vind ik de toevoeging van iets hartigs om al die zoetigheid te breken onontbeerlijk voor mijn volgende poging. In dat opzicht verkies ik het hoger vermeld recept. Maar qua kruidigheid heeft dit een stapje voor. De toevoeging van harissa zorgt voor extra pit, en mocht ik geen kindjes aan mijn eettafel hebben, zou ik de hoeveelheid nog wat vergroten. Maar om terug te keren naar die zoutige toevoeging: ik zou gaan voor wat gebakken haloumi of verkruimelde feta. Als het niet veggie hoeft, zouden gebakken spekjes kunnen zorgen voor de balans.

Laat je niet afschrikken door de lange lijst ingrediënten. Als je gewoon bent om met specerijen te werken, staat het meeste waarschijnlijk in je voorraadkast.

Dit is in elk geval de ideale manier om restjes groenten te verwerken die liggen te verkommeren achteraan je koelkast. Het is dan ook absoluut niet nodig om het recept letterlijk te volgen: smijt alles wat je nog liggen hebt (behalve bladgroenten) in een ovenschaal, kruid naar de “spirit” van wat hieronder vermeld is, en geniet!

Wat heb je nodig? 

2 wortels in grove stukken
2 pastinaken in grove stukken
8 sjalotten, gepeld
2 kaneelstokjes
4 anijssterren
3 laurierblaadjes
5 el olijfolie
1/2 kl gemberpoeder
1/4 kl kurkuma
1/4 kl (pittig) paprikapoeder
1/4 kl chilivlokken of pilipili
300 g pompoen in grove stukken
75 g gedroogde abrikozen, grof gehakt
200 g kikkererwten uit blik (uitgelekt)
350 ml water
170 g couscous
een snuifje saffraandraadjes
250 ml groentenbouillon
20 g boter
25 g harissa (of meer/minder naar smaak)
25 g gehakte schil van ingemaakte citroen (ev. te vervangen door geraspte schil van een halve citroen)
korianderblad
zout en peper

Hoe ga je tewerk? 

Verwarm de oven voor op 190°C.

Doe wortel, pastinaak en sjalotten in een ovenschaal.
Voeg er alle specerijen en 4 eetlepels olijfolie aan toe en meng.
Zet de schaal 15 minuten in de oven.

Schep de pompoenblokjes erbij en zet opnieuw in de oven voor nog eens 35 minuten.

Meng de gedroogde abrikozen, kikkererwten en het water erdoor en zet tot slot nog 10 minuutjes in de oven.

Doe intussen de couscous in een kom en overgiet met de kokende bouillon. Voeg ook de saffraandraadjes toe en kruid met een beetje zout.
Voeg er de overgebleven eetlepel olijfolie aan toe en dek af.
Laat een tiental minuutjes wellen.
Voeg dan de boter toe en maak de couscouskorrels los met een vork.

Schep voor het opdienen de couscous op je bord.
Meng de geroosterde groenten met de citroenschil en de harissa en kruid eventueel bij met peper en zout.
Schep de groenten bij de couscous en garneer met koriander.

Marokkaanse mosselen met ras-el-hanout en harissa-yoghurt

Mosselen worden meestal vooral met de zomer geassocieerd. Met op terrasjes aan de kust waar je een grote pot dampende ziltigheid voor je neus krijgt, meestal vergezeld van een bordje goudbruine frietjes. Maar het mosselseizoen loopt eigenlijk nog helemaal tot april, dus niets belet je om deze inlandse lekkernij ook in deze tijd nog eens op tafel te zetten.

Het mag daarbij trouwens ook eens wat anders zijn dan de klassieke bereiding met selder en ui. In de delicious van februari staat een mooi dossiertje met niet zo alledaagse varianten, zoals bijvoorbeeld mediterrane mosselspiesjes met saffraanmayonaise, of Italiaanse mosselen met radicchio en ansjovissaus. Ook dit recept voor Marokaanse mosselen met ras-el-hanout komt uit het delicieus bundeltje.

Los van het kuisen van de mosselen, is dit trouwens zeer snel klaar. Je moet maar wat groenten hakken, wat kruiden verzamelen, even geduld hebben als het boeltje op het vuur staat en klaar is kees! Wij hebben er eenvoudige couscous, aangemaakt met een beetje olijfolie en citroen bijgegeten, maar wat rustiek brood zou evengoed kunnen.

Wat heb je nodig? 

2 kg mosselen
4 eetlepels olijfolie
1 rode ui of 2 sjalotten, fijngesneden
5 wortels, geschild en in hapklare stukken
2 teentje look, geperst
6 stengels peterselie, grof gesneden
2 el ras-el-hanout
250 g Griekse yoghurt
1 à 2 el harissa
4 el gehakte koriander
couscous, voor erbij

Hoe ga je tewerk?

Maak de mosselen schoon: spoel ze, verwijder de baard en eventuele pokken. Gooi mosselen die niet sluiten als je ze tegen het aanrecht tikt, weg.

Verhit de olijfolie in een grote kom.

Bak er de uien, wortels en look zachtjes in aan. Voeg ook de peterselie toe.

