Mini-maxi woensdag: Tomaat-garnaal in een nieuw kleedje

Het staartje van 2014 komt stilaan in zicht. De dagen worden (nóg) korter, de nachten alsmaar langer en de temperaturen zakken naar getallen met een minnetje voor. Hoewel de stilte aan de ene kant lijkt toe te nemen – iedereen verstopt zich zo snel mogelijk in de warmte van zijn huis – stijgt anderzijds de spanning. Etalages worden prachtige versierd, de straatverlichting gaat aan en de stad vult zich met cadeautjesshoppers. En in onze woonkamer ligt een bonte stapel kookmagazines met ingenieuze recepten en exquise drankjes te wachten op een vrije avond.

Ik doe niets liever dan die prachtige tijdschriften te doorbladeren – hier en daar aantekeningen makend – en een lijstje te schrijven met potentiële gerechten voor de feestdis. Mijn zus en mama doen hetzelfde, en tijdens een gestolen rustig uurtje op zondagmiddag bekijken we samen onze vondsten, selecteren en schrappen we, en proberen we een menu te creëren dat evenwichtig is en dat van vorig jaar kan overtreffen. Geen vijf gerechten met coquilles (ook al zou ik dat wel willen), niet enkel koude hapjes, een licht dessert in plaats van die smakelijk uitziende chocoladebom.

En hoewel we elk jaar graag iets nieuws uitproberen, zijn er een aantal “must-haves” die telkens terugkomen als kanshebber. Deze gevulde champignons bijvoorbeeld zijn een begrip geworden ten huize lieziepeasy, dit feesthapje is er ook elk jaar bij, wegens té lekker, en ook een gepimpte versie van de klassieke tomaat-garnaal staat telkens op de shortlist.

Dit mooi uitziend voorgerecht past eigenlijk ook een beetje in het mini-maxi menu, want de bereiding is echt niet moeilijk of bewerkelijk. Maar kleine ingrepen op het origineel (een luchtige saus, andere presentatie, wat extra zeekraal) maken zo’n verschil. Je gasten zullen onder de indruk zijn, terwijl jij in je vuistje lacht als je terugdenkt aan de inspanningen die dit máár gekost heeft.

En daarmee is het “traditioneel kerstmenu” al compleet! Ik heb nog twee andere verrassende feestmenu’s bedacht. Je had ze misschien al zien staan in de zijbalk van mijn blog, maar vanaf nu verdienen ze een prominente plaats. De komende dagen en weken zet ik de ontbrekende recepten online. Ik wens je alvast veel plezier bij het plannen en voorproeven!

Tradioneel kerstmenu:

• Hapje: Gevulde champignons met kruidenkaas
• Voorgerecht: Tomaat-garnaal in een nieuw kleedje
• Hoofdgerecht: Rosbief met marsalasaus en hasselback potatoes
• Nagerecht: Chocolademousse met kruidige bramensaus

Wat heb je nodig? 

3 tomaten
300 g grijze garnalen
bosje bieslook, gehakt
citroensap
peper en zout
2 eetlepels vers gemaakte mayonaise
4 eetlepels lobbig opgeklopte room tot yoghurtdikte (+/- 100 ml)
1 eetlepel ketchup
worcestersaus
1 eetlepel whisky
cayennepeper
100 g zeekraal

Hoe ga je tewerk? 

Snijd de tomaten kruiselings in en leg ze in een kom.
Giet er kokend water over tot ze net onderstaan.
Neem ze na 30 seconden uit de kom en laat afkoelen in ijskoud water.
Pel de tomaten, verwijder de zaadjes en snij in kleine blokjes.Meng de tomaat met garnalen, bieslook en een beetje citroensap.
Proef en kruid bij met peper en zout.

Voor de saus meng je de mayonaise met de room.
Roer luchtig.
Meng er de ketchup onder.
Werk af naar smaak met worcestersaus, whisky en cayennepeper.

Verwijder de harde uiteinden van de zeekraal (indien nodig, de mijne had geen harde uiteinden).
Doe in een vergiet.
Giet erkokend water over.
Spoel onmiddellijk met koud water en laat afkoelen.

Lepel het garnalenmengsel in een serveerring.
Druk goed aan en verwijder de ring.
Garneer met zeekraal en saus.