Voeg na vijf minuutjes de mosselen en ras-el-hanout toe en zet het deksel op de kom.

Als er stoom uit de pan komt, schud je de mosselen op en laat je ze nog een tweetal minuutjes op het vuur staan.
Schud ze nadien nogmaals op.

Meng intussen de yoghurt met de harissa en koriander.
Proef en kruid eventueel bij met peper en zout.

Serveer de mosselen met de saus en couscous of brood.

Winterse wok

Op donkere dagen als vandaag heb ik nood aan een beetje kleur op mijn bord. Zeker als het leven – uit het niets – beslist om extra spijkers op je pad te gooien, en nog meer op het pad van iemand die je nauw aan het hart ligt. Op zo’n dagen sluit ik mij het liefst een beetje op in de keuken. Gewoon groentjes snijden, roeren in een potje soep, repetitief kruiden hakken… ik heb er soms eenvoudigweg nood aan. Proberen om mijn hoofd leeg te maken – al lukt dat nu niet, om even alleen te zijn, even stil te staan bij simpele dingen. Gooi daar nog het druilerige herfstweer van de laatste dagen bij, en je weet dat het tijd is voor een bord dat de herfst van haar mooiste kant laat zien, ondanks de donkere avonden.

Ik heb vandaag een versie van de “winterse roerbak” uit Veg van Hugh Fearnley-Whittingstall op tafel gezet. Maar gezien de mooie alliteratie, vind ik “winterse wok” een betere titel. Het gerecht bestaat uit de heerlijkste wintergroenten – wortel, pastinaak, spruitjes en paddenstoelen – in een warm aroma van vijfkruidenpoeder en chili, en met een extra “kick” van frisse limoen.

Ik kan hier kort over zijn, net als over de meeste recepten van Hugh: dit is gewoon heerlijk! Ook lezers die geen fan zijn van spruitjes, zou ik toch aanraden dit eens uit te proberen: het is zo’n andere manier om ze op tafel te zetten, dat de jeugdherinnering van muffe geuren en bittere smaken meteen uit je geheugen gewist wordt.

Het gerecht is ook snel klaar (“from nought to sixty” – om in het in Top Gear taal te zeggen – in maximum een half uur) en gezond. Een bijkomend voordeel is dat het helemaal niet smaakt als een snel en light gerecht: het heeft een gesofisticeerde smaak, alsof je je uren in de keuken heb staan uitsloven boven een heet fornuis, en je er heel wat “stoute” ingrediënten in hebt moeten gooien om zo’n smaakexplosie te kunnen verkrijgen. En last but not least – voor de verstokte carnivoren onder ons – mis je jouw stukje vlees helemaal niet. Kortom: een perfect gerecht voor een etentje.

Ik kan niet veel bedenken dat deze wok nóg beter kan maken, enkel misschien wat geroosterde sesamzaadjes om er aan het einde over te strooien.

Gewoon proberen, zou ik zeggen, en natuurlijk hier iets schrijven om te laten weten of je het even lekker vond als ik!

Wat heb je nodig?

3 grote wortels
1 pastinaak
250 g shii-take of een andere champignon
ongeveer 10 spruitjes
100 g eiernoedels
2 eetlepels olie die hoge temperaturen kan verdragen (zoals arachide)
3 sjalotjes of 1 gewone ui
1/2 chilipeper
1 teentje look
suiker
3 eetlepels sojasaus
2 eetlepels mirin (rijstwijn) of droge sherry
1/2 theelepel Chinees vijfkruidenpoeder
limoensap
zeezout en zwarte peper

Hoe ga je tewerk? 

Voor een wok is het belangrijk dat je alle ingrediënten volledig “geprept” hebt voor je begint te bakken (mise-en-place). Ik doe ze meestal in verschillende kommetjes, de groenten die je samen moet toevoegen bij elkaar.

Bereid eerst de groenten: snij de wortels en pastinaak in fijne staafjes, de paddenstoelen in niet te dunne plakjes, de spruitjes in zeer fijne reepjes, de sjalotjes in ringetjes en de chilipeper in fijne halvemaantjes.
Pers of rasp het teentje look, en voeg samen met de chili toe aan het kommetje van de champignons.

Kook de eiernoedels volgens de aanwijzingen op de verpakking in licht gezouten water.

Verhit intussen de olie in de wok op hoog vuur.
Voeg de sjalot toe en roerbak 1 minuutje.
Voeg de wortel en de pastinaak toe en wok nog 2 minuten.

Voeg de paddenstoelen met de chili en look toe en roerbak nog een paar minuten. Doe als laatste de spruitjes in de wok en blijf roerbakken tot ze geslonken zijn.

Kruid met peper, zout en een flinke snuf suiker en schep uit de wok.

Giet de noedels af.
Draai het vuur onder de wok laag.
Voeg de sojasaus, mirin, het vijfkruidenpoeder en de noedels toe en warm een paar minuten door.
Doe de groenten terug in de pan en meng alles door elkaar.

Schep in kommetjes en knijp er wat limoensap overheen